Το χρέος έγινε ιδιωτικό *

Άρθρο του Νίκου Ξυδάκη στη Καθημερινή 21.12.2013:

Η επικείμενη υπερφορολόγηση ακίνητης περιουσίας, με κριτήριο την κατοχή και όχι την πρόσοδο, και με βάση αντικειμενικές αξίες του 2007, υπερδιπλάσιες των τρεχουσών αγοραίων τιμών, υπολογίζεται να αποφέρει έσοδα περί τα 4 δισ. ευρώ, έναντι περίπου 500 εκατ. το 2012 και άνω των 2,5 δισ. το 2013 από την ίδια πηγή. Πλήττονται οι μικροϊδιοκτήτες· οι μεγάλες περιουσίες ελαφρύνονται συγκριτικά. Για το 2014 έχουν προϋπολογιστεί συνολικά περί τα 11 δισ. ευρώ φόρων, οι περισσότεροι από μισθωτούς και συνταξιούχους. Κάπως έτσι θα προκύψει πρωτογενές πλεόνασμα.

Tο δημόσιο χρέος, αφού κατέφαγε τον δημόσιο και κοινωνικό πλούτο μέσω του PSI, τώρα μεταφέρεται άμεσα στους πολίτες, γίνεται δυσβάσταχτο ιδιωτικό χρέος. Αυτή η μετακύλιση χρέους ουσιαστικά σημαίνει μείζονα κοινωνικό μετασχηματισμό· γκρεμίζει τις εδραιωμένες από αιώνων πεποιθήσεις περί αποταμίευσης και εξασφάλισης, και μεταβάλλει μέγα μέρος του πληθυσμού σε ακτήμονες, με άνεργα τέκνα και ζοφερές προοπτικές αυτοαπασχόλησης.

Με άλλη νομοθετική ρύθμιση, προβλέπεται η αυτόματη κατάσχεση καταθέσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Με δεδομένο ότι όλοι οι μισθωτοί και οι επιχειρηματίες διακινούν τα χρήματά τους μέσω τραπεζών, υποθέτουμε ευλόγως ότι όποιος χρωστάει στο Δημόσιο μηδενίζει ήδη σταθερά το καταθετικό του υπόλοιπο.

Ο πολίτης βλέπει πλέον το κράτος ως διώκτη και εξολοθρευτή, και όχι ως εγγυητή της ιδιοκτησίας, της εργασίας, του επιχειρείν.

Οι νομοθετούντες ίσως δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτοκτονούν πολιτικά, στρεφόμενοι εναντίον των κοινωνικών στρωμάτων τα οποία υποτίθεται εκφράζουν και υπερασπίζονται. Ιδίως η συντηρητική παράταξη φαίνεται να μη διδάσκεται από την καταστροφή της Κεντροαριστεράς, και εξακολουθεί μαζί της να υπονομεύει τις στοιχειώδεις δυνατότητες ανάκαμψης για το φρόνημα των νοικοκυραίων, υποσκάπτοντας μαζί και την εμπιστοσύνη τους προς το πολιτικό σύστημα. Γιατί; Ισως διότι έχουν απολέσει κάθε επαφή όχι μόνο με την πραγματικότητα, αλλά και με τις δομές του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού.