Στο κύριο άρθρο της Καθημερινής 24.1.2012 με τίτλο "Το παράδειγμα μιας επένδυσης" διαβάζουμε:
Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει πολύ διαφορετική εικόνα από τη σημερινή. Απόδειξη, η μεγάλη επιτυχία της κινεζικής επένδυσης στο λιμάνι του Πειραιά. Η επένδυση πολεμήθηκε από συνδικαλιστές, λαϊκιστές πολιτικούς και την ελληνική γραφειοκρατία. Οι συνεχείς απεργίες προς όφελος μιας μικρής ομάδας εργατοπατέρων παρ' ολίγον να την υπονομεύσει πλήρως. Παρ' όλα αυτά, τα προβλήματα ξεπεράσθηκαν και σήμερα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν μάλιστα εκπλήξει τους υπεύθυνους της επένδυσης με την παραγωγικότητά τους και την αίσθηση ευθύνης που επιδεικνύουν. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, πώς πραγματικά θα έμοιαζε η χώρα μας αν ξεπερνούσαμε τα εμπόδια του άλογου συνδικαλισμού και βάζαμε τέλος στον πόλεμο κατά της επιχειρηματικότητας.
Στα σχετικά σχόλια των αναγνωστών, αρκετοί βγάζουν το δηλητήριο που συνοδεύει τον βολεμένο κρυπτοφασισμό: "ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ" κραυγάζει με κεφαλαία ο ΓΙΑΝΝΗΣ Ν., ο δε DK αποφαίνεται "η 'συνδικαλιστική δημοκρατία' στρέφεται κατά του 60%-80% του συνόλου".
Ωστόσο ο ΔΚ έχει μια εύλογη απορία: "Πως τεκμηριώνεται ότι είναι πετυχημένη η επένδυση; Έχετε κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που να υποστηρίζουν την άποψη σας;"
Την ίδια απορία έχει και ο Βαγγέλης που ερωτά "πως προκύπτει από ένα άρθρο μιας παραγράφου (που δεν βλέπω κάποιου την υπογραφή) το συμπέρασμα της επιτυχούς επένδυσης;"
Στις απορίες αυτές -καθώς και στους πανηγυρισμούς του άγνωστου αρθρογράφου- απαντά αδυσώπητα ο αναγνώστης alex:
"Ας δούμε αναλυτικότερα αυτό το "παράδειγμα προς μίμηση" που υμνεί στο κύριο άρθρο της η Κ ...
1. Οι συνθήκες εργασίας δεν διέπονται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
2. Η σύμβαση που υπογράφουν οι λιμενεργάτες της Cosco περιλαμβάνει 13 όρους, μεταξύ των οποίων και οι εξής:
- οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται ως ανειδικευτοι εργάτες.
-Η υπέρβαση του ωραρίου λογίζεται ως οικειοθελής προσφορά, εκτός κι αν υπάρχει γραπτή εντολή διευθυντή.
-Η αμοιβή είναι 40 ευρώ την ημέρα. Στο ημερομίσθιο περιλαμβάνονται τα επιδόματα και οι πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, αργίες, υπερεργασία, εκτός έδρας.
-Στην αμοιβή περιλαμβάνονται και όλες οι κρατήσεις, εισφορές, φόροι, τέλη κ.λπ.
-Οι εργαζόμενοι, παρότι έχουν ημερομίσθιο, πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα.
3. Στο ΣΕΜΠΟ της Cosco εργάζονται 300 χειριστές μηχανημάτων και εργατοτεχνίτες με σπαστό ωράριο. Κανείς δεν γράφει υπερωρία και όσοι εργάζονται πενθήμερο, περίπου οι μισοί, έχουν μηνιαίες αποδοχές γύρω στα 700 ευρώ.
4. Για τους υπόλοιπους ισχύει καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας με αποδοχές 300-400 ευρώ. Οι συμβάσεις είναι ημερήσιες και γίνονται μέσω της εταιρείας ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ Α.Ε. και πέντε υπεργολάβων.
5. Κανονισμός εργασίας δεν υπάρχει, σωματείο δεν επιτρέπεται και δεν αναγνωρίζεται η δικαιοδοσία του Εργατικού Κέντρου, της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων, της ΓΣΕΕ και των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.
γι αυτά και για άλλα, από τις 30 Αυγούστου 2010 το Διεθνές Συμβούλιο Λιμενεργατών (IDC) έχει απευθυνθεί στη διοίκηση της Cosco και της ΣΕΠ Α.Ε., ζητώντας τη συμμόρφωση στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες. Δεν υπήρξε καμία απάντηση.
Στις 20 Οκτωβρίου το Συμβούλιο απευθύνθηκε και στην ελληνική κυβέρνηση, με επιστολή προς τον Γ. Παπανδρέου και τους υπουργούς Εργασίας και Θαλασσίων Υποθέσεων. Στο κείμενο που υπογράφεται από τον συντονιστή του IDC για τις χώρες της ευρωζώνης, αναφέρονται όλες οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας από την Cosco. Ούτε σε αυτή την επιστολή υπήρξε απάντηση.
Συμπερασματικά: άλογος συνδικαλισμός για τον αρθρογράφο είναι η διεκδίκηση από τους εργαζομένους στοιχειωδών δικαιωμάτων, τα οποία δεν θα παραπέμπουν σε εκμετάλευση και εργασιακό μεσαίωνα. Και επιχειρηματικότητα είναι αυτή ακριβώς η στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων με μοναδικό σκοπό την κερδοφορία. Το πώς θα έμοιαζε η χώρα με βάση τα δικά του μυαλά μόνο σε σενάριο τρόμου παραπέμπει."
Διαβάζοντας το σχόλιο του alex σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό του αρθρογράφου της Καθημερινής μπορούμε να καταλάβουμε πόσο διφορούμενη έννοια είναι η περίφημη "Σωτηρία της χώρας". Καταλαβαίνουμε επίσης σε ποιά κατεύθυνση μας σπρώχνουν οι ιεροκήρυκες του Μνημονίου και της νεοφιλελεύθερης επιχειρηματικότητας "για το καλό μας".
Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει πολύ διαφορετική εικόνα από τη σημερινή. Απόδειξη, η μεγάλη επιτυχία της κινεζικής επένδυσης στο λιμάνι του Πειραιά. Η επένδυση πολεμήθηκε από συνδικαλιστές, λαϊκιστές πολιτικούς και την ελληνική γραφειοκρατία. Οι συνεχείς απεργίες προς όφελος μιας μικρής ομάδας εργατοπατέρων παρ' ολίγον να την υπονομεύσει πλήρως. Παρ' όλα αυτά, τα προβλήματα ξεπεράσθηκαν και σήμερα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν μάλιστα εκπλήξει τους υπεύθυνους της επένδυσης με την παραγωγικότητά τους και την αίσθηση ευθύνης που επιδεικνύουν. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, πώς πραγματικά θα έμοιαζε η χώρα μας αν ξεπερνούσαμε τα εμπόδια του άλογου συνδικαλισμού και βάζαμε τέλος στον πόλεμο κατά της επιχειρηματικότητας.
Στα σχετικά σχόλια των αναγνωστών, αρκετοί βγάζουν το δηλητήριο που συνοδεύει τον βολεμένο κρυπτοφασισμό: "ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ" κραυγάζει με κεφαλαία ο ΓΙΑΝΝΗΣ Ν., ο δε DK αποφαίνεται "η 'συνδικαλιστική δημοκρατία' στρέφεται κατά του 60%-80% του συνόλου".
Ωστόσο ο ΔΚ έχει μια εύλογη απορία: "Πως τεκμηριώνεται ότι είναι πετυχημένη η επένδυση; Έχετε κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που να υποστηρίζουν την άποψη σας;"
Την ίδια απορία έχει και ο Βαγγέλης που ερωτά "πως προκύπτει από ένα άρθρο μιας παραγράφου (που δεν βλέπω κάποιου την υπογραφή) το συμπέρασμα της επιτυχούς επένδυσης;"
Στις απορίες αυτές -καθώς και στους πανηγυρισμούς του άγνωστου αρθρογράφου- απαντά αδυσώπητα ο αναγνώστης alex:
"Ας δούμε αναλυτικότερα αυτό το "παράδειγμα προς μίμηση" που υμνεί στο κύριο άρθρο της η Κ ...
1. Οι συνθήκες εργασίας δεν διέπονται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
2. Η σύμβαση που υπογράφουν οι λιμενεργάτες της Cosco περιλαμβάνει 13 όρους, μεταξύ των οποίων και οι εξής:
- οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται ως ανειδικευτοι εργάτες.
-Η υπέρβαση του ωραρίου λογίζεται ως οικειοθελής προσφορά, εκτός κι αν υπάρχει γραπτή εντολή διευθυντή.
-Η αμοιβή είναι 40 ευρώ την ημέρα. Στο ημερομίσθιο περιλαμβάνονται τα επιδόματα και οι πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, αργίες, υπερεργασία, εκτός έδρας.
-Στην αμοιβή περιλαμβάνονται και όλες οι κρατήσεις, εισφορές, φόροι, τέλη κ.λπ.
-Οι εργαζόμενοι, παρότι έχουν ημερομίσθιο, πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα.
3. Στο ΣΕΜΠΟ της Cosco εργάζονται 300 χειριστές μηχανημάτων και εργατοτεχνίτες με σπαστό ωράριο. Κανείς δεν γράφει υπερωρία και όσοι εργάζονται πενθήμερο, περίπου οι μισοί, έχουν μηνιαίες αποδοχές γύρω στα 700 ευρώ.
4. Για τους υπόλοιπους ισχύει καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας με αποδοχές 300-400 ευρώ. Οι συμβάσεις είναι ημερήσιες και γίνονται μέσω της εταιρείας ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ Α.Ε. και πέντε υπεργολάβων.
5. Κανονισμός εργασίας δεν υπάρχει, σωματείο δεν επιτρέπεται και δεν αναγνωρίζεται η δικαιοδοσία του Εργατικού Κέντρου, της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων, της ΓΣΕΕ και των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.
γι αυτά και για άλλα, από τις 30 Αυγούστου 2010 το Διεθνές Συμβούλιο Λιμενεργατών (IDC) έχει απευθυνθεί στη διοίκηση της Cosco και της ΣΕΠ Α.Ε., ζητώντας τη συμμόρφωση στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες. Δεν υπήρξε καμία απάντηση.
Στις 20 Οκτωβρίου το Συμβούλιο απευθύνθηκε και στην ελληνική κυβέρνηση, με επιστολή προς τον Γ. Παπανδρέου και τους υπουργούς Εργασίας και Θαλασσίων Υποθέσεων. Στο κείμενο που υπογράφεται από τον συντονιστή του IDC για τις χώρες της ευρωζώνης, αναφέρονται όλες οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας από την Cosco. Ούτε σε αυτή την επιστολή υπήρξε απάντηση.
Συμπερασματικά: άλογος συνδικαλισμός για τον αρθρογράφο είναι η διεκδίκηση από τους εργαζομένους στοιχειωδών δικαιωμάτων, τα οποία δεν θα παραπέμπουν σε εκμετάλευση και εργασιακό μεσαίωνα. Και επιχειρηματικότητα είναι αυτή ακριβώς η στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων με μοναδικό σκοπό την κερδοφορία. Το πώς θα έμοιαζε η χώρα με βάση τα δικά του μυαλά μόνο σε σενάριο τρόμου παραπέμπει."
Διαβάζοντας το σχόλιο του alex σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό του αρθρογράφου της Καθημερινής μπορούμε να καταλάβουμε πόσο διφορούμενη έννοια είναι η περίφημη "Σωτηρία της χώρας". Καταλαβαίνουμε επίσης σε ποιά κατεύθυνση μας σπρώχνουν οι ιεροκήρυκες του Μνημονίου και της νεοφιλελεύθερης επιχειρηματικότητας "για το καλό μας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου