"Με τον παρά σου και τη χαρά σου"

Ένα email σε κάποιο φίλο:

Φαίνεται ότι είσαι απ’ αυτούς που ποτέ δεν ελέγχουν τον λογαριασμό, απλά πληρώνουν ό,τι γράφει κάτω-κάτω.
Μερικοί άλλοι διαφέρουν, και θέλουν να μάθουν επιτέλους ΠΩΣ δημιουργήθηκε ξαφνικά τέτοιο χρέος.
Πόσα πήγαν σε κοπρίτες, πόσα σε υποβρύχια και σφενδόνες από τιτάνιο, πόσα σε δρόμους στρωμένους με ασήμι, πόσα στην Ελβετία και τα Καϋμάν, πόσα σε επίχρυσες ασπιρίνες και γάζες από καθαρό μετάξι, και ΠΟΣΑ ΣΕ ΤΟΚΟΧΡΕΩΛΥΣΙΑ που διαρκώς ανακυκλώνονται, σαν να πληρώνεις τη μια πιστωτική κάρτα με την άλλη.
Αλλά κανείς δεν μας λέει τη μυστική αιτία του χρέους, παρά μόνο ότι φταίνε οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που τολμούν να ζητούν λεφτά αντί να πουλάνε τα νεφρά και τα μάτια τους για μεταμόσχευση.
Η φούσκα του Χρηματιστηρίου, τα δομημένα ομόλογα, τα Βατοπέδια, και όλα τα παρόμοια βρήκαν ευκαιρία και χώθηκαν στο υπόγειο.
Πότε άραγε θα το πάρει το ποτάμι το επτασφράγιστο μυστικό της συσσώρευσης του χρέους?
Αλλά εσένα μάλλον δεν σε ενδιαφέρει, έχεις λεφτά και τα δίνεις χωρίς να σε νοιάζει πού πάνε.
Απλά δεν θέλεις να πηγαίνουν σε όσους έχουν λιγότερα από σένα, προτιμάς να πηγαίνουν σε άλλους που έχουν περισσότερα.
Με τον παρά σου και τη χαρά σου!...

.