Πράσσειν άλογα με ηλεκτρισμό

[γράμμα στη Καθημερινή, 28.8.10]

Μένω έκπληκτος διαβάζοντας στο σημερινό φύλλο της Καθημερινής την είδηση για «Αυξήσεις στα τιμολόγια ρεύματος έως 50% για μικροκαταναλωτές» και «Μείωση της τάξης του 15% για τις μεγάλες καταναλώσεις και τους εμπόρους», που «θα εισηγηθεί η PAE στο YΠEKA». Μια τέτοια τιμολογιακή πολιτική είναι αντίστροφη της τωρινής, όπου όσο πιο πολύ ρεύμα καταναλώνεις τόσο πιο ακριβά το πληρώνεις, επιδιώκοντας τον περιορισμό της σπατάλης ηλεκτρισμού -με ό,τι περιβαλλοντικά οφέλη συνεπάγεται αυτό.

Υποτίθεται ότι η εξοικονόμηση ενέργειας –ειδικά ηλεκτρικής- είναι πρωταρχικός στόχος όσων ενδιαφέρονται για την προστασία του περιβάλλοντος, υπουργείων και μη. Για τον λόγο αυτό, έχουμε πολυάριθμες εκστρατείες, νόμους, κίνητρα, και πολλά άλλα μέτρα που –με όρους αγοράς- ενθαρρύνουν τη σύνεση και αποθαρρύνουν τη σπατάλη. Αδυνατώ να καταλάβω πώς θα συνδυάζονται όλα αυτά με τη διευκόλυνση αντί για τη ‘τιμωρία’ των μεγάλων καταναλώσεων, κάτι που αναπόφευκτα θα μεγαλώσει τη ζήτηση ρεύματος και την ανάγκη νέων ηλεκτροσταθμών. Και βρίσκω παράλογο να καίμε περισσότερο λιγνίτη και να εγκαθιστούμε περισσότερες ανεμογεννήτριες π.χ. για να φωτίζουμε τις βιτρίνες στους φωταγωγημένους έρημους δρόμους τη νύχτα, ή για να κλιματίζουμε χλιδάτα γυάλινα μεγαθήρια. Ο παραλογισμός γίνεται ακόμη πιο εμφανής αν αναλογιστούμε ότι τα μειωμένα έσοδα από τις εκπτώσεις τιμών σε τέτοιες ανόητες σπατάλες θα αντισταθμίζονται από την επιβάρυνση των μικρών καταναλωτών.

Στην εποχή της κατάχρησης των ευφημισμών και του Οργουελιανού ‘Doublespeak’, μήπως τελικά το ΥΠΕΚΑ επιδιώκει την προώθηση της ‘Κλιματικής Αλλαγής’ του τίτλου του αντί τον περιορισμό της;
.