Γκάλμπρεϊθ για τον ΣΥΡΙΖΑ *

Από τη Καθημερινή 14.7.2013:

Τζ. Γκάλμπρεϊθ: «Για ποιους λόγους έγραψα το άρθρο για τον ΣΥΡΙΖΑ»

Σε ένα άρθρο στους New York Times που προκάλεσε αίσθηση, ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, υιός του θρυλικού οικονομολόγου που συνεχίζει την κληρονομιά του πατέρα του με μελέτες για την οικονομική ανισότητα, έγραφε με τον Γιάννη Βαρουφάκη ότι «μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σώσει την Ελλάδα».

Οπως εξηγεί σε συνέντευξη που έδωσε στην «Κ», «αυτό που θέλαμε να τονίσουμε είναι ότι μόνο ένα κόμμα που είναι υπέρ της Ευρώπης, αλλά αποφασισμένο να αλλάξει την πολιτική της, μπορεί να ελπίζει ότι θα το καταφέρει. Δεν υπάρχει λύση που απλώς να ακολουθεί τις ακόμη πιο καταστροφικές απαιτήσεις της τρόικας. Είναι προφανές ότι η τρόικα βρίσκεται σε αρπακτική διάθεση, δεν προωθεί την ανάκαμψη στην Ελλάδα, απλώς προσπαθεί να μαζέψει όσα περισσότερα μπορεί από χρέη που κατά τα άλλα δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, είναι ξεκάθαρο αυτό».

Σύμφωνα με τον Γκάλμπρεϊθ, ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στάση του μπορεί να συμβάλει στο να αλλάξει η πολιτική της Γερμανίας.
«Αυτός είναι ο τελικός σκοπός, η γερμανική κυβέρνηση πρέπει να πεισθεί να ακολουθήσει διαφορετική πορεία. Μόνο μία αλλαγή πολιτικής εντός της Γερμανίας θα σώσει την Ευρώπη».
Πιστεύει ότι η Ευρώπη θα πρέπει να λάβει έκτακτα μέτρα σταθεροποίησης στις οικονομίες της περιφέρειας για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα σε τέσσερις τομείς: στο δημόσιο χρέος, τις τράπεζες, την κατάρρευση των επενδύσεων και τις ανθρωπιστικές ανάγκες.

Καμία βελτίωση

Οταν ερωτάται τι τον κάνει να πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να αλλάξει την πολιτική της Γερμανίας, με δεδομένο ότι και ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός, και ο Αντώνης Σαμαράς ως αντιπολίτευση, αρνούνταν να προσυπογράψουν τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας, αλλά τελικά αναγκάστηκαν να το κάνουν, διστάζει:
«...Λοιπόν, αυτή είναι μία εξαιρετική ερώτηση... Αλλά είμαστε πλέον πέντε χρόνια μέσα στην κρίση και τρία σε ένα πρόγραμμα λιτότητας, άρα ο ισχυρισμός ότι θα υπάρξει ένα σημείο καμπής και βελτίωση με την υπάρχουσα πολιτική δεν πείθει πλέον κανέναν. Είναι δύσκολο να πιστέψω ότι μία νέα κυβέρνηση που θα ακολουθούσε την ίδια πολιτική θα επιβίωνε για πολύ καιρό. Δεν θα επιβίωνε, ούτε οι πολιτικές της θα είχαν καλύτερα αποτελέσματα».

Ο Γκάλμπρεϊθ απορρίπτει την πολιτική της ανάκαμψης μέσω της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στην Ευρωζώνη:
«Δεν υπάρχει περίπτωση! Ανταγωνιστικότητα τίνος; Οι δύο μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδας είναι η ναυτιλία και ο τουρισμός. Η ναυτιλία εξαρτάται από την παγκόσμια οικονομία, όχι την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Και ο τουρισμός εξαρτάται από τα εισοδήματα στη Γερμανία και τη Βρετανία. Είναι χίμαιρα να πιστεύεις ότι μπορείς να έχεις μία Ευρωπαϊκή Ενωση στην οποία κάθε χώρα θα έχει εμπορικό πλεόνασμα, την ώρα που η Γερμανία έχει ένα τεράστιο πλεόνασμα. Δεν βγάζει νόημα λογιστικά, μαθηματικά, ρεαλιστικά... Το γεγονός ότι ακόμη μιλούν για ανάκαμψη μέσω της ανταγωνιστικότητας απλώς δείχνει τη διανοητική αποτυχία των προσεγγίσεων στην κρίση και τα προβλήματα της περιοχής».

Εντός Ευρωζώνης

Ο Γκάλμπρεϊθ θεωρεί ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη:
«Οι Ευρωπαίοι έχουν κάνει ξεκάθαρο ότι δεν επιθυμούν η Ελλάδα να εξέλθει της Ευρωζώνης, και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν προτείνει κάτι τέτοιο. Αρα το ζήτημα είναι πώς αντιμετωπίζεις το πρόβλημα εντός της Ευρωζώνης. Η δυσκολία είναι ότι η Ευρώπη είναι πολύ ευάλωτη, ιδιαίτερα οι χώρες της περιφέρειας, στις συνέπειες της κρίσης που ξεκίνησε στις ΗΠΑ. Πρώτον, διότι της λείπουν ενιαίοι σταθεροποιητικοί μηχανισμοί, που λίγο πολύ έχουν σταθεροποιήσει τα πράγματα στις ΗΠΑ. Δεύτερον, διότι τα εν λόγω χρέη είναι δημόσια και όχι ιδιωτικά. Τα νοικοκυριά ή αποπληρώνουν τα χρέη τους ή πτωχεύουν, αλλά τα δημόσια χρέη δεν αποπληρώνονται ποτέ, ή γίνεται επαναδιαπραγμάτευση ή χρεοκοπία. Και αν υπάρξει χρεοκοπία, τότε φυσικά υπάρχει και πολιτική κρίση».

Ούτε πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να εξαναγκασθεί να φύγει από την Ευρωζώνη.
«Μία χώρα μπορεί να φύγει από την Ε.Ε., αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει νομική πρόβλεψη που να επιτρέπει την έξωσή της από την Ευρωζώνη. Μία ρεαλιστική απειλή θα ήταν αυτό που συνέβη στην Κύπρο, μία τραπεζική κρίση που θα κατέστρεφε το τραπεζικό σύστημα. Σε αυτή την περίπτωση έχεις ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπισθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και θα ήταν ένα πρόβλημα δεκαπλάσιο σε μέγεθος από το Κυπριακό. Επιπλέον, γρήγορα θα μεταδιδόταν, διότι η Πορτογαλία δεν βρίσκεται μακριά από την Ελλάδα, και αν έχεις πρόβλημα σε αυτές τις δύο χώρες, ποιος λέει ότι δεν θα το έχεις και στην Ισπανία; Οι Ευρωπαίοι, λοιπόν, πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν βρίσκονται μακριά από μία σειρά προβλημάτων που θα δοκίμαζαν την πολύ αναποτελεσματική διαχείριση της κρίσης που έχουν κάνει μέχρι σήμερα».