Το δικαίωμα στη διαφορά *

[Παλαιό άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου που βρήκα στο Αντίβαρο χάρη στον Στάμο]

Μόλις πρωτοανοίξαμε τα μάτια μας ως ξαναγεννημένο ελληνικό κράτος, μας δείξανε το είδωλο της Δύσης. Εκεί ήταν οι κυρίαρχοι του σύγχρονου κόσμου και, αν θέλαμε να προοδεύσουμε, στα δυτικά κράτη έπρεπε να προσκολληθούμε και σ' αυτά να μοιάσουμε.
Η Δύση έγινε ο μόνος προορισμός μας.

Έκτοτε, από το 1830 μέχρι σήμερα, οι ξένοι και οι ντόπιοι παιδονόμοι μάς επιτηρούν σχολαστικά. Και, κάθε φορά που προσπαθούμε να ξεφύγουμε και να κάνουμε το δικό μας, μας μαλώνουν -δεν αρκεί να "ανήκομεν στη Δύση", πρέπει να αντιγράψουμε τους Δυτικούς σε όλα τα σουσούμια τους.

Ιδίως τελευταία, με τη φούσκα της παγκοσμιοποίησης, κάποιοι ντόπιοι κράχτες του ολοσχερούς εκδυτικισμού κατάντησαν υστερικοί.
Πολιτικοί ταγοί και δημοσιολογούντες συγχύζονται υπέρμετρα με κάθε γηγενές έθος που επιβιώνει ακόμη. Αν στον Λαγκαδά αμολάγαμε ταύρους στους δρόμους όπως στην Παμπλόνα, θα ήταν περισσότερο ανεκτό από τα Αναστενάρια. Αν φοράγαμε σκοτσέζικο κιλτ σαν τον Σον Κόνερι στις επίσημες στιγμές, θα ήταν πιο αποδεκτό από τη φουστανέλα.

Χρέος ηθικής και οικονομίας *

Τηλεοπτική συνέντευξη του ομότιμου καθηγητή ΕΜΠ Θεοδόση Τάσιου.

Εθνικός μαζοχισμός *

[του Απόστολου Διαμαντή στο Protagon 26.11.11 ]

Είναι απορίας άξιον πως γίνεται μια μερίδα δημοσιογράφων, αλλά και απλών πολιτών, να πιστεύουν ακόμη και να υπερασπίζουν με θρησκευτικό φανατισμό το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας, δηλαδή το περίφημο Μνημόνιο. Όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι διεθνώς, ο Κρούγκμαν, ο Στρίγκλιτς, ο Γκαλμπρέϊθ, ο Ρουμπινί, αλλά και οι περισσότεροι έλληνες καθηγητές της Πολιτικής Οικονομίας, όλοι ανεξαιρέτως, μέχρι και το Ζακ Ντελόρ, ακόμη και ο ίδιος ο Σόϊμπλε μόλις χθες, συμπεραίνουν με μια φωνή ότι είτε τα μέτρα για την Ελλάδα ήταν εντελώς λάθος, είτε ακόμη και η ίδια φιλοσοφία του προγράμματος προσαρμογής ήταν εντελώς λάθος. Παρόλα αυτά, εδώ στην Ελλάδα, από έναν περίεργο ίσως εθνικό μαζοχισμό, μετά από δύο καταστροφικά χρόνια, με την ανεργία στο 1 εκατομμύριο, μετά την κατάρρευση της αγοράς και των εισοδημάτων και την διάλυση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θεωρούν ότι όλα αυτά οφείλονται στον κακό μας χαρακτήρα και στην τάση μας για διαφθορά, ακόμη και στον λαϊκισμό μας ή στον εθνικισμό μας!

Η Ελλάδα θα μπορούσε να κηρύξει άμεσα στάση πληρωμών *

Η Ελλάδα θα μπορούσε να κηρύξει άμεσα στάση πληρωμών,
ίσως και να έπρεπε, αφού τώρα έχει πρωτογενές πλεόνασμα
Άρθρο του Tim Worstall στο περιοδικό Forbes 28.1.2012

Οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος μπαίνουν πραγματικά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα φάση. Ενδιαφέρουσα επειδή, αν δεν ανησυχείτε για το τι μπορεί να συμβεί, τότε δεν έχετε δώσει τη δέουσα προσοχή.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει το βάρος του χρέους της. Προβλέπεται λοιπόν ένα κούρεμα για μερικούς από τους κατόχους ομολόγων. Οι πληροφορίες για δημόσια κατανάλωση λένε ότι την απώλεια θα πρέπει να αναλάβουν μόνο οι ιδιώτες κάτοχοι. Στο παρασκήνιο η άποψη είναι ότι αυτό δεν αρκεί, μερικοί δημόσιοι φορείς θα πρέπει επίσης να αποδεχτούν απώλειες, διαφορετικά το ελληνικό συνολικό χρέος δεν θα πέσει αρκετά ώστε να είναι βιώσιμο.

Ωστόσο, υπάρχουν δύο νέα σημεία που κάνουν την όλη διευθέτηση πολύ πιο δύσκολη -συναρπαστική αν προτιμάτε. Η πρώτη είναι η εξαιρετικά εντυπωσιακή απαίτηση προς την Ελλάδα όπως γράφουν οι Financial Times:

"Δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα" (μόνο κουτόχορτο)

Διαβάζω ξανά και ξανά ότι "Στην Ελλάδα πλέον δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα" (π.χ. εδώ, εδώ, εδώ). Αυτό το 'επιχείρημα' έχει ήδη προκαλέσει διάφορα ερωτήματα και σχόλια (π.χ. αυτό και αυτό, καθώς και μια πρόσφατη Αντιλογία), αλλά δεν παύει να διαδίδεται σαν επιδημία και να επηρεάζει τη σκέψη πολλών.

Δεν ξέρω από πού ξεκίνησε αυτή η άποψη, βλέπω όμως ότι πολλοί τη θεωρούν δεδομένη και την αναμασούν σε ποικίλα κείμενα, ακόμη και σε μερικά τα οποία υποτίθεται ότι αντιμάχονται τη Μνημονιακή εισβολή στη χώρα. Σαν φιλέτο με λίγο δηλητήριο για ανύποπτους (διαφημιστική μέθοδος που χρησιμοποιείται πολύ και στην πολιτική), λένε τα γνωστά αντιμνημονιακά προσθέτοντας και μια μικρή δόση από το παραμύθι "Η Ελλάδα εξαρτάται από την φιλανθρωπία των δανειστών της, γι' αυτό σκύψτε".

Προχθές πήρα (ξανά) ένα email που απαριθμούσε πολλά Ελληνικά προϊόντα που βρίσκουμε στα σουπερμάρκετ, προτείνοντας να προτιμάμε αυτά αντί τα εισαγόμενα. Μετά τον βομβαρδισμό από επώνυμους και ανώνυμους "δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα", αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν να αγοράσουμε δικά μας προϊόντα αφού δεν τα παράγουμε.

Τι Καντόνα, τι Δραπετσώνα!

Στο κύριο άρθρο της Καθημερινής 24.1.2012 με τίτλο "Το παράδειγμα μιας επένδυσης" διαβάζουμε:

Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει πολύ διαφορετική εικόνα από τη σημερινή. Απόδειξη, η μεγάλη επιτυχία της κινεζικής επένδυσης στο λιμάνι του Πειραιά. Η επένδυση πολεμήθηκε από συνδικαλιστές, λαϊκιστές πολιτικούς και την ελληνική γραφειοκρατία. Οι συνεχείς απεργίες προς όφελος μιας μικρής ομάδας εργατοπατέρων παρ' ολίγον να την υπονομεύσει πλήρως. Παρ' όλα αυτά, τα προβλήματα ξεπεράσθηκαν και σήμερα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν μάλιστα εκπλήξει τους υπεύθυνους της επένδυσης με την παραγωγικότητά τους και την αίσθηση ευθύνης που επιδεικνύουν. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, πώς πραγματικά θα έμοιαζε η χώρα μας αν ξεπερνούσαμε τα εμπόδια του άλογου συνδικαλισμού και βάζαμε τέλος στον πόλεμο κατά της επιχειρηματικότητας.

Στα σχετικά σχόλια των αναγνωστών, αρκετοί βγάζουν το δηλητήριο που συνοδεύει τον βολεμένο κρυπτοφασισμό: "ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ" κραυγάζει με κεφαλαία ο ΓΙΑΝΝΗΣ Ν., ο δε DK αποφαίνεται "η 'συνδικαλιστική δημοκρατία' στρέφεται κατά του 60%-80% του συνόλου".

Ο προαναγγελθείς Γολγοθάς

Πριν από ενάμισυ χρόνο είχα λάβει κάμποσα email με τις προβλέψεις του Μνημονίου που μόλις είχαν υπερψηφίσει 172 λεβέντες από τον Οίκο του Συντάγματος. Στα email υπήρχαν πίνακες για το σφίξιμο της ζώνης κάθε χρόνο, όπως αυτός πιο πάνω.

Διαβάζοντας τα νούμερα τότε, φαινόταν αδιανόητο ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί τέτοια λιτότητα χωρίς να ξεσηκωθούν και οι πέτρες. Τα νούμερα ήσαν απλούστατα εξωπραγματικά. Ωστόσο η τεχνική βρασίματος του βατράχου δείχνει πολύ αποτελεσματική! Έτσι σήμερα συνεχίζουμε την έμπρακτη απάθειά μας για τη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο πτωχοκομείο (παραφράζοντας το "απέραντο φρενοκομείο" του Καραμανλή του Α'), σαν αυτό που οραματίστηκαν οι εμπνευστές των Μνημονίων και οι εγχώριες καμαριέρες τους.

Για να μη ξεχνάμε ότι ξέραμε από καιρό όσα έγιναν και θα γίνουν, ας έχουμε υπόψη π.χ. αυτή την αναλυτική παρουσίαση των 'απίστευτων' πινάκων από τις 8 Ιουλίου 2010...
.

Είμαστε καταδικασμένοι να πεινάσουμε; *

[του Πέτρου Παπακωνσταντίνου, δημοσιευμένο στο ΠΡΙΝ]

Τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης βομβαρδίζουν καθημερινά την κοινή γνώμη με το στερεότυπο μιας Ελλάδας- μεταμοντέρνας Ψωροκώσταινας, που δεν παράγει τίποτα, είναι αναγκασμένη να τείνει διαρκώς το καπέλο του ζητιάνου στους δανειστές της για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, επομένως δεν της μένει καμιά επιλογή παρά να σφίγγει διαρκώς το ζωνάρι και να υπακούει αγόγγυστα στους όποιους όρους των Γερμανών. Το ίδιο στερεότυπο έρχεται να στηρίξει την ιδεολογική τρομοκρατία για το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, που εμφανίζεται περίπου ως επιστροφή στη Λίθινη Εποχή, αφού μια Ελλάδα που δεν θα παράγει τίποτα και δεν θάχει να δανειστεί κι από κανένα, δεν θα μπορεί να εισάγει ούτε τρόφιμα, ούτε πετρέλαιο και θα πρέπει να επιβιώσει ως έθνος τροφοσυλλεκτών, που θα φοράνε προβιές και θα ζεσταίνονται γύρω από τη φωτιά.

Αφήνουμε στην άκρη τον προβληματισμό αν ακόμη κι αυτή η προοπτική είναι περισσότερο ζοφερή από την εγγυημένη βεβαιότητα των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων και των μακροπρόθεσμων να μετατραπούμε σε έθνος κανιβάλων, που θα τρώνε ο ένας τις σάρκες του άλλου με έπαθλο την απλή επιβίωση. Για οικονομία της συζήτησης ας δεχτούμε ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος» από τον καπιταλισμό και τη συμμετοχή στην ευρωζώνη (που καταστρέφει τον παραγωγικό, βιομηχανικό και αγροτικό ιστό) κι ας δούμε τι λέει η ψυχρή λογική των αριθμών.

Βρε πώς περνάει ο καιρός... *

Σκηνές από το προεκλογικό θέατρο του 2009, τότε που υπήρχαν λεφτά.
.

Παράδεισος και Κόλαση *

Μια ιστορία που μου έστειλε η Ιωάννα και μου άρεσε:

Κάποιος μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του: «Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή κι ωστόσο, έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα να σου δείξω την Κόλαση».
Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από μια μεγάλη χύτρα με ρύζι. Όλοι ήταν πεινασμένοι και απελπισμένοι καθένας είχε από ένα κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα. Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι, που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα. Η απελπισία και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή.
«Έλα» είπε ο δάσκαλος λίγο μετά. «Τώρα θα σου δείξω τον Παράδεισο».
Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο,υπήρχε η χύτρα του ρυζιού, η ομάδα ανθρώπων, τα ίδια μακριά κουτάλια, όμως εκεί όλοι ήταν ευτυχισμένοι και χορτάτοι.
«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί είναι τόσο ευτυχισμένοι εδώ ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια;»
«Δεν το κατάλαβες;», χαμογέλασε ο δάσκαλος. «Καθώς τα κουτάλια έχουν μακριά χερούλια και δεν μπορούν να φέρνουν το φαγητό στο στόμα τους, εδώ έμαθαν όλοι να ταΐζουν ο ένας τον άλλον».
.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή... *

Μια συναρπαστική αφήγηση του συγχωρεμένου Giorgio Gaber που μπορεί να προκαλέσει ρίγη σε ορισμένους μουδιασμένους 'γλάρους'.
.

Ποια Ευρώπη ρε !! *

Απόσπασμα από την 'εξαφανισμένη' ταινία του Θόδωρου Μαραγκού του 1984 "Τι έχουν να δουν τα μάτια μας".
.

Μήπως έχουμε 'Δημοσιονομική Αδυναμία'?

Το άρθρο "Η Ελλάδα μπορεί να επικαλεσθεί “δημοσιονομική αδυναμία” (State of Necessity) και να σωθεί" με έκανε να ψάξω στο διαδίκτυο για τον όρο "State of Necessity" σε σχέση με την Ελλάδα. Έτσι βρήκα ένα κείμενο με τίτλο "Suspending public debt repayments by legal means" των Cécile Lamarque και Renaud Vivien. Στη σελίδα 2 διαβάζω την παράγραφο με τίτλο 'Austerity that goes against human rights obligations':

"Article 103 of the United Nations Charter, to which UN Members must absolutely adhere, is clear and formal: “In the event of a conflict between the obligations of the Members of the United Nations under the present Charter and their obligations under any other international agreement, their obligations under the present Charter shall prevail.” Among the obligations contained in this Charter, we note, in article 55, “higher standards of living, full employment, and conditions of economic and social progress and development […].  All these provisions designed to protect human rights have precedence over the other obligations entered into by States, including the repayment of debts, and also the application of austerity programmes enforced in particular by the IMF, the World Bank and the European Commission."

Δεν είμαι νομικός για να καταλαβαίνω την ακριβή σημασία και εύρος ισχύος αυτών των διατάξεων της Χάρτας του ΟΗΕ. Ωστόσο υποψιάζομαι ότι η παρούσα Ελληνική κυβέρνηση (όπως και η αμέσως προηγούμενη) δεν δίνει σημασία στις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές -τουλάχιστον όχι όση δίνει στην ικανοποίηση των δανειστών της χώρας. Και αναρωτιέμαι αν έχει χρησιμοποιήσει όλο το νομικό οπλοστάσιο των διεθνών συνθηκών, ή επικεντρώνεται μόνο σε όσες της υποδεικνύει η Τρόικα χωρίς να στρέφει το βλέμμα της σε κάτι διαφορετικό από όσα της επιβάλλουν οι δανειστές.

Το άρθρο αυτό είναι ένα από πολλά παρεμφερή που βρήκα στην αναζήτηση μέσω Google, τα οποία φαίνεται να οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα: Ότι αν αυτοί που μας κυβερνούν ήσαν δικηγόροι, καλύτερα να μη τους προσλαμβάναμε για υπεράσπισή μας.

Εκτός αν -αντίθετα απ' ότι δείχνουν- είναι τόσο γάτες που κρατούν τις προβλέψεις του ΟΗΕ σαν άσο στο μανίκι. Αλλά πόσο βαθιά πρέπει να προχωρήσει η διάλυση της οικονομίας και η εξαθλίωση για να τον ρίξουν στο τραπέζι? Μήπως χρειάζονται λίγο σπρώξιμο από τους υποψήφιους δουλοπάροικους?

ΥΓ 10.2.12: Βλέπε νεότερες διευκρινίσεις για το άρθρο που αναφέρω στην αρχή. 
.

Αποσπάσματα ιστορίας του Ελλαδιστάν *

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
[αναδημοσίευση από το blog του zougla.gr]

Σκάνδαλα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ...
Μετά από όλα αυτά θα τους ξαναψηφίσετε;
Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 26 Οκτωβρίου 2011, 10:49

ΠΑΣΟΚ

1. Υπερχρέωση της χώρας 
και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%, υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού και χωρίς κοινοτικά πλαίσια στήριξης. Το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ.

2.Δάνεια, υπανάπτυξη, πληθωρισμός, την περίοδο 81-89: 
Κατά την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ , το 1981, ήταν η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την Ευρώπη με ρυθμό ανάπτυξης 3,1%, έναντι 0,8% που ήταν ο μέσος όρος των υπολοίπων κρατών-μελών! Παρά την εισροή των μεγαλύτερων οικονομικών πακέτων από τη σύσταση του ελληνικού κράτους και παρά τη θετική διεθνή συγκυρία(κυρίως της μείωση της τιμής του πετρελαίου):
-το ΑΕΠ κινήθηκε σε ρυθμούς αισθητά μικρότερους απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (μέσος όρος για την Ελλάδα 1,7%, για δε την ΕΟΚ 2,7%) …. για πρώτη φορά από το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
-οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. από 30% το 1980 ανήλθαν στο 50% το 1990, αποτέλεσμα της πρωτοφανούς διεύρυνσης του Δημοσίου τομέα.
-ο πληθωρισμός υπερτετραπλασιάστηκε απ' αυτούς των χωρών της ΕΟΚ (πληθωρισμός για την Ελλάδα 18,2%, για δε την ΕΟΚ 4,5%).
τα δάνεια της δεκαετίας του 80 δεν είχαν ξαναγίνει από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους.
-το εθνικό μας νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 30% σε 2 διαδοχικές υποτιμήσεις της τάξεως του 15% εκάστη, βάζοντας οριστική ταφόπλακα στο εθνικό εισόδημα και στην Ελληνική οικονομία! Κατά την πρώτη πασοκική περίοδο εφαρμόστηκε μια τριτικοσμική πολιτική, η οποία στήριζε την εγχώρια κατανάλωση στο δανεισμό και διόγκωνε το κράτος με τους άπλετα παρεχόμενους κοινοτικούς πόρους.

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο...

Εδώ και μερικούς μήνες, η Καθημερινή διαφημίζει υπέρμετρα τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, αποδίδοντάς του ιδιότητες θαυματουργού μεσσία, χωρίς τον οποίο η Ελλάδα σίγουρα θα καταρρεύσει.
Αυτό το πάθος δεν είναι ανεξήγητο: Ο κ. Παπαδήμος όπως και ο αρχισυντάκτης της Καθημερινής Αλέξης Παπαχελάς ανήκουν στην Ευρωπαϊκή ομάδα της Τριμερούς Επιτροπής, της οποίας πρόεδρος είναι ο άλλος ουρανοκατέβατος πρωθυπουργός, ο Μάριο Μόντι της Ιταλίας.

[βλέπε επίσημο κατάλογο ονομάτων σελ. 5]
.

Προγραμματισμένος ανθρωπισμός

Ο στρατηγός Wesley Clark έγινε διεθνώς γνωστός ως αρχηγός των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο μεταξύ 1997-2000. Σε αυτή τη συνέντευξη του 2007 αναφέρεται στις αποφάσεις της Αμερικανικής ηγεσίας για άλλες ανθρωπιστικές επεμβάσεις.
.

Τα Νέα Ελληνικά της κρίσης

Ένα μικρό λεξικό όρων που τελευταία χρησιμοποιούνται συχνά:

• Η έκφραση "να σωθεί η χώρα" σημαίνει να σωθεί "η τρυφηλότητα του μεγαλύτερου μέρους των πλουσίων συμπολιτών μας και η καλοπέραση της ανώτερης μεσαίας τάξης" θυσιάζοντας τους υπόλοιπους.
• Η έκφραση "να αποτρέψουμε μια εθνική καταστροφή" σημαίνει να κρατήσουν τον πολιτικό έλεγχο της χώρας οι ίδιοι πονηροί απατεωνίσκοι που τον έχουν τόσα χρόνια.
• Οι λέξεις "εκσυγχρονισμός" και "αναδιάρθρωση" είναι ευφημισμός της συστηματικής εξαθλίωσης των πολλών για χάρη της ευημερίας των ολίγων.
• Η λέξη "δραχμή" χρησιμοποιείται ως ταυτόσημη με το παιδικό "μπαμπούλας" ή το Γαλατικό "θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει".
• Όσο για τη λέξη "δημοκρατία", αυτή έχει πολλαπλές χρήσεις με ιδιότητα σαν των ρευστών: παίρνει το σχήμα του δοχείου όπου διαλέγεις να την βάλεις.

Έπεται συνέχεια...

Σκηνές από το έργο "Ο εκσυγχρονισμός της Ελλάδας"

Λίγο πριν λήξει το ηρωικό 2011, διαβάζουμε ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει 31 εκατ. ευρώ πουλώντας 4 Airbus 340-300 της αποθανούσης Ολυμπιακής στην εταιρία Apollo Aviation Group του Μαϊάμι με γραφεία στο Δουβλίνο και τη Σιγκαπούρη. Η σχετική διυπουργική απόφαση ανακοινώθηκε στη Διαύγεια, χωρίς να αναφέρεται το τίμημα της πώλησης, το οποίο έγινε γνωστό από πρακτορεία ειδήσεων.

Σύμφωνα με τον κατάλογο της κατασκευάστριας εταιρίας, ένα νέο Airbus 340-300 έχει σημερινή τιμή 183 εκατ. ευρώ, άρα 4 κοστίζουν 732 εκατ. Βέβαια αυτά που πουλήθηκαν ήσαν παλιά, κατασκευασμένα το 1999. Σε ιστοσελίδα πώλησης αεροσκαφών βλέπουμε ότι οι τιμές για τέτοια Airbus του 1997 κυμαίνονται στα 19-27 εκατ. ευρώ, ήτοι 76-108 εκατ. για 4. Αυτά της Ολυμπιακής είναι λίγο νεότερα, και "σύμφωνα με την αποτίμησή τους, πριν από έναν περίπου χρόνο, η αξία τους ανερχόταν στα 180 εκατομμύρια ευρώ". Με άλλα λόγια, η Apollo Aviation τα αγόρασε περίπου στο 1/5 της αξίας τους.

Η περίπτωση αυτή είναι από τις πρώτες που χειρίστηκε η νεοσύστατη Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων και δείχνει ότι η Ελλάδα εξελίσσεται σε χώρα όπου σύντομα θα μπορεί να βρει κανείς μεγάλες ευκαιρίες! Δεν απομένει παρά να εντατικοποιηθεί το εκσυγχρονιστικό έργο της επιτροπής με τη καθοδήγηση των ειδικών συμβούλων της, για να πουληθεί όλη η χώρα σαν κελεπούρι και να ξεπεράσουμε έτσι τη κρίση.

Υπάρχει βέβαια ο κίνδυνος να βρεθούν μερικοί ανόητοι αιθεροβάμονες και να σταματήσουν πρόωρα αυτή τη σωτήρια λύση, στέλνοντας τους εμπνευστές της στον Αγύριστο. Γι' αυτό τρέξτε τώρα που οι Έλληνες είναι ακόμη ζαλισμένοι από το κύμα εκσυγχρονισμού που σαρώνει τη χώρα τους...