Διαβάζω ξανά και ξανά ότι "Στην Ελλάδα πλέον δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα" (π.χ. εδώ, εδώ, εδώ). Αυτό το 'επιχείρημα' έχει ήδη προκαλέσει διάφορα ερωτήματα και σχόλια (π.χ. αυτό και αυτό, καθώς και μια πρόσφατη Αντιλογία), αλλά δεν παύει να διαδίδεται σαν επιδημία και να επηρεάζει τη σκέψη πολλών.
Δεν ξέρω από πού ξεκίνησε αυτή η άποψη, βλέπω όμως ότι πολλοί τη θεωρούν δεδομένη και την αναμασούν σε ποικίλα κείμενα, ακόμη και σε μερικά τα οποία υποτίθεται ότι αντιμάχονται τη Μνημονιακή εισβολή στη χώρα. Σαν φιλέτο με λίγο δηλητήριο για ανύποπτους (διαφημιστική μέθοδος που χρησιμοποιείται πολύ και στην πολιτική), λένε τα γνωστά αντιμνημονιακά προσθέτοντας και μια μικρή δόση από το παραμύθι "Η Ελλάδα εξαρτάται από την φιλανθρωπία των δανειστών της, γι' αυτό σκύψτε".
Προχθές πήρα (ξανά) ένα email που απαριθμούσε πολλά Ελληνικά προϊόντα που βρίσκουμε στα σουπερμάρκετ, προτείνοντας να προτιμάμε αυτά αντί τα εισαγόμενα. Μετά τον βομβαρδισμό από επώνυμους και ανώνυμους "δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα", αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν να αγοράσουμε δικά μας προϊόντα αφού δεν τα παράγουμε.
Εκμεταλλεύτηκα την εκπληκτική ευκολία αναζήτησης στατιστικών στοιχείων που προσφέρει το πολύτιμο διαδίκτυο. Πατώντας μερικά κουμπιά μπορείς να έχεις μπροστά σου ΑΡΙΘΜΟΥΣ και επίσημες εκθέσεις από τη Eurostat, τη CIA, τον ΟΗΕ, την Παγκόσμια Τράπεζα, τα δικά μας υπουργεία και υπηρεσίες, κάνοντας εύκολη και την απαραίτητη διασταύρωση.
Βλέπω λοιπόν στo CIA Factbook (και παρόμοια στο Wikipedia) ότι οι Ελληνικές εξαγωγές το 2010 ξεπέρασαν τα 17 δισ. ευρώ, δηλαδή λίγο πιο κάτω από τη μικρή Σλοβενία και πιο πάνω από το πολυάνθρωπο πυρηνικό Πακιστάν. Παραπάνω και από το μικρό αλλά πλούσιο Λουξεμβούργο που έχει το τρίτο στον κόσμο κατά κεφαλή ΑΕΠ. Μάλιστα αυτά τα 17 δισ. που εξάγουμε δεν είναι απλά ροδάκινα και ακατέργαστα ορυκτά. Είναι κατά κύριο λόγο "τρόφιμα και ποτά, προϊόντα μεταποίησης, προϊόντα πετρελαίου, χημικά, υφάσματα" κατά τη CIA. Κάποιοι άλλοι προσθέτουν στις κύριες εξαγωγές της Ελλάδας και αλουμίνιο, χάλυβα και τσιμέντο.
Βέβαια οι εισαγωγές μας είναι τριπλάσιες από τις εξαγωγές, αλλά μη ξεχνάμε ότι δεν παράγουμε παρά το 2% του πετρελαίου που καταναλώνουμε -και ανάλογη ψαλίδα έχουμε στα μηχανήματα που χρησιμοποιούμε, από κινητά μέχρι υποβρύχια. Ας σημειωθεί πάντως ότι στις εισαγωγές-εξαγωγές υπάρχει μια θολούρα, όπως περιγράφει το άρθρο της Καθημερινής "Εξάγουμε αεροπλάνα στις... ΗΠΑ και εισάγουμε ρούχα από την Αλβανία". Επιπλέον, επειδή πολλά διαβάζουμε για το 'οικτρό' εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι μικρότερο από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Πορτογαλία, το Λουξεμβούργο, ή η Κύπρος [πίνακας].
Το γεγονός ότι εξάγουμε αποδεικνύει ότι παράγουμε, και μάλιστα παραπάνω από όσο εξάγουμε διοχετεύοντας ένα μέρος αυτής της παραγωγής στο εσωτερικό. Βρίσκω λοιπόν ότι οι κλάψες "Δεν παράγουμε τίποτα, είμαστε άχρηστοι, ελεήστε μας" δεν ανταποκρίνονται στα στοιχεία και γι' αυτό δεν με πείθουν, θυμίζοντας θεατρινισμούς ζητιάνων. Παρατηρώ μάλιστα ότι μερικοί που διασπείρουν τέτοιες κλάψες, για να δείξουν πόσο είμαστε εξαρτημένοι από τις δόσεις μας, αναφέρουν μόνο το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας ΧΩΡΙΣ να συμπεριλαμβάνουν τα έσοδα από τουρισμό και ναυτιλία.
Στις περίεργες μέρες που ζούμε, καλλιεργούνται και διάφοροι άλλοι μύθοι που αξίζουν λίγο σερφάρισμα για ανεύρεση στοιχείων. Όσο πιο πολλοί το κάνουν αυτό, τόσο πιο δύσκολο γίνεται το τάισμα με κουτόχορτο. Ήδη σε αυτή τη μικρή αναζήτηση με αφορμή το "δεν παράγουμε τίποτα, θα πεινάσουμε" έπεσα και σε άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Θα επανέλθουμε λοιπόν...
Δεν ξέρω από πού ξεκίνησε αυτή η άποψη, βλέπω όμως ότι πολλοί τη θεωρούν δεδομένη και την αναμασούν σε ποικίλα κείμενα, ακόμη και σε μερικά τα οποία υποτίθεται ότι αντιμάχονται τη Μνημονιακή εισβολή στη χώρα. Σαν φιλέτο με λίγο δηλητήριο για ανύποπτους (διαφημιστική μέθοδος που χρησιμοποιείται πολύ και στην πολιτική), λένε τα γνωστά αντιμνημονιακά προσθέτοντας και μια μικρή δόση από το παραμύθι "Η Ελλάδα εξαρτάται από την φιλανθρωπία των δανειστών της, γι' αυτό σκύψτε".
Προχθές πήρα (ξανά) ένα email που απαριθμούσε πολλά Ελληνικά προϊόντα που βρίσκουμε στα σουπερμάρκετ, προτείνοντας να προτιμάμε αυτά αντί τα εισαγόμενα. Μετά τον βομβαρδισμό από επώνυμους και ανώνυμους "δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα", αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν να αγοράσουμε δικά μας προϊόντα αφού δεν τα παράγουμε.
Εκμεταλλεύτηκα την εκπληκτική ευκολία αναζήτησης στατιστικών στοιχείων που προσφέρει το πολύτιμο διαδίκτυο. Πατώντας μερικά κουμπιά μπορείς να έχεις μπροστά σου ΑΡΙΘΜΟΥΣ και επίσημες εκθέσεις από τη Eurostat, τη CIA, τον ΟΗΕ, την Παγκόσμια Τράπεζα, τα δικά μας υπουργεία και υπηρεσίες, κάνοντας εύκολη και την απαραίτητη διασταύρωση.
Βλέπω λοιπόν στo CIA Factbook (και παρόμοια στο Wikipedia) ότι οι Ελληνικές εξαγωγές το 2010 ξεπέρασαν τα 17 δισ. ευρώ, δηλαδή λίγο πιο κάτω από τη μικρή Σλοβενία και πιο πάνω από το πολυάνθρωπο πυρηνικό Πακιστάν. Παραπάνω και από το μικρό αλλά πλούσιο Λουξεμβούργο που έχει το τρίτο στον κόσμο κατά κεφαλή ΑΕΠ. Μάλιστα αυτά τα 17 δισ. που εξάγουμε δεν είναι απλά ροδάκινα και ακατέργαστα ορυκτά. Είναι κατά κύριο λόγο "τρόφιμα και ποτά, προϊόντα μεταποίησης, προϊόντα πετρελαίου, χημικά, υφάσματα" κατά τη CIA. Κάποιοι άλλοι προσθέτουν στις κύριες εξαγωγές της Ελλάδας και αλουμίνιο, χάλυβα και τσιμέντο.
Βέβαια οι εισαγωγές μας είναι τριπλάσιες από τις εξαγωγές, αλλά μη ξεχνάμε ότι δεν παράγουμε παρά το 2% του πετρελαίου που καταναλώνουμε -και ανάλογη ψαλίδα έχουμε στα μηχανήματα που χρησιμοποιούμε, από κινητά μέχρι υποβρύχια. Ας σημειωθεί πάντως ότι στις εισαγωγές-εξαγωγές υπάρχει μια θολούρα, όπως περιγράφει το άρθρο της Καθημερινής "Εξάγουμε αεροπλάνα στις... ΗΠΑ και εισάγουμε ρούχα από την Αλβανία". Επιπλέον, επειδή πολλά διαβάζουμε για το 'οικτρό' εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι μικρότερο από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Πορτογαλία, το Λουξεμβούργο, ή η Κύπρος [πίνακας].
Το γεγονός ότι εξάγουμε αποδεικνύει ότι παράγουμε, και μάλιστα παραπάνω από όσο εξάγουμε διοχετεύοντας ένα μέρος αυτής της παραγωγής στο εσωτερικό. Βρίσκω λοιπόν ότι οι κλάψες "Δεν παράγουμε τίποτα, είμαστε άχρηστοι, ελεήστε μας" δεν ανταποκρίνονται στα στοιχεία και γι' αυτό δεν με πείθουν, θυμίζοντας θεατρινισμούς ζητιάνων. Παρατηρώ μάλιστα ότι μερικοί που διασπείρουν τέτοιες κλάψες, για να δείξουν πόσο είμαστε εξαρτημένοι από τις δόσεις μας, αναφέρουν μόνο το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας ΧΩΡΙΣ να συμπεριλαμβάνουν τα έσοδα από τουρισμό και ναυτιλία.
Στις περίεργες μέρες που ζούμε, καλλιεργούνται και διάφοροι άλλοι μύθοι που αξίζουν λίγο σερφάρισμα για ανεύρεση στοιχείων. Όσο πιο πολλοί το κάνουν αυτό, τόσο πιο δύσκολο γίνεται το τάισμα με κουτόχορτο. Ήδη σε αυτή τη μικρή αναζήτηση με αφορμή το "δεν παράγουμε τίποτα, θα πεινάσουμε" έπεσα και σε άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Θα επανέλθουμε λοιπόν...
Mε τη μοιρολατρία και την παράλυση δεν πρόκειται να πάμε παραπέρα. Η μιζέρια αυτή ως ένα βαθμό καλλιεργείται μεθοδευμένα. Η χώρα αυτή και ο λαός της έχουν δυνατότητες.
ΑπάντησηΔιαγραφή