"Φωτιά, φωτιά!"

Να ένας τρόπος για να προκαλέσεις καταστροφή από το τίποτα:
Σε ένα στάδιο γεμάτο κόσμο, φωνάζεις ξαφνικά "φωτιά, φωτιά!".
Για μεγαλύτερη αληθοφάνεια ρίχνεις και μερικά καπνογόνα σε μια γωνιά.
Τα πλήθη πανικοβάλλονται και ορμούν προς τις εξόδους, όπου πολλοί ποδοπατούνται (π.χ. Καραϊσκάκη 1981, Χέιζελ 1985, κ.λπ.)
Εσύ προσφέρεσαι αλτρουιστικά για βοήθεια, και πάνω στην προσπάθεια "να βοηθήσεις" σουφρώνεις και μερικά τιμαλφή από τα θύματα.
Η αρχική αφορμή του ποδοπατήματος ξεχνιέται μέσα στην αγωνία για τον έλεγχο των συνεπειών του.
Τελικά κατάφερες να προκαλέσεις πραγματική καταστροφή στα καλά καθούμενα μόνο με μερικές επιδέξιες κραυγές για έναν ανύπαρκτο κίνδυνο!

Ακριβώς η ίδια τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την πρόκληση κρίσης σε οικονομίες χωρών, διογκώνοντας ορισμένες παθογένειες και εφευρίσκοντας άλλες.
Κι εδώ το μόνο που χρειάζεται για αρχή είναι μια δραματική δήλωση τύπου "βοήθεια, χανόμαστε!" -κατά προτίμηση από επίσημα στόματα...