Απόσπασμα από το βιβλίο του Russell L. Ackoff, (1986). Management in Small Doses, Wiley, NY.
Η αύξηση και η ανάπτυξη δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ούτε και η μία είναι απαραίτητο για την άλλη. Ένας σωρός σκουπιδιών μπορεί να αυξηθεί, αλλά όχι να αναπτυχθεί. Ένας καλλιτέχνης μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς να αυξηθεί. Παρ 'όλα αυτά, είναι πολλοί αυτοί που ταυτίζουν την ανάπτυξη με την αύξηση. Οι περισσότερες προσπάθειες με στόχο την ανάπτυξη, στην πραγματικότητα επιδιώκουν την αύξηση.
‘Αύξηση’ σημαίνει μεγαλύτερο μέγεθος ή πλήθος. ‘Ανάπτυξη’ είναι η μεγαλύτερη ικανότητα και επιθυμία κάποιου να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις αποδεκτές επιθυμίες του, όπως και των άλλων. Μια αποδεκτή επιθυμία είναι αυτή που η ικανοποίησή της δεν εμποδίζει την ανάπτυξη οποιουδήποτε άλλου.
Η ανάπτυξη σε άτομα και επιχειρήσεις είναι περισσότερο θέμα μάθησης παρά κέρδους [learning than earning]. Αφορά λιγότερο το πόσα έχει κανείς, και περισσότερο το τι μπορεί να κάνει με όσα έχει.
Η ανάπτυξη αντικατοπτρίζεται καλύτερα στην ποιότητα ζωής παρά στο βιοτικό επίπεδο. Ως εκ τούτου, το επίπεδο ανάπτυξης μιας εταιρίας ανακλάται καλύτερα στην ποιότητα της εργασιακής ζωής που παρέχει στους υπαλλήλους της αντί στα κέρδη και τις ζημιές του ισολογισμού της.
Αν μια υπανάπτυκτη χώρα ή εταιρία πλημμύριζε με χρήμα θα ήταν βέβαια πλουσιότερη, όχι όμως και πιο ανεπτυγμένη. Από την άλλη πλευρά, εάν μια ανεπτυγμένη χώρα ή εταιρία ξαφνικά έχανε τον πλούτο της, δεν θα γινόταν λιγότερο ανεπτυγμένη.
Μια καλά ανεπτυγμένη χώρα ή εταιρία μπορεί να πετύχει περισσότερο με τους πόρους της από μια λιγότερο ανεπτυγμένη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει σημασία το μέγεθος των διαθέσιμων πόρων. Οι πόροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επιτάχυνση της ανάπτυξης και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής, όμως μπορούν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για αυτούς τους σκοπούς στα χέρια εκείνων που είναι ήδη ανεπτυγμένοι.
Η αύξηση και η ανάπτυξη δεν είναι αντίπαλοι, αλλά μπορούν να αλληλοενισχύονται. Η καλύτερη απόδειξη ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι μια ταυτόχρονη αύξηση του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, υπάρχει σήμερα μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η ποιότητα ζωής μπορεί να θυσιάζεται για χάρη της αύξησης του βιοτικού επιπέδου. Η πεποίθηση αυτή συνοδεύεται και από την αντίθετη προθυμία να θυσιαστεί το βιοτικό επίπεδο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, μια προθυμία που εμφανίζεται στο περιβαλλοντικό κίνημα.
Η έλλειψη πόρων μπορεί να περιορίσει την αύξηση, αλλά όχι την ανάπτυξη. Καθώς αναπτύσσονται τα άτομα, οι οργανισμοί ή οι κοινωνίες, εξαρτώνται όλο και λιγότερο από τους διαθέσιμους πόρους, και όλο και περισσότερο από το τι μπορούν να κάνουν με τους πόρους που ήδη διαθέτουν. Έχουν επίσης την ικανότητα και την επιθυμία να δημιουργήσουν ή να αποκτήσουν τους πόρους που χρειάζονται.
Ένα άτομο μπορεί να αυξηθεί υπερβολικά πολύ. Μερικοί άνθρωποι και πολλές κοινωνίες πιστεύουν ότι μπορούν κι αυτές. Αλλά ποιός θα έλεγε ότι άτομα, εταιρίες ή χώρες μπορούν να αναπτυχθούν ‘υπερβολικά πολύ’;
[Μετάφραση ΘΝΣ]
Η αύξηση και η ανάπτυξη δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ούτε και η μία είναι απαραίτητο για την άλλη. Ένας σωρός σκουπιδιών μπορεί να αυξηθεί, αλλά όχι να αναπτυχθεί. Ένας καλλιτέχνης μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς να αυξηθεί. Παρ 'όλα αυτά, είναι πολλοί αυτοί που ταυτίζουν την ανάπτυξη με την αύξηση. Οι περισσότερες προσπάθειες με στόχο την ανάπτυξη, στην πραγματικότητα επιδιώκουν την αύξηση.
‘Αύξηση’ σημαίνει μεγαλύτερο μέγεθος ή πλήθος. ‘Ανάπτυξη’ είναι η μεγαλύτερη ικανότητα και επιθυμία κάποιου να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις αποδεκτές επιθυμίες του, όπως και των άλλων. Μια αποδεκτή επιθυμία είναι αυτή που η ικανοποίησή της δεν εμποδίζει την ανάπτυξη οποιουδήποτε άλλου.
Η ανάπτυξη σε άτομα και επιχειρήσεις είναι περισσότερο θέμα μάθησης παρά κέρδους [learning than earning]. Αφορά λιγότερο το πόσα έχει κανείς, και περισσότερο το τι μπορεί να κάνει με όσα έχει.
Η ανάπτυξη αντικατοπτρίζεται καλύτερα στην ποιότητα ζωής παρά στο βιοτικό επίπεδο. Ως εκ τούτου, το επίπεδο ανάπτυξης μιας εταιρίας ανακλάται καλύτερα στην ποιότητα της εργασιακής ζωής που παρέχει στους υπαλλήλους της αντί στα κέρδη και τις ζημιές του ισολογισμού της.
Αν μια υπανάπτυκτη χώρα ή εταιρία πλημμύριζε με χρήμα θα ήταν βέβαια πλουσιότερη, όχι όμως και πιο ανεπτυγμένη. Από την άλλη πλευρά, εάν μια ανεπτυγμένη χώρα ή εταιρία ξαφνικά έχανε τον πλούτο της, δεν θα γινόταν λιγότερο ανεπτυγμένη.
Μια καλά ανεπτυγμένη χώρα ή εταιρία μπορεί να πετύχει περισσότερο με τους πόρους της από μια λιγότερο ανεπτυγμένη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει σημασία το μέγεθος των διαθέσιμων πόρων. Οι πόροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επιτάχυνση της ανάπτυξης και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής, όμως μπορούν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για αυτούς τους σκοπούς στα χέρια εκείνων που είναι ήδη ανεπτυγμένοι.
Η αύξηση και η ανάπτυξη δεν είναι αντίπαλοι, αλλά μπορούν να αλληλοενισχύονται. Η καλύτερη απόδειξη ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι μια ταυτόχρονη αύξηση του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, υπάρχει σήμερα μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η ποιότητα ζωής μπορεί να θυσιάζεται για χάρη της αύξησης του βιοτικού επιπέδου. Η πεποίθηση αυτή συνοδεύεται και από την αντίθετη προθυμία να θυσιαστεί το βιοτικό επίπεδο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, μια προθυμία που εμφανίζεται στο περιβαλλοντικό κίνημα.
Η έλλειψη πόρων μπορεί να περιορίσει την αύξηση, αλλά όχι την ανάπτυξη. Καθώς αναπτύσσονται τα άτομα, οι οργανισμοί ή οι κοινωνίες, εξαρτώνται όλο και λιγότερο από τους διαθέσιμους πόρους, και όλο και περισσότερο από το τι μπορούν να κάνουν με τους πόρους που ήδη διαθέτουν. Έχουν επίσης την ικανότητα και την επιθυμία να δημιουργήσουν ή να αποκτήσουν τους πόρους που χρειάζονται.
Ένα άτομο μπορεί να αυξηθεί υπερβολικά πολύ. Μερικοί άνθρωποι και πολλές κοινωνίες πιστεύουν ότι μπορούν κι αυτές. Αλλά ποιός θα έλεγε ότι άτομα, εταιρίες ή χώρες μπορούν να αναπτυχθούν ‘υπερβολικά πολύ’;
[Μετάφραση ΘΝΣ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου