Το άρθρο "Η Ελλάδα μπορεί να επικαλεσθεί “δημοσιονομική αδυναμία” (State of Necessity) και να σωθεί" με έκανε να ψάξω στο διαδίκτυο για τον όρο "State of Necessity" σε σχέση με την Ελλάδα. Έτσι βρήκα ένα κείμενο με τίτλο "Suspending public debt repayments by legal means" των Cécile Lamarque και Renaud Vivien. Στη σελίδα 2 διαβάζω την παράγραφο με τίτλο 'Austerity that goes against human rights obligations':
"Article 103 of the United Nations Charter, to which UN Members must absolutely adhere, is clear and formal: “In the event of a conflict between the obligations of the Members of the United Nations under the present Charter and their obligations under any other international agreement, their obligations under the present Charter shall prevail.” Among the obligations contained in this Charter, we note, in article 55, “higher standards of living, full employment, and conditions of economic and social progress and development […]. All these provisions designed to protect human rights have precedence over the other obligations entered into by States, including the repayment of debts, and also the application of austerity programmes enforced in particular by the IMF, the World Bank and the European Commission."
Δεν είμαι νομικός για να καταλαβαίνω την ακριβή σημασία και εύρος ισχύος αυτών των διατάξεων της Χάρτας του ΟΗΕ. Ωστόσο υποψιάζομαι ότι η παρούσα Ελληνική κυβέρνηση (όπως και η αμέσως προηγούμενη) δεν δίνει σημασία στις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές -τουλάχιστον όχι όση δίνει στην ικανοποίηση των δανειστών της χώρας. Και αναρωτιέμαι αν έχει χρησιμοποιήσει όλο το νομικό οπλοστάσιο των διεθνών συνθηκών, ή επικεντρώνεται μόνο σε όσες της υποδεικνύει η Τρόικα χωρίς να στρέφει το βλέμμα της σε κάτι διαφορετικό από όσα της επιβάλλουν οι δανειστές.
Το άρθρο αυτό είναι ένα από πολλά παρεμφερή που βρήκα στην αναζήτηση μέσω Google, τα οποία φαίνεται να οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα: Ότι αν αυτοί που μας κυβερνούν ήσαν δικηγόροι, καλύτερα να μη τους προσλαμβάναμε για υπεράσπισή μας.
Εκτός αν -αντίθετα απ' ότι δείχνουν- είναι τόσο γάτες που κρατούν τις προβλέψεις του ΟΗΕ σαν άσο στο μανίκι. Αλλά πόσο βαθιά πρέπει να προχωρήσει η διάλυση της οικονομίας και η εξαθλίωση για να τον ρίξουν στο τραπέζι? Μήπως χρειάζονται λίγο σπρώξιμο από τους υποψήφιους δουλοπάροικους?
ΥΓ 10.2.12: Βλέπε νεότερες διευκρινίσεις για το άρθρο που αναφέρω στην αρχή.
.
"Article 103 of the United Nations Charter, to which UN Members must absolutely adhere, is clear and formal: “In the event of a conflict between the obligations of the Members of the United Nations under the present Charter and their obligations under any other international agreement, their obligations under the present Charter shall prevail.” Among the obligations contained in this Charter, we note, in article 55, “higher standards of living, full employment, and conditions of economic and social progress and development […]. All these provisions designed to protect human rights have precedence over the other obligations entered into by States, including the repayment of debts, and also the application of austerity programmes enforced in particular by the IMF, the World Bank and the European Commission."
Δεν είμαι νομικός για να καταλαβαίνω την ακριβή σημασία και εύρος ισχύος αυτών των διατάξεων της Χάρτας του ΟΗΕ. Ωστόσο υποψιάζομαι ότι η παρούσα Ελληνική κυβέρνηση (όπως και η αμέσως προηγούμενη) δεν δίνει σημασία στις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές -τουλάχιστον όχι όση δίνει στην ικανοποίηση των δανειστών της χώρας. Και αναρωτιέμαι αν έχει χρησιμοποιήσει όλο το νομικό οπλοστάσιο των διεθνών συνθηκών, ή επικεντρώνεται μόνο σε όσες της υποδεικνύει η Τρόικα χωρίς να στρέφει το βλέμμα της σε κάτι διαφορετικό από όσα της επιβάλλουν οι δανειστές.
Το άρθρο αυτό είναι ένα από πολλά παρεμφερή που βρήκα στην αναζήτηση μέσω Google, τα οποία φαίνεται να οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα: Ότι αν αυτοί που μας κυβερνούν ήσαν δικηγόροι, καλύτερα να μη τους προσλαμβάναμε για υπεράσπισή μας.
Εκτός αν -αντίθετα απ' ότι δείχνουν- είναι τόσο γάτες που κρατούν τις προβλέψεις του ΟΗΕ σαν άσο στο μανίκι. Αλλά πόσο βαθιά πρέπει να προχωρήσει η διάλυση της οικονομίας και η εξαθλίωση για να τον ρίξουν στο τραπέζι? Μήπως χρειάζονται λίγο σπρώξιμο από τους υποψήφιους δουλοπάροικους?
ΥΓ 10.2.12: Βλέπε νεότερες διευκρινίσεις για το άρθρο που αναφέρω στην αρχή.
.
Αποκλείεται να είναι τόσο γάτες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚινούμαστε σε ένα εκκρεμές μεταξύ δουλοπρεπούς υποταγής στα κελεύσματα της τρόικας και ισοπεδωτικής αντίθεσης σε οποιαδήποτε πρόταση κάποιων εξορθολογισμών.