29.7.14

Για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης *

Με αφορμή το άρθρο "Η ευλογημένη γενιά" του Πάσχου Μανδραβέλη στη Καθημερινή 27.7.2014, ο αναγνώστης Νίκος² παρουσιάζει σε δύο σχόλιά του μερικές ενδιαφέρουσες πτυχές για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης πριν 70-80 χρόνια:

Το απόλυτο ό,τι να ναι. Ξεθάψαμε μέχρι και τα 3Ε... τι θα πεταχτεί άλλο; Η Κόκα Κόλα;

Το κόμμα "Εθνική Ένωσις Ελλάς" ιδρύθηκε το 1927 από μια παρέα 100-200 Μικρασιατών Ελλήνων στη Θεσσαλονίκη ακολούθως των Ελληνοεβραϊκών ταραχών της περιόδου του 1923-1933. Και βέβαια δεν νοείται να αρχίζουμε πάλι για αντίσημιτισμούς και φασισμούς γιατί ουδεμία σχέση δεν έχει αυτό με την πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι Λαντινοεβραίοι της Θεσσαλονίκης όχι μόνο είχαν προνομιακή αντιμετώπιση από τους Οθωμανούς αλλά την χρησιμοποιούσαν για να μεταχειρίζονται βίαια τους ελάχιστους 'Ελληνες που επεβίωναν στην πόλη (προ της απελευθέρωσης κάτω του 20% της πόλης!). Φυσικό ήταν όταν απελευθερώθηκε η πόλη οι Εβραίοι να μη το πάρουν καλώς αφού χάνανε τα προνόμιά τους. Μόνο λίγες οικογένειες κατάφεραν να τα τακιμιάσουν με τον Βενιζέλο και εν γένει με τους Έλληνες και να μπορέσουν να κρατήσουν τις μπίζνες τους (γνωστά ονόματα και σήμερα ακόμα). Εν γένει η κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα το χάσιμο των δουλειών και τη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους των Εβραίων οι οποίοι δεν γνωρίζαν καν Ελληνικά, πόσο μάλλον να μετέχουν στην οικονομία του Ελληνικού κράτους - και οι οποίοι αναπολούσαν τις παλιές καλές μέρες με τους Οθωμανούς.

Εννοείται ότι και στη Σμύρνη και εν γένει σε όλη την Ιωνία, οι Εβραίοι παρομοίως έχαιραν ειδικής μεταχείρισης από τους Οθωμανούς. Λογικό λοιπόν ακολούθως της γενοκτονίας και της άφιξης των προσφύγων στην Θεσσαλονίκη να προστεθούν και αυτοί στο εκρηκτικό μείγμα της ελληνο-εβραϊκής αντιπαράθεσης στην Πόλη, πόσο μάλλον όταν - σε μία πόλη που είχε καεί κατά τα 2/3α από την φωτιά του 1917 (βλέπε Αγγλογαλλικός παράγοντας εδώ... - υπάρχουν πολλά στοιχεία) - πλέον τα φτωχοποιημένα τμήματα και των δύο κοινοτήτων ανταγωνίζονταν για το ποιος θα καταλάβει τα καλύτερα σημεία της πόλης με τους Εβραίους ως ξένο στοιχείο να χάνουν κατά κράτος και με αποτέλεσμα να γίνονται βίαιοι εναντίον των Ελλήνων.

Μην περιμένετε από κανένα Μαρκ Μαζάουερ να σας πει για τις Εβραϊκές μικρομαφίες και τις συμμορίες που τριγυρνούσαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και έδερναν Έλληνες, Μακεδόνες και Μικρασιάτες το ίδιο προσπαθόντας να τους απωθήσουν από την εγκατάσταση μαγαζιών και σπιτών σε περιοχές που θεωρούσαν δικό τους τσιφλίκι : οι Εβραίοι απλά και ωραία εν όψη χαμένων προνομίων παλεύαν για τη διατήρηση του γκέτω τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την σύσταση εθνικιστικών ομάδων Ελλήνων, κυρίως Μικρασιατών αλλά και ντόπιων Μακεδόνων ως αντίδραση στις αντίστοιχες εθνικιστικές Εβραϊκές με αποτέλεσμα τα γνωστά παρατράγουδα των ταραχών του οικισμού Κάμπελ (που βέβαια παιζει να ήταν και στημμένο σκηνικό για να συλληφθούν οι της Ε.Ε.Ε. που ενοχλούσαν). Πογκρόμ πάντως δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί γιατί γελιοποιεί τον όρο, ειδάλως 10 τέτοια πογκρόμ είχαν κάνει και οι Εβραίοι μεταξύ του 1923 και του 1933 (για να μην αναφερθούμε στον πρότερο ''ανέντιμο'' βίο τους). Και αυτά χωρίς καμία διάθεση να ανάψουν τα αντισημιτικά αίματα σε κανέναν (ποσώς με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο - απλά εδώ μιλάμε για κόντρες μεταξύ κοινοτήτων της πόλης).

Το ότι η Ε.Ε.Ε. δεν ήταν καν σοβαρό κόμμα αλλά μια οργάνωση που από σπόντα έγινε κόμμα για να γλυτάρουν τα μέλη της συλλήψεις εν όψη δικών αποδεικνύεται φυσικά ότι στις πρώτες εκλογές έλαβε με το ζόρι 500 ψήφους που σημαίνει ότι τα μέλη της ζήτημα να ήταν 200-250 άτομα (και άλλοι τόσοι οι συγγενείς)! Ο Μαρκ Μαζάουερ βέβαια το πηγαίνει παραπέρα και θεωρεί ότι και καλά αυτοί έγιναν συνεργάτες των Ναζί και παίξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύλληψη Εβραίων ενώ ο κόσμος το χει τούμπανο και αυτός κρυφό καμάρι ότι τις λίστες με τα πλήρη οικογενειακά στοιχεία μετά αριθμών, διευθύνσεις, περιουσιακά στοιχεία της Εβραϊκής κοινότητας περάστηκαν από τον ίδιο τον αρχιραββίνο της Θεσσαλονίκης (να πούμε ονόματα; - και δεν το έκανε με το ζόρι εάν κρίνουμε από το τι έκανε ο γιος του με τις Εβραιοπούλες της πόλης...), ενώ συνεργάστηκαν μαζί με τους Ναζί και άλλοι Εβραίοι μαφιόζοι (να πούμε ονόματα;). Όπως σε όλα τα έθνη, όπως και με εμάς τους Έλληνες, έτσι και οι Εβραίοι υπέφεραν από πολλά κρούσματα προδοτών. Η διαφοράε είναι ότι εμείς ούτε τον Εφιάλτη, ούτε τον Γούσιο, ούτε τον Τσολάκογλου τον φορτώσαμε στους Εβραίους ενώ Εβραίοι τύπου Μαρκ Μαζάουερ πάνε να φορτώσουν τα καμάρια τους σε εμάς ως δήθεν ότι εμείς τους πουλήσαμε στους Ναζί. Ε λ ε ο ς.

Και συνεχίζει στο δεύτερο σχόλιο:

Όσο για το ποιος αποκατέστησε τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης μετά τις ταραχές τους 31-33; Σαρπράιζ! Οι αντιβενιζελικοί και τελικώς ο Μεταξάς. Μετά το 1933 κατήργησαν τις χωριστές εκλογικές λίστες που είχε επιβάλει ο Βενιζέλος και που υποδείκνυαν ότι η Εβραϊκή κοινότητα έπαιρνε συνολική κατευθυντήρια γραμμή στο τι να ψηφίζει και ήταν ο Μεταξάς που εξομάλυνε πλήρως την κατάσταση και αυτός που διέλυσε την Ε.Ε.Ε αν δεν κάνω λάθος (ή αυτός ή ο Τσαλδάρης - ένας από τους δύο).

Όπως και να έχει όμως είναι γελοίο να παρουσιάζεται μια οργάνωση όπως η Ε.Ε.Ε. ως ναζιστική, ακόμα και ως αντισημιτική σε μία πόλη στην οποία γεννήθηκε ως άμεση αντίδραση αντίστοιχων Εβραϊκών εθνικιστικών οργανώσεων που οργίαζαν στην πόλη προσπαθόντας να αναχαιτίσουν την επιστροφή των Ελληνικών πληθυσμών στην πόλη τους την οποία μέχρι την πτώση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας οι Εβραίοι θεωρούσαν δικό τους τσιφλίκι.

Επιστροφή λοιπόν στην πραγματικότητα : στο θέμα αυτό εάν υπήρχαν αντισημίτες, υπήρχαν και ανθέλληνες και μάλισταν είχαν στο ενεργητικό τους περισσότερα θύματα Έλληνες από ότι αντισημίτες Εβραίους. Η όλη υπόθεση ήταν καθαρά ''κοινοτική'' και δεν είχε να κάνει σχέση με ευρύτερους αντισημιτισμούς ανά την Ευρώπη όπου ο μέσος αντισημίτης δεν είχε γνωρίσει καν στη ζωή του έναν Εβραίο και παρόλα αυτά τους μισούσε θανάσιμα απλά και μόνο γιατί άκουγε για αυτούς. Στη Θεσσαλονίκη όπου οι Έλληνες ζούσαν πλάι σε μια το λιγότερο ζόρικη και δύσκολη (για να το πούμε ελαφρά) Εβραϊκή κοινότητα η οποία ήταν φανατισμένη εναντίον των Ελλήνων, ποτέ δεν εξετράπει, πλην αυτών των κοινωνικών ταραχών του '20-30, ενώ ουδέποτε υπήρξε κύμα Ελλήνων το '41-44 που έπαιξε κανένα ιδιάζον ρόλο στη σύλληψη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης - αν και θα ήταν αναμενόμενο αυτό (πραγματικά το γεγονός αποτελεί ευχάριστη έκπληξη) και ήταν δυστυχώς ορισμένα προδοτικά στοιχεία της ίδιας της Εβραϊκής κοινότητας που άνοιξαν τις πόρτες στους Ναζί και έγινε το κακό.

Επαναλαμβάνω : να μη τα ισοπεδώνουμε όλα. Και όσο λιγότερος Μαζάουερ, τόσο το καλύτερο.Ο τύπος είναι ''εκλεκτικός" (για να το θέσουμε ευγενικά): επιλέγει ό,τι τον βολεύει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου