Δυό λόγια για το Ιράκ

[Ένα σχόλιο στο TVXS, σχετικά με μια είδηση από το Ιράκ]

Το Ιράκ, πριν το βάλουν στο μάτι οι Δυτικοί δημοκράτες, ήταν η πιο προοδευμένη Αραβική χώρα. Υψηλό μορφωτικό επίπεδο, φυσικός πλούτος, μεγάλος πληθυσμός, σχετική ευημερία, ισχυρή διοίκηση. Ο κίνδυνος εξέλιξής του στον πιο επικίνδυνο αντίπαλο του Ισραήλ ήταν μεγάλος.

Μεταξύ 1980-88, το κοσμικό Ιράκ βρέθηκε απασχολημένο με τον πόλεμο κατά του θεοκρατικού Ιράν. Δύση και Ισραήλ έτριβαν τα χέρια τους και έκαναν στραβά μάτια στις αταξίες του 'δικού μας' Σαντάμ. Όμως είχε στα σκαριά πυρηνικά όπλα. Για να μην εκτεθούν οι καλοί Αμερικανοί που ωθούσαν τον Σαντάμ κατά του Χομεϊνί, τη βρωμοδουλειά την έκαναν οι Ισραηλινοί: σε μια ακόμη επίδειξη του πειρατικού βεληνεκούς τους, βομβάρδισαν τον πυρηνικό αντιδραστήρα Οσιράκ, προκαλώντας μερικά κροκοδείλια δάκρυα στη 'διεθνή κοινότητα'.

Παρά την φθορά του πολέμου, το θηρίο συνέχισε να είναι πολύ επίφοβο. Έτσι ήρθε ο Πόλεμος του Κόλπου το 1991 που τραυμάτισε μεν αλλά –καλού κακού- κράτησε ζωντανό το αντίπαλο δέος του Ιράν. Οι Αμερικανοί βέβαια δεν έχασαν την ευκαιρία και ξεπάστρεψαν τα απομεινάρια του Οσιράκ.

Για χρόνια η Δύση έλεγχε το πληγωμένο θηρίο με εμπάργκο και συχνούς βομβαρδισμούς κάτω από διάφορα προσχήματα (κυρίως τους Κούρδους στο Βόρειο Ιράκ). Η Υπουργός Εξωτερικών του Κλίντον Madeleine Albright είχε εκτιμήσει το 1996 ότι μισό εκατομμύριο παιδιά που πέθαναν λόγω του εμπάργκο ήταν ένα αποδεκτό τίμημα προκειμένου να πιεστεί ο Σαντάμ.

Αλλά το στενό μαρκάρισμα στον Χασάπη της Βαγδάτη δεν σήμαινε και έλεγχο της χώρας. Το θηρίο μπορούσε να κάνει καμιά ξαφνική αποκοτιά προς το Τελ Αβίβ, τα δε πετρέλαιά του τα έλεγχε ακόμη ο Σαντάμ, έστω και με το σταγονόμετρο του εμπάργκο.

Η οριστική λύση βρέθηκε όταν έγινε πρόεδρος ο λοβοτομημένος καουμπόης. Κάτι η εντυπωσιακή επίθεση του Οσάμα στους Δίδυμους Πύργους, κάτι οι φαντασιώσεις για τα περίφημα ‘Όπλα Μαζικής Καταστροφής’, βρέθηκε μια ασυνάρτητη δικαιολογία και ο Σαντάμ έφυγε από τη μέση. Οι Αμερικανοί πήραν τα πετρέλαια και οι Ισραηλινοί διέγραψαν τον κίνδυνο ‘ανεπτυγμένο Ιράκ’. Όσο για τον κίνδυνο της νεκρανάστασης του τέρατος, εφαρμόστηκε η κλασσική μέθοδος: Διαίρει και Βασίλευε.

Ευτυχείτε!
.