Εθνοκάθαρση των πτωχών και ανήμπορων *

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο του Νίκου Ξυδάκη "Επί δικαίους και αδίκους" στη Καθημερινή 28.12.2013:

Δεν υπάρχει αμφιβολία κ Ξυδάκη πως η τελευταία πρόταση του άρθρου σας ("Μάλλον, οδηγεί σε διάσωση της χώρας χωρίς όλους τους κατοίκους της, της Ελλάδας χωρίς πολλούς Ελληνες.") είναι τραγικά αληθινη.
Είμαι 30 χρόνια κρατικός γιατρός υπηρετώντας πρώτα στο ΕΣΥ και τώρα στο Πανεπιστήμιο. Λίγο μετά τα Χριστούγεννα η διοίκηση του Περιφερεικού Νοσοκομείου αποφάσισε, πως η νοσηλεία των διασωληνωμένων ασθενών των έχόντων ανάγκη ΜΕΘ θα γίνεται στους κοινούς θαλάμους νοσηλείας με ευθύνη ανεκπαίδευτων στη νάρκωση και στην εντατική θεραπεία γιατρών και νοσηλευτών, όταν υπάρχει έλλειψη κρεββατιών στη ΜΕΘ.
Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία οι ασθενείς αυτοί πρέπει να τύχουν αυξημένης φροντίδας από εξειδικευμένους ΜΕΘίστες και νοσηλευτικό προσωπικο, να μεταφέρονται δε σε αλλη μονάδα με τη συνοδεία τους. Αλλά βέβαια στην Ελλάδα του 2014 οι νόμοι εξακολουθούν να υπάρχουν για να θυσιάζονται στο βωμό της συγκυρίας ακόμα και από ενα επαρχιακό υπό προθεσμία ΔΣ Νοσοκομείου που εκτός των άλλων έχει και τη δικαιοδοσία (ή την αφέλεια) να καταργεί και τις ειδικότητες της Ιατρικής.
Φαίνεται το ανθρώπινο κεφάλαιο περισσεύει στους υπολογισμούς των κυβερνώντων. Αίφνης ο Μεγάλος Αδελφός (κύριος υπευθυνος για έκπτωση της χώρας) μας δείχνει με το δάκτυλό του ως αποκλειστικά υπεύθυνους και μας χρήζει υποψήφιους φυλακισμένους ή μελλοθάνατους. Με προσχημα το χρέος της χώρας γίνεται εθνοκάθαρση των πτωχών και ανήμπορων.
Δυστυχώς η αυτοσυγκράτηση του λαού μας και η σοφή του καρτερικότητα για να αποφεχθούν φαινόμενα Αραβικής Ανοιξης, εξωθούν αντί να συνετίζουν, την αλαζονεία απειρων από τη ζωή διαχειριστών του χρέους τύπου Στουρνάρα και τον αυταρχισμό μονομανιακών πρωθυπουργών.

Σχολίασε ο/η panpol | 19:05:48, Δεκέμβριος 28th, 2013

Say miiiz!

Παρά τις κατηγορίες για ασύλληπτες μίζες, ο μεγαμιζαδόρος Κάντας χαμογελάει αμέριμνα.
Γιατί άραγε?
Άκουσε κάποιο ανέκδοτο?
Ποζάρει για φωτογραφία?
Τον γαργαλάνε?
Μπα, τίποτε από αυτά.
Απλούστατα μόλις είπε το ανεπανάληπτο «Πήρα τόσες πολλές μίζες που δεν τις θυμάμαι όλες».
Και σκέφτηκε ότι στον παράδεισο της λουμπίνας θα την βγάλει καθαρή πολύ εύκολα.
Θα επιστρέψει στο δημόσιο μερικά από τα εκατομμύρια τάχα για εξιλέωση, και με τα υπόλοιπα που "δεν θυμάται" θα πάει μόνιμες διακοπές στη Καραϊβική μόλις κρυώσει η υπόθεση.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν χαμογελάει επειδή φαντάζεται τις διακοπές του, ή επειδή σκέφτεται τι ωραία που είναι η ζωή για τα λαμόγια στο Καραγκιοζιστάν...

Γνωμικό

Το χρέος έγινε ιδιωτικό *

Άρθρο του Νίκου Ξυδάκη στη Καθημερινή 21.12.2013:

Η επικείμενη υπερφορολόγηση ακίνητης περιουσίας, με κριτήριο την κατοχή και όχι την πρόσοδο, και με βάση αντικειμενικές αξίες του 2007, υπερδιπλάσιες των τρεχουσών αγοραίων τιμών, υπολογίζεται να αποφέρει έσοδα περί τα 4 δισ. ευρώ, έναντι περίπου 500 εκατ. το 2012 και άνω των 2,5 δισ. το 2013 από την ίδια πηγή. Πλήττονται οι μικροϊδιοκτήτες· οι μεγάλες περιουσίες ελαφρύνονται συγκριτικά. Για το 2014 έχουν προϋπολογιστεί συνολικά περί τα 11 δισ. ευρώ φόρων, οι περισσότεροι από μισθωτούς και συνταξιούχους. Κάπως έτσι θα προκύψει πρωτογενές πλεόνασμα.

Tο δημόσιο χρέος, αφού κατέφαγε τον δημόσιο και κοινωνικό πλούτο μέσω του PSI, τώρα μεταφέρεται άμεσα στους πολίτες, γίνεται δυσβάσταχτο ιδιωτικό χρέος. Αυτή η μετακύλιση χρέους ουσιαστικά σημαίνει μείζονα κοινωνικό μετασχηματισμό· γκρεμίζει τις εδραιωμένες από αιώνων πεποιθήσεις περί αποταμίευσης και εξασφάλισης, και μεταβάλλει μέγα μέρος του πληθυσμού σε ακτήμονες, με άνεργα τέκνα και ζοφερές προοπτικές αυτοαπασχόλησης.

Με άλλη νομοθετική ρύθμιση, προβλέπεται η αυτόματη κατάσχεση καταθέσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Με δεδομένο ότι όλοι οι μισθωτοί και οι επιχειρηματίες διακινούν τα χρήματά τους μέσω τραπεζών, υποθέτουμε ευλόγως ότι όποιος χρωστάει στο Δημόσιο μηδενίζει ήδη σταθερά το καταθετικό του υπόλοιπο.

Ο πολίτης βλέπει πλέον το κράτος ως διώκτη και εξολοθρευτή, και όχι ως εγγυητή της ιδιοκτησίας, της εργασίας, του επιχειρείν.

Οι νομοθετούντες ίσως δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτοκτονούν πολιτικά, στρεφόμενοι εναντίον των κοινωνικών στρωμάτων τα οποία υποτίθεται εκφράζουν και υπερασπίζονται. Ιδίως η συντηρητική παράταξη φαίνεται να μη διδάσκεται από την καταστροφή της Κεντροαριστεράς, και εξακολουθεί μαζί της να υπονομεύει τις στοιχειώδεις δυνατότητες ανάκαμψης για το φρόνημα των νοικοκυραίων, υποσκάπτοντας μαζί και την εμπιστοσύνη τους προς το πολιτικό σύστημα. Γιατί; Ισως διότι έχουν απολέσει κάθε επαφή όχι μόνο με την πραγματικότητα, αλλά και με τις δομές του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού.

Η ευπρεπής απόγνωση *

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Οχι σε ένα μοιραίο λάθος" στη Καθημερινή 20.12.2013.
[Αναρωτιέμαι πώς μπορεί να εκφραστεί πολιτικά η οργή τέτοιων αστών που φαίνεται πλέον να κοχλάζει.]

Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα κ.αρθρογράφε : Ο Ελληνικός Λαός εξαναγκάστηκε δόλια σε θυσίες.
Ουδέποτε κλήθηκε να ψηφίσει, να εγκρίνει και να αποδεχτεί όσα βάρη οικονομικά του φόρτωσαν κυβερνώντες απ τα τέλη του 2009 μέχρι σήμερα, οι οποίοι απέσπασαν την ψήφο των Ελλήνων με ψευδείς παραπλανητικές υποσχέσεις, παρουσίαση άλλων οικονομικών προγραμμάτων και παρεμφερή ανέντιμα, που δικαιολογούν απόλυτα την απαξίωση συγκεκριμένων πολιτικών και επ ουδενί της Δημοκρατίας.
Μας μιλάτε για "κάβους, ανηφόρες και θυσίες" κ.αρθρογράφε με μια τάση να θεωρείτε "πράξη ευθύνης" εκ μέρους των κυβερνητικών βουλευτών την ψήφιση κάθε μέτρου που συμβάλει στην επιδείνωση του επιπέδου, της τιμής και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων.
Με την εκβιαστική απειλή του "μοιραίου λάθους", τους εκφοβισμούς και τις απειλές εναντίον των Ελλήνων, παρουσιάζετε την τραγική πραγματικότητα σαν τον μόνο δρόμο για την ευημερία.
Οι από οικονομική απόγνωση αυτόχειρες ΄Ελληνες ξεχνιούνται άμεσα και ο Λαός του Θεού απεγνωσμένος και εξαγριωμένος πολύ θάθελε να..., αλλά ας μην συνεχίσω εν προκειμένω σεβόμενος πρώτιστα τον εαυτό μου και την Κ. που με φιλοξενεί.
Γιατί φτάνουμε στο σημείο να βγεί από μέσα μας κάθε καλά κρυμμένος δαίμονας και να μεταμορφωθούμε σε τέρατα που πρέπει να αμυνθούν στα άλλα σαρκοβόρα τέρατα που μας έχουν διαλύσει τη ζωή και ταυτόχρονα έχουν το θράσος να μας πουλάνε "πατριωτική ευθύνη".
Θάναι θαύμα αν διατηρήσουμε το ήθος και τη ψυχραιμία μας απέναντι στη βαναυσότητα των κυβερνητικών σε βάρος μας λεηλασιών και ειλικρινά σαν ελεύθερος/φιλελεύθερος εύχομαι και προσεύχομαι η εύλογη απέχθεια να ξεσπάσει μόνο σε ώρα κοινοβουλευτικών και εν γένει εκλογών.
Αυτό να εύχεσθε και σεις κ.αρθρογράφε.
Τα υπόλοιπα ας τα χαρακτηρίσουμε με τη φράση του Μεγάλου Αρχιμανδρίτου μακαριστού Γρηγορίου Δικαίου (Παπαφλέσσα) : κουραφέξαλα !

Σχολίασε ο/η Ιωάννης Α. Μελισσείδης | 12:47:53, Δεκέμβριος 20th, 2013

Σκοτίστηκα, είναι πάρα πολλοί *

Του Γιάννη Ιωάννου

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Δεν υπάρχει δωρεάν ηλεκτροδότηση" του Πάσχου Μανδραβέλη στη Καθημερινή 12.12.2013:

Εμένα με ρώτησε κανένας αν θέλω να δώσω 0,50€ στους φτωχούς. Προσωπικά σκοτίστηκα γι' αυτούς, είναι ήδη πάρα πολλοί!

Σχολίασε ο/η Denny Crane | 15:09:54, Δεκέμβριος 13th, 2013

Μεγαλόθυμη ευεργεσία *

Του Γιάννη Ιωάννου

Άρθρο στο blog Έρμιππος 12.12.2013:

Όταν εμφανίζουμε το δικαίωμα στην ζωή σαν μεγαλόθυμη ευεργεσία πλησιάζουμε επικίνδυνα στο τέλος

Ξανά μια ατελέσφορη, αδιέξοδη και κυρίως αποπροσανατολιστική συζήτηση για τα αυτονόητα. Πρέπει ή όχι το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας, που ακόμη μπορεί να επιβιώνει, να πληρώσει επειγόντως το κόστος για την παροχή των απολύτως ουσιωδών αγαθών και υπηρεσιών γι' αυτούς που έπαψαν πλέον να διαθέτουν έστω και τις στοιχειώδεις αντοχές; Αφορμή η νέα επιβάρυνση για την αποφυγή της διακοπής ηλεκτροδότησης στους ολότελα αδύναμους.

Αναλωνόμαστε για μια ακόμη φορά στα αυτονόητα. Και μόνον η αρχή μιας συζήτησης για το εάν κάποιοι δικαιούνται ή όχι να έχουν, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι τους και για το πώς θα τους το εξασφαλίσουμε παραπέμπει σε κοινότητα αποκτηνωμένων όντων. Υπό τις σημερινές συνθήκες ζωής είναι σαν να διαπραγματευόμαστε, πλήρως νομιμοποιημένοι, το δικαίωμα κάποιων στο οξυγόνο και την αναπνοή.

Σε κάποιους συγκεκριμένους *

Του Γιάννη Ιωάννου

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Μια αξιακή ραχοκοκαλιά" του Αλέξη Παπαχελά στη Καθημερινή 11.12.2013:

Το ελληνικό κράτος δεν το ίδρυσε ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε οι Νέα Δημοκρατία.
Η φοροδιαφυγή, το ρουσφέτι, η λαμογιά και πάσης φύσης πονηριά αναπτύχθηκαν στην κοινωνία μας ως μέσα άμυνας κατα του αδηφάγου κράτους και τους νόμους του που θέσπισαν οι προύχοντες κάποιας άλλης πρότερης εποχής. Δεν ήταν ολα μέλι-γάλα στην προ χούντας εποχή. Κατουρημένες ποδιές φύλαγε ο "λαουτζίκος" για να εξασφαλίσει τας προς το ζείν. Και μετα την χούντα το ίδιο πράγμα εξακολούθησε. Τα κόμματα της εξουσίας εκμεταλλεύτηκαν μία ήδη υπάρχουσα κατάσταση, δεν την επινόησαν τα ίδια.
Πριν κάποιος ή κάποια αρχίσει να καταφέρεται, εύκολα, κατα της κατάντιας των συνδικαλιστικών κινημάτων και των κομμάτων σήμερα, ευεργετικό θα ήταν να ανατρέξει στις γενετήσιες αιτίες και αφορμές. Κάτι τέτοιο είναι αρκετά ασύμφορο και εθνικώς "άκομψο" γιατί απαιτεί τον ιστορικό αφορισμό πολλών "ιερών τεράτων" της σύγχρονης ιστορίας μας.
Καμμία μεγάλη δύναμη μετα τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο δεν πήγε συστημένη στον παππού μου να του χαρίσει κάποιο Liberty για να ορθοποδήσει οικονομικά... Πήγαν όμως συστημένοι σε κάποιους συγκεκριμένους. Ποιοί τους σύστησαν σε αυτούς τους συγκεκριμένους;
Οσο ν' αφορά το σήμερα πέρα των συνδικαλιστών και των κομμάτων. Πού βρίσκονται οι χρωστούντες μηνιάτικα στους εργαζομένους; Το ίδιο και αυτοί οι συγκεκριμένοι που χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία. Ολοι τους καλύπτονται πίσω απο νομικά τερτίπια... και η κρατική μηχανή απλώς θωρεί το δράμα που εκτυλίσεται στα σπλάχνα της ύπαρξής του.
Γνωρίζω πολύ καλά, παρα πολύ καλά, οτι την κατέχεται την πολιτική οικονομία κε Παπαχελά και γι αυτό το λόγο περιμένω την αρθρογραφία σας πέραν κάθε κατηγορίας στη μία ή στην άλλη κοινωνική μας ομάδα.

Σχολίασε ο/η Myrodatos | 17:00:37, Δεκέμβριος 11th, 2013