 |
| Του Γιάννη Ιωάννου |
Ένα σχόλιο στο άρθρο "Τζέκιλ και Χάιντ" του Τάκη Θεοδωρόπουλου στη Καθημερινή 19.11.2013:
Για την περίπτωση που πραγματικά δεν καταλαβαίνεις "για ποιον πραγματικό λόγο τιμούμε τη μνήμη της ημέρας εκείνης":
Δεν πρόκειται ούτε επειδή έπεσε η χούντα (που δεν έπεσε), ούτε για να τιμήσουμε τα λοφία των παχύσαρκων θεατρίνων που έτυχε τότε να κρατούν μικρόφωνα.
Απλά, τιμούμε (όσοι έζησαν το τότε από κοντά και το θυμούνται ανόθευτο) την ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ, όχι των φαφλατάδων πολιτικών που την εκμεταλλεύτηκαν ασύστολα αργότερα.
Φαίνεται ότι αυτό που κάνει εσένα και τους ομοσταυλούς σου να παραληρείτε και να προσπαθείτε να απαξιώσετε εκείνο το ξέσπασμα είναι το ενδεχόμενο μιας παρόμοιας εξέγερσης των σημερινών νέων.
Αυτών δηλαδή που πάτε σήμερα να καταδικάσετε στη μαυρίλα για να αρπάξουν κι άλλα οι νεοτσιφλικάδες φίλοι σας...
Σχολίασε ο/η Έλληνας Πρόσφυγας | 00:00:38, Νοέμβριος 20th, 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου