Ένα σχόλιο στο άρθρο "Ο Φούχτελ και οι 1.000 εργαζόμενοι" του fanthis.blogspot.gr 17.11.2012:
Λοιπόν, για να ξεκαθαρίζουμε μερικά πράγματα για όσους ξέχασαν τα βασικά ή γεννήθηκαν αυτό τον αιώνα:
Οι δημόσιες υπηρεσίες που παρέχει το σύγχρονο κράτος στους πολίτες δεν είναι παρά ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ.
Το κράτος προσφέρει σε όλους (πλούσιους και φτωχούς) βασικές υπηρεσίες -από τη συλλογή σκουπιδιών μέχρι νοσοκομεία- που οι ασθενέστεροι δεν μπορούν να πληρώσουν.
Αυτό το κάνει δωρεάν και για να καλύψει τα έξοδα έχει τον δημόσιο έρανο που λέγεται "φορολογία", στον οποίο υποτίθεται ότι συμβάλλουν όλοι ανάλογα με τις δυνατότητές τους.
Αν σταματήσουν οι δωρεάν παροχές, τότε σταματά και η αναδιανομή πλούτου από τους πλούσιους στους φτωχούς και αντιστρέφεται η φορά της.
Όμως σήμερα οι πλούσιοι δεν θέλουν να συνεχιστεί αυτή η συμφωνία.
Και όντας σίγουροι ότι δεν κινδυνεύουν πλέον από πεινασμένους μπολσεβίκους, δεν θέλουν να πληρώνουν άλλο για την πλέμπα.
Αντίθετα, θέλουν να αναλάβουν τον ρόλο του κράτους για να αρμέγουν αυτοί τα πρόβατα.
Και για να τα αρμέξουν περισσότερο, μερικές δουλειές που δύσκολα θα αναλάβουν ιδιώτες (π.χ. στρατός, κυβέρνηση, διπλωματία, δικαιοσύνη) τις αφήνουν στο κράτος, στο οποίο δίνουν για τα έξοδα ΔΑΝΕΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΦΟΡΟΥΣ.
Έτσι, όλο το παιχνίδι τα τελευταία 20 χρόνια είναι να μας πλύνουν το μυαλό για να πιστέψουμε ότι αν πάρουν όλα τα κοινά μερικοί αετονύχηδες και μετά τους πληρώνουμε για να μας δίνουν όσα παίρναμε σχεδόν τσάμπα πριν, τότε θα ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ακριβώς όπως στα παραμύθια που λένε στα παιδάκια.
Το ωραίο είναι ότι πολλά παιδάκια που πιστεύουν τέτοια παραμύθια είναι ενήλικες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου