Για τον ρωσικό μπαμπούλα *

Ο αναγνώστης Νίκος² σχολιάζει στο άρθρο "Η πομπή προς τη σύρραξη" της Καθημερινής 7.9.2014:

Επανάληψη της Ιστορίας των τελευταίων 300 ετών.

Για ακόμα μία φορά, η Δύση σύσσωμη επιτείθεται και η Ρωσία αμύνεται - και παρά αυτό το γεγονός η Δύση έχει την απαίτηση από ουδέτερους σαν και εμάς να αντιλαμβάνονται την αιχρή επίθεσή της ως.... άμυνα εναντίον μιας κακιάς Ρωσίας που απειλεί!

Μα ποιον απειλεί η Ρωσία ακόμα είναι ακατανόητο. Εάν ήταν να απειλήσει την Ουκρανία θα το είχε κάνει το 92 όταν - παρόλα τα οικονομικά προβλήματα - δεν είχε παρά να ανακαλέσει ούτως ή άλλως το 75-80% του Ουκρανικού στρατού (συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών εγκαταστάσεων) που υπάκουγαν σταθερά στη Μόσχα (άσε που το 60-70% ήταν ουσιαστικά Ρώσοι ή άλλοι λοιποί και όχι καθολικοί Ουκρανοί) και να καταργήσει την ομόσπονδη περιοχή της Ουκρανίας και να μην της επιτρέψει οποιαδήποτε ανεξαρτησία. Κάτι που δε θα κόστιζε - και βέβαια ούτε και η Δύση θα είχε αρχίσει τότε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο για κάτι τέτοιο. Όμως δε το έκανε. Λάθος ίσως, δε το έκανε γιατί δεν είχε όρεξη να τρίζει τα δόντια στους γύρω της, προφανώς σε μια εποχή αδυναμίας. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Ουκρανία, όπως και η Λευκορωσία, όπως και το Καζακστάν αλλά ακόμα και η Γεωργία φύγανε από την ΕΣΣΔ με τεράστια κομμάτια Ρωσικού εδάφους και εκατομμυρίων Ρωσικών πληθυσμών αλλά και λοιπών μειονοτήτων που τα βρίσκουν καλύτερα ως Ρώσοι πολίτες και όχι ως πολίτες των νέων κρατιδιακών υποστάσεων της μεταψυχροπολεμικής εποχής.

Για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης *

Με αφορμή το άρθρο "Η ευλογημένη γενιά" του Πάσχου Μανδραβέλη στη Καθημερινή 27.7.2014, ο αναγνώστης Νίκος² παρουσιάζει σε δύο σχόλιά του μερικές ενδιαφέρουσες πτυχές για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης πριν 70-80 χρόνια:

Το απόλυτο ό,τι να ναι. Ξεθάψαμε μέχρι και τα 3Ε... τι θα πεταχτεί άλλο; Η Κόκα Κόλα;

Το κόμμα "Εθνική Ένωσις Ελλάς" ιδρύθηκε το 1927 από μια παρέα 100-200 Μικρασιατών Ελλήνων στη Θεσσαλονίκη ακολούθως των Ελληνοεβραϊκών ταραχών της περιόδου του 1923-1933. Και βέβαια δεν νοείται να αρχίζουμε πάλι για αντίσημιτισμούς και φασισμούς γιατί ουδεμία σχέση δεν έχει αυτό με την πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι Λαντινοεβραίοι της Θεσσαλονίκης όχι μόνο είχαν προνομιακή αντιμετώπιση από τους Οθωμανούς αλλά την χρησιμοποιούσαν για να μεταχειρίζονται βίαια τους ελάχιστους 'Ελληνες που επεβίωναν στην πόλη (προ της απελευθέρωσης κάτω του 20% της πόλης!). Φυσικό ήταν όταν απελευθερώθηκε η πόλη οι Εβραίοι να μη το πάρουν καλώς αφού χάνανε τα προνόμιά τους. Μόνο λίγες οικογένειες κατάφεραν να τα τακιμιάσουν με τον Βενιζέλο και εν γένει με τους Έλληνες και να μπορέσουν να κρατήσουν τις μπίζνες τους (γνωστά ονόματα και σήμερα ακόμα). Εν γένει η κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα το χάσιμο των δουλειών και τη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους των Εβραίων οι οποίοι δεν γνωρίζαν καν Ελληνικά, πόσο μάλλον να μετέχουν στην οικονομία του Ελληνικού κράτους - και οι οποίοι αναπολούσαν τις παλιές καλές μέρες με τους Οθωμανούς.

Έκκληση προς νοήμονες *

Σχόλιο αναγνώστη στη Καθημερινή 5.7.2014:

Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τους πολιτικούς εγκληματίες της μεταπολίτευσης που έδωσαν μορφή στη δημοσιονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε... και αντιμέτωπη με αυτούς τους πολιτικούς εγκληματίες που δημιουργήθηκαν εξαιτίας αυτής της κρίσης. Οι πολίτες πλέον έχουν να αντιμετωπίσουν τόσο τους πολιτικούς εγκληματίες του παρελθόντος που αβασάνιστα συνεχίζουν να καταστρέφουν τις δομές της χώρας απαξιώνοντας την έννοια του κράτους αλλά και τους πολιτικούς εγκληματίες του παρόντος που αβασάνιστα δεν έχουν να προτείνουν κάτι καλύτερο. Οι εφημερίδες και οι τηλεοπτικές εκπομπές συνεχίζουν απροκάλυπτα να στηρίζουν τον έσχατο ανταγωνισμό μεταξύ ανθρώπων που ουδεμία σχέση έχουν με τις ανάγκες της χώρας και όλοι μαζί διαπιστώνουμε την ανεπάρκεια της κοινωνίας μας.

Η δήμευση *

Του Χρήστου Γιανναρά, από τη Καθημερινή 22.6.2014:

 Μόνο η δήμευση των κλοπιμαίων θα αλλαξοδρομήσει τη χώρα

Η ​​βίωση της απελπισίας δεν περιγράφεται, δεν γνωστοποιείται με τα γλωσσικά σημαίνοντα, δεν γίνεται πληροφορία. Ο Βίττκενστάιν έλεγε: «Δεν μπορώ να πω τον πονόδοντό μου», ακριβώς όπως κανένας απελπισμένος δεν μπορεί να «πει» τον απελπισμό του: τα νύχια της απόγνωσης καρφωμένα, μέρα-νύχτα, στα σωθικά του.

Η μερίδα των Ελλήνων που ζουν σήμερα ανυπόφορο απελπισμό, έχουν τον επιπλέον αποκλεισμό να μη λογαριάζεται καν η ύπαρξή τους. Για τα Δελτία Ειδήσεων, την τηλεοπτική εικόνα που μονοπωλεί και εξαντλεί την «ενημέρωση» σε διεθνή κλίμακα (δηλαδή τη μεταποίηση του πανανθρώπινου γίγνεσθαι σε Ιστορία), η απελπισία συγκεκριμένων πληθυσμικών ομάδων όχι μόνο δεν γνωστοποιείται, δεν κοινωνείται, δεν δηλώνεται, αλλά μεθοδικά ανυπαρκτοποιείται. Οι σφήνες εικόνων από τον κτηνώδη ξυλοδαρμό των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών που εγκαταβιούν στο πεζοδρόμιο διαμαρτυρόμενες για την απόλυσή τους, υπηρετούν τη λογική τής εμπορικά επιβεβλημένης «ενημερωτικής ποικιλότητας» – συντονίζονται δηλαδή με τον αριθμό των κοστουμιών που πρέπει να αλλάζει ο κ. Σαμαράς σε κάθε Δελτίο Ειδήσεων.

Ο ζόφος και πνιγμός της απελπισίας που βασανίζει (πραγματικά, όχι μεταφορικά) μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην Ελλάδα σήμερα, δεν γεννιέται από πρόβλημα πείνας σε καθημερινή βάση (τουλάχιστον όχι ακόμα) ούτε από την απειλή ξένης εισβολής (ακόμα). Γεννιέται από την ολοκληρωτική απουσία λογικής της ελπίδας, την απόσβεση κάθε λογικής από κάθε παραμικρή προσπάθεια να αναχαιτισθεί η συντελεσμένη και ακάθεκτα συνεχιζόμενη καταστροφή της χώρας. Κυριαρχεί παντού, μα παντού, ο παραλογισμός, η παράνοια, αυτονόητη η καταστρατήγηση κάθε λογικής. Υπερβολές;

Καθημερινή αντιστροφή της πραγματικότητας

Πατήστε για να δείτε την εικόνα σε πραγματικό μέγεθος 

Η Καθημερινή 5.6.2014 δημοσιεύει την είδηση για τις προεδρικές εκλογές στη Συρία.

"Αποχή 73,42%" διαβάζουμε στους τίτλους με μεγάλα γράμματα και κουνάμε το κεφάλι μας για τα χάλια του δικτάτορα της Δαμασκού. 

Αλλά στα ψιλά γράμματα η είδηση αντιστρέφεται και η "αποχή" γίνεται "συμμετοχή".

Εδώ κουνάμε το κεφάλι μας για τον ξεπεσμό της δήθεν "σοβαρής" δημοσιογραφίας την εποχή του παγκοσμιοποιημένου κουτόχορτου...

Πρύτανης-εξπρές

Το ΕΜΠ δημοσιοποίησε σήμερα, 2 Ιουνίου, τη "Διεθνή Πρόσκληση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για τη θέση του Πρύτανη ΕΜΠ".
Η προθεσμία κατάθεσης υποψηφιοτήτων λήγει στις 16 Ιουνίου, ήτοι ΜΟΛΙΣ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ.
Η πρωτόγνωρη ταχύτητα της διαδικασίας είναι εντυπωσιακή όσο και αξιοπερίεργη. Γιατί άραγε τόση βιασύνη για τόσο σημαντική θέση? Φυσικά είναι εντελώς αβάσιμη η εξήγηση ότι είναι ήδη γνωστή η έκβαση και έτσι δεν χρειάζεται χάσιμο χρόνου με τις τυπικότητες. Αλλά τότε γιατί μόνο δύο εβδομάδες?

Ένα σχόλιο *

Σχόλιο αναγνώστη του άρθρου "Οχι περιπέτεια" στη Καθημερινή 26.5.2014:

Συγχαρητήρια πάντως στην ΝΔ - ΕΛΙΑ (ΠΑΣΟΚ που να ξαναδανείζεται) για το αποτέλεσμα! Κατάφεραν πραγματικά να πάρουν ψήφους από μεγάλη μερίδα συνθρώπων μας, που παραβίασαν κάθε λογική και ηθική για να γυρίσουν την Ελλάδα πίσω, σαν "κομματόσκυλα" που αδιαφορούνε για το τι κάνει ο πολιτικός! Αυτοί τον ψηφίζουν ούτως ή άλλος! Απαράδεκτο!
- Το ΑΕΠ είναι στο 162 δισ, περίπου 30% κάτω από επίπεδο 2009, και χρέος είναι 205% του ΑΕΠ, δηλαδή αυξήθηκε. Με αποπληθωρισμό κ όλας, δηλαδή να πονάει περισσότερο!
- Αποδείχθηκε ότι όλο το PSI και η ύφεση ήταν χωρίς λόγο! Για το τίποτα! Με μεγαλύτερο χρέος - χειρότερη ύφεση, μεγαλύτερη ανεργία, οι αγορές μας δάνεισαν! Απλά τώρα δεν γίνεται να πολυμιλάμε στους δανειστές γιατί οι προδότες βάλανε Αγγλικό Δίκαιο!
- Μας έχουν διασύρει την χώρα μας σε όλο τον κόσμο σαν περίγελο διεφθαρμένων, απλά για να ξεπουληθούν φθηνά τα φυσικά αέρια και η ενέργεια, καθώς και παραλίες και νησιά!
- Η "Χαμένη Γενιά" έγινε για να γελάνε κάποιοι;
- Τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ πάνε; Απλά έγινε ΕΛΙΑ και αυτό ήταν; Τόσα χρήματα τόσα χρόνια δεν ήταν αρκετά; Σοβαρά μιλάμε;
- Ξέχασαν το κλείσιμο της ΕΡΤ, σε 1 νύχτα, χωρίς καμία διαδικασία - και ιδιαίτερα ύποπτα, πάλι χωρίς λόγο.
- Εβγαλαν νόμους "επαναπτρισμού" - ξεπλύματος Βρώμικου Χρήματος, με το κράτος να κόβει "προμήθεια" στο ξέπλυμα 6%. Ελεος!!!
- Ξέχασαν ότι δεν έχουν παγώσει όλους τους ελέγχους κολλητών τους και εμβασμάτων πολιτικών προσωπων. Ξέχασαν την Λίστα και τον Βενιζέλο που την είχε στα χέρια του, καθηγητής Νομικής, χωρίς καμία επίσημη και έγκυρη νομικά διαδικασία;
- Εχουν διαλύσει όλη την Αγορά Ακινήτων με απαράδεκτους νόμους, αστάθεια στο φορολογικό!
- Βολέψαν ανελέητα όλο το σύστημα τους (θυμίζω δάνεια συγγενών Βενιζέλου από ΤΤ, Επιδότηση στην ΜΚΟ του αδερφού του Σαμαρά), ενώ εμείς πρέπει να δουλεύουμε με 300 - 700 μικτά και λέμε ευχαριστώ στον Βουλευτή που μας έβαλε στο πρόγραμμα του ΟΑΔΕ;
- Εχουν δόσει τα 40%, 19 δισ του κρατικού προυπολογισμού σε Τραπεζίτες χωρίς έλεγχο και δεν τα μετράνε καν στο Ελλειμα!
- Το ψεύτικο πλεόνασμα το διένειμαν κ όλας!
- Μας απειλούνε ρε κ όλας; Πιοι νομίζουν ρε ότι είναι; "Φωνάζει ο κλέφτης";

Η ψήφος είναι προσωπική, αλλά λυπάμαι για τους συνανθρώπους μας που βλέπουν την ψήφο σαν "κομματοσκυλα" και ως αντικείμενο προς πώληση! Δεν με νοιάζει αν θα ναι Σύριζα ή Μύριζα ο επόμενος! Οποιος και είναι, αν κάνει το 20% αυτών των αδικημάτων πρέπει να πάει ΓΡΗΓΟΡΑ σπίτι του! ΑΜΕΣΩΣ! Και μάλιστα να λογοδοτήσει στην Δικαιοσύνη! Γιατί αυτό είναι δημοκρατία! Το ότι τους ψηφίσαμε δεν σημαίνει ότι εγίναν υπεράνω νόμου και θεσμών, λογικής και ηθικής! Την Ελλάδα δεν πρέπει να την αφήσουμε να την κάνουν 100 χρόνια πριν! Μπορούμε να πάμε μποστά όχι στον Μεσαίωνα και στα τσιφλίκια!

Leonidas Spartan

ARIVISTAS *

Πίνακας Γιώργου Μιστριώτη. Ματωμένη καρδιά

Ένα κείμενο του Βασίλη Μιστριώτη που με εντυπωσίασε, δημοσιευμένο στο GreekArchitects.gr 16.4.2014:


Αν το δίκαιο σας οδηγούσε δεν θα αναγάγατε το άδικο ως τη μόνη λύση

Μιλώ για την κρίση και τα αποτελέσματα αυτής. Για τα μεγάλα τα "παχιά λόγια" που ακούω καθημερινά περί καταστροφής από πολλούς. Και εννοώ τις ψεύτικες αρετές σας που ακόμη και τώρα τάσσονται υπέρ της αδικίας και όχι υπέρ του δικαίου. Διότι αν το δίκαιο σας οδηγούσε, δεν θα αναγάγατε το άδικο ως τη μόνη λύση. Γιατί σας βολεύει να συντηρείτε τα υλικά σας κεκτημένα ως μοναδική παρακαταθήκη από τους προγόνους σας για τους επιγόνους σας, αγνοώντας ότι οι μόνες παρακαταθήκες που μεταβιβάζονται είναι εκείνες της ψυχής και όχι τα διαμερίσματα.

Το σύστημα είναι υπέρ των υλικών σας ματαιοδοξιών, οπότε "σωστά" πορεύεστε. Και δίπλα σας, πολύ κοντά σας, οι "συγχρηματοδοτούμενοι φορείς" και όλοι αυτοί οι σωτήρες που ενώ στο παρελθόν "έπνιξαν" με τα σαπιοκάραβά τους κόσμο και κοσμάκη, τώρα σας σώζουν. Αυτοί που σας "κανακεύουν" και πολλούς σας μισθώνουν ώστε να μεταφέρετε στο "κοινό" σας τη λογική της υποταγής.

Και πως θα πείσεις άραγε μια μάνα που το παιδί της σώθηκε από αυτούς και τις δωρεές τους...
Στη πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα αγώνα αντίστασης κατά του άδικου. Διότι σε ένα αγώνα υπάρχει η  ελπίδα. Εδώ δεν υπάρχει  ελπίδα, άρα κάθε μορφή αντίστασης αποτελεί κουταμάρα. Και δεν υπάρχει ελπίδα διότι οι είστε δίκαιοι διότι δεν μπορείτε να είστε άδικοι. Όταν μπορείτε το κάνετε χωρίς ηθικούς φραγμούς. Ένας αγώνας ατομικής επιβίωσης χωρίς όρους. Για αυτό άλλωστε αναμένετε τις εξελίξεις και δεν αντιδράτε... μήπως και αρπάξετε κανένα κοκαλάκι. Τόσο πολύ περιφρονείτε τον εαυτό σας.

Σε όλα αυτά - κρίμα - και εσείς οι ενοχικοί αριστεροί, οι επαγγελματίες αριστεροί, ακόμη και οι θεσμικοί αριστεροί, καλό θα ήταν να μην κοροϊδεύετε τους αγνούς ανθρώπους που ελπίζουν στην αντίσταση. Και αντίσταση δεν αποτελεί το να φύγουν αυτοί και να έρθουμε εμείς, αλλά αντίσταση σημαίνει πλήρης ανατροπή του άδικου και εφαρμογή του δικαίου. Και είστε πολύ μικρά ανθρωπάκια για να κάνετε αυτό. Και αυτοί που δεν είναι τους πετάτε έξω με συνοπτικές διαδικασίες.

Και εσείς οι "πουθενάδες" που βρήκατε ποτάμια και βουτήξατε, να θυμάστε ότι η ροή του νερού θα σας ξεβράσει όταν έρθει η ώρα. Το ίδιο και για τα άλλα ποτάμια της εποχής.

Ίσως σε μια άλλη ζωή, ίσως σε ένα άλλο ζωικό βασίλειο, να μην έχουμε καμιά ανάγκη από όλες αυτές τις ανθρώπινες αδυναμίες και να πορευόμαστε με την αγάπη. Αυτή μόνο χρειαζόμαστε. Αυτή που ο Ναζωραίος έκανε πράξη με τις υπερβάσεις του.

Ίσως κάποτε υπερβούμε και εμείς τις αδυναμίες μας. Αυτές που ενώ με υποκρισία αρνούμαστε ενδόμυχα τις αναζητάμε.

Βασίλης Μιστριώτης, αρχιτέκτων
Διευθυντής Σύνταξης GreekArchitects.gr

Νέα Γελάδα *

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Με τις θυσίες και τις επιλογές" της Καθημερινής 15.5.2014:

Η ύφεση συρρικνώνεται, σε λίγο θα αντλούμε πετρέλαιο, λεφτά θα υπάρξουν, μοιράζουμε κοινωνικό μέρισμα, οι καλόκαρδοι εταίροι μας αγαπούν, ακόμη και ο καιρός βελτιώνεται -με εντολή Σαμαρά βεβαίως!
Λίγο πριν τις εκλογές, όλα πηγαίνουν μια χαρά -με εντολή Σαμαρά βεβαίως!
Τι άλλα χαρμόσυνα παραμύθια θα μας σερβίρουν οι ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοι επικοινωνίας προκειμένου να ψηφίσουμε τη Νέα Γελάδα!
Αυτή που θα αρμέγουν οι δανειστές μας για 50 χρόνια -με εντολή Σαμαρά βεβαίως!

Βεβαίως Βεβαίως

Οι τελάληδες των κουρσάρων *

Του Κώστα Βασιλάκη στο TVXS 7.5.2014:

ΜΜΕ και Εντιμότητα

Λίγο πριν τα τανκς των συνταγματαρχών καταλύσουν τη δημοκρατία στην Ελλάδα, ο Ιταλός στοχαστής, Ουμπέρτο Έκο, στο βιβλίο του, «Σημειολογία στην καθημερινή ζωή» έγραφε: «Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς αφού υπάρχει η τηλεόραση». Ο Παπαδόπουλος και η παρέα του δεν είχαν μάλλον εντρυφήσει στο βιβλίο και έτσι έβγαλαν στους δρόμους τα άρματα μάχης και το στρατό, φροντίζοντας πάντως να καταλάβουν αμέσως το κτίριο του ΟΤΕ και της ραδιοτηλεόρασης.

Τα χρόνια, οι δεκαετίες καλύτερα, πέρασαν και κάποιοι άλλοι φρόντισαν να μελετήσουν πολύ καλά τον Ουμπέρτο Έκο και να ακολουθήσουν τη… συμβουλή του. Διότι αυτό που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια από τα ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και μερίδα του Τύπου, αποδεικνύει του «λόγου το αληθές».

Όλα τα μεγάλα κανάλια, των Αθηνών κυρίως, έχουν καταπατήσει κάθε έννοια δεοντολογίας, προβάλλοντας ότι εξυπηρετεί μια πολιτική τάξη που καταρρέει και η οποία είναι απολύτως ελεγχόμενη μιας επιχειρηματικής ελίτ η οποία, όπως αναφέρουν και τα ξένα ΜΜΕ, δεν έχει πατριωτικά χαρακτηριστικά.

Aφοβη απόρριψη του εμπαιγμού *

Άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στη Καθημερινή 4.5.2014:

Aφοβη απόρριψη του εμπαιγμού


Συμπληρώθηκε χθες μήνας από την «αποκάλυψη Mπαλτάκου». Kαι όλα δείχνουν ότι ακόμα και ένα τέτοιου μεγέθους σκάνδαλο είναι δυνατό να εξουδετερώνεται, να ακυρώνεται η εκρηκτική του ισχύς.

Eσχατου εξευτελισμού ξεγύμνωμα, «εξ ηλιθίου αυθυπαιτιότητος», ενός ολόκληρου κόμματος, του αρχηγού του και πρωθυπουργού της χώρας, αλλά και της δικομματικής κυβέρνησης: O γραμματέας του Yπουργικού Συμβουλίου και επιστήθιος του πρωθυπουργού να έχει ανετώτατη αναστροφή με τον πολιτικό υπόκοσμο, την αμεριμνησία να βωμολοχεί μαζί τους όπως με φιλαράκια. Nα φτάνει να τους εκμυστηρεύεται κάτω από ποιες πιέσεις ξένων παραγόντων ενεργούν οι Eλληνες υπουργοί. Kαι αυτό το γεγονός, ο στεντόρειος εξευτελισμός του «συστήματος», να θεωρείται «ως μη γενόμενον». Oύτε γάτα ούτε ζημιά.

Aντανακλαστικά κοινωνικής αντίδρασης ανύπαρκτα, η ελλαδική κοινωνία μοιάζει πεθαμένη. Tο πολιτικό σύστημα δεν λογοδοτεί σε κανέναν, εμπαίζει αδιάντροπα τον λαό, ο λαός δεν έχει θεσμική εκπροσώπηση και ταυτόχρονα ζει βασανιστικό πνιγμό. H λέξη πνιγμός κυριολεκτεί. Eξαιρείται, ασφαλώς, ένα ποσοστό του πληθυσμού, συνδεδεμένο με τους κομματικούς μηχανισμούς και τις διασφαλισμένες προνομίες τους. Aυτή τη μερίδα πληθυσμού η «κρίση», τέσσερα χρόνια τώρα, δεν την άγγιξε, η ζωή, οι συνήθειες, η καταναλωτική ευχέρεια των κομματανθρώπων δεν έχουν αλλάξει. Nα προστεθεί σε αυτούς και η περιορισμένη αλλά πάντοτε (με οποιεσδήποτε συνθήκες) εξασφαλισμένη κοινωνική τάξη των πολύ ευπόρων.

Πτωχογενές πλεόνασμα *

Ένα σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Εθνικοί στόχοι για κρίσιμους τομείς" της Καθημερινής 15.4.2014:

"...Ολοι εκείνοι, εντός και εκτός Ελλάδος, οι οποίοι αμφισβητούσαν τα δημοσιονομικά της επιτεύγματα έπεσαν έξω. Ηταν τεράστιο το κόστος που επωμίσθηκαν οι πολίτες, ιδιαίτερα όσοι κλήθηκαν να πληρώσουν ένα άδικα δυσανάλογο μέρος της συνολικής φορολογίας..."

Γιά ποιά δημοσιονομικά "επιτεύγματα" μιλάτε εκεί στην Καθημερινή; Μόνοι σας το λέτε, το μόνο που επέτυχαν ήταν να ληστέψουν τους πολίτες, γιά να δείξουν δημοσιονομικά "επιτεύγματα" με αντισυνταγματικές δημεύσεις περιουσιών και καταληστεύσεις των ασφαλιστικών αποθεματικών που εμείς πληρώσαμε, τις οποίες γιά να επιτύχουν εξαγόρασαν τα τελευταία ψήγματα της συνειδήσεως των ανωτάτων δικαστικών, εξαιρώντας τους μέσω του μισθοδικείου. Τι άλλο έκαναν και μιλάτε γιά "επιτεύγματα"; Μήπως έφεραν επενδύσεις; Σας θυμίζω το συγκριτικό μήκος αυτών που έφερε ο Σαμαράς από το Κατάρ και την Ρωσία. Εκτός αν αναφερθείτε σε κάτι call centers που επικρατούν συνθήκες φάρμας της Αλαμπάμα επί εποχής της δουλείας και πληρώνουν μισθούς υποσαχάριας Αφρικής. Μήπως άνοιξαν τα κλειστά επαγγέλματα; Ούτε λόγος! Μήπως είδατε να σπάνε τα μονοπώλια και να κτυπούν την εκμετάλλευση του κόσμου; Μήπως ανέπτυξαν την οικονομία; Δείτε τα νούμερα, παρ' όλο το μαγείρεμα που γίνεται. Δείτε τους ανέργους, τους "τυχερούς" που εργάζονται με μισθούς Μπαγκλαντές σαν ζώα τρέμοντας μην χάσουν την σταγόνα που τους κρατάει ζωντανούς, τους απελπισμένους, την ρημαγμένη ατμομηχανή της οικονομίας, τον ιδιωτικό τομέα, τους ηλικιωμένους που πλησιάζουν την σύνταξη και βλέπουν το φάσμα της πείνας διότι όσα κατέθεταν μία ζωή στα ταμεία τους τους τα λήστευσαν...

Περί μικρόνοιας *

Του Χρήστου Γιανναρά στη Καθημερινή 13.04.2014:

H ολετήρια δυναμική της μικρόνοιας

Αντιγράφω από το βιβλίο του Carlo Cipolla, Oι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας (εκδ. «Kέδρος», 2012):

«1. Πάντοτε και νομοτελειακά όλοι υποτιμούν τον αριθμό των ηλίθιων ατόμων που κυκλοφορούν στην κοινωνία.

2. H πιθανότητα να είναι ηλίθιο ένα συγκεκριμένο άτομο, είναι ανεξάρτητη από οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό του ατόμου.

3. Hλίθιος χαρακτηρίζεται το άτομο που οι πράξεις του προκαλούν ζημίες σε ένα άλλο άτομο ή σε ομάδα ατόμων, χωρίς το ίδιο να αποκομίζει κέρδη, ενώ πιθανό και να βλάπτεται σημαντικά.

4. Oι μη ηλίθιοι άνθρωποι πάντα υποτιμούν την καταστροφική ισχύ των ηλίθιων ατόμων. Συγκεκριμένα, οι μη ηλίθιοι άνθρωποι συνεχώς παραβλέπουν πως η συναναστροφή / συγχρωτισμός με ηλίθια άτομα αποδεικνύεται απαρέγκλιτα μοιραίο λάθος, ανεξάρτητα από χρόνο, τόπο και συνθήκες.

5. O ηλίθιος άνθρωπος είναι πιο επικίνδυνος από τον κακοποιό».

Kαι σχολιάζω:

Ευρώπη ή ευρωζώνη; *

Άρθρο του Θέμη Τζήμα στο TVXS 13.4.2014:

Ένα βασικό επιχείρημα όσων υπερασπίζονται την ανάγκη διατήρησης της ευρωζώνης και κυρίως τη μη ρήξη με αυτήν- ούτε καν ως ενδεχόμενο ενώπιον του οποίου κανείς πρέπει να προετοιμαστεί- συνίσταται στην έμμεση αλλά σαφή ταύτιση της πορείας του ευρωπαϊκού περιφερισμού με την αποτροπή της επιστροφής σε ενδοευρωπαϊκές, εθνικές και εθνικιστικές αντιθέσεις.

Έτσι, η ιστορική εξέλιξη θεωρείται από τους υπερασπιστές αυτής της επιχειρηματολογίας γραμμικά: από τους ευρωπαϊκούς «εμφυλίους» του πρώτου μισού του 20ου αιώνα- υπονοούμενη και όχι σαφώς εκπεφρασμένη από τους περισσοτέρους αντίληψη- στην ΕΚΑΧ, στην ΕΟΚ, στην ΕΕ και στην ΟΝΕ. Άρα η διάλυση της ΟΝΕ ή τα ρήγματα σε αυτήν θα οδηγήσουν στην ανάστροφη πορεία, στη διάλυση της ΕΕ, στις εθνικές περιχαρακώσεις, στον εθνικισμό και ίσως στον πόλεμο.

Εξ ου και όσοι εκφράζουμε ενστάσεις για τη βιωσιμότητα της ΟΝΕ και για την παραμονή μιας σειράς οικονομιών εντός ΟΝΕ τσουβαλιαζόμαστε ως ευρωσκεπτικιστές, δηλαδή με έναν όρο που βασίζεται σε πολλαπλές αυθαιρεσίες και ακροβασίες ιστορικού και επιστημονικού χαρακτήρα.

Δανεική μέθη *

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο του Νίκου Ξυδάκη "Τώρα ή αργότερα;" στη Καθημερινή 12.4.2014:

Αν και υποδόρια, είναι εμφανής η προσπάθεια εξωραϊσμού.
Από την άλλη, πώς να ομολογηθεί ευθέως ότι τα προγράμματα λιτότητας, όπως σχεδιάστηκαν και όπως εκτελέστηκαν... μάς εκτέλεσαν.
Πώς να ομολογηθεί ο κυβερνητικός πανικός της τρομακτικής οικονομικής αποτυχίας, πώς να ομολογηθεί ο δανεισμός ως ραγιαδισμός των προσκυνημένων ώστε να επιδείξει η γερμανίδα θείτσα την δήθεν επιτυχία των μνημονίων και εν τέλει, πώς να ομολογηθεί ότι τα παλιά λαμόγια επιχειρώντας "φυγή προς τα μπρος" χρεώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια έχοντας καταστρέψει τους πατεράδες και τους παππούδες;
Αντί να φτωχύνουμε άπαντες αναλογικά, πληρώνοντας το κόστος τού 'μαζί τα φάγαμε', διαλύθηκε η βάση της πυραμίδας, καταστρέφεται η μέση ενώ στην κορυφή παρατηρείται συνωστισμός από βουλιμικούς καρχαρίες οι οποίοι δείχνουν με το δάκτυλο την μαρίδα που αποδεκατίζεται. 
Καλά κάνουν. Ιδίως όταν υπάρχει μαρίδα που διαβάζει το πρόσφατο άρθρο του Στουρνάρα στην Καθημερινή, χωρίς λεξοτανίλ.
Μας δανείζουν! Χρεωνόμαστε! Ευτυχείτε!

κώστας

Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ *

Άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη στο Κουτί Πανδώρας 12.4.2014:

Η νομιμότητα και η απόδοση δικαιοσύνης είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Νομιμότητα είναι η απαίτηση να συμμορφωθείς με έναν νόμο τον οποίο έχει φτιάξει η κυβέρνηση, ο οποίος μπορεί να προβλέπει πως το κράτος λειτουργεί με τρόπο που να ευνοεί για παράδειγμα φορολογικά τους πλούσιους. Δικαιοσύνη από την άλλη, είναι να θεσμοθετούνται όλα εκείνα τα μέτρα που εγγυώνται ότι οι πολίτες δεν θα αδικούνται και θα αντιμετωπίζονται με ισότητα. Στην περίπτωση δηλαδή του νόμου που λέγαμε πως κάνει η κυβέρνηση, δικαιοσύνη είναι να αντιμετωπίζονται με αίσθηση δικαίου και ισότητα όλοι οι πολίτες.

Όσο πιο δημοκρατική και ελεύθερη είναι μια κοινωνία, τόσο πιο πολύ συγκλίνουν και ταυτίζονται οι έννοιες της δικαιοσύνης και της νομιμότητας. Στην ελληνική κοινωνία της εθνοσωτηρίου συγκυβερνήσεως, η διάσταση των δύο εννοιών είναι εμφανής. Κάθε μέρα ψηφίζονται στη Βουλή, νομοσχέδια, τροπολογίες, κρυφοδιατάξεις που αμνηστεύουν ένοχους, δημιουργούν καθεστώς ατιμωρισίας στους φταίχτες και βέβαια κίνητρο σε μια ειδική κατηγορία «επενδυτώ» για να ληστέψουν τη χώρα.Είναι η πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά, που τροπολογίες κατεβαίνουν και αποσύρονται 3 και 4 φορές, μέχρι να επιτευχθεί το ζητούμενο. Να ψηφιστούν δηλαδή χωρίς να γίνει εμφανές ποιά συμφέροντα φωτογραφίζουν και εξυπηρετούν. Δικαστές πάνε να δικάσουν και βρίσκονται απέναντι σε κάποιον που ήταν υπόδικος για μεγάλα αδικήματα τα οποία δεν υπάρχουν πια αφού τα αμνήστευσε ένα βράδυ, μια τροπολογία.

Για την ουσια πληρες σκοταδι *

Από το Jungle Report

Σχόλιο αναγνώστη στο κύριο άρθρο "Ο μόνος δρόμος" της Καθημερινής 6.4.2014:

Σε ενα σημειο το αρθρο σας λεει την αληθεια. "Η χωρα αλλαζει σελιδα". Πραγματι αλλαζει και ο οδος λεγεται "Κορυδαλλος". Εχετε επιδωθει σε εναν λυσωδη αγωνα να σωθειτε με καθε τιμημα. Ισωπεδονονται τα παντα για την επικρατηση μιας μαφιας που λυμαινεται τη χωρα εδω και μισο αιωνα και παντα πιπιλατε τη δημοκρατια. Αν αυτη η δημοκρατια που εσεις εχετε λιώσει στη γλώσσα σας λειτουργουσε συγκροτημένα, σημερα ο Κορυδαλλος θα ασφυκτιούσε απο ολους αυτους που εργολαβικα εχουν αναλαβει την υπερασπισή της και κανεις αλλος δεν δικαιουται να εχει αΛλη αποψη.
Με αοριστιες επικαλουμενοι, "σκοτεινα κεντρα" και με ορους "υποδικους και εχθρους της Δημοκρατιας", δεν λετε τιποτα απολυτος. Για την ουσια πληρες σκοταδι. Ο,τι ειπε ο κ. Μπαλντακος ειναι μυθοπλασιες; Γιατι δεν εχει συλληφθει;
Φανταζεστε τον Προσωπαρχη του Λευκου Οικου να βγαινει και να μαρτυραει τι λεει με τον Προεδρο; Εδω εχουμε το παραδοξο, να βγαινει ο Πρωθυπουγος και να εξαπολυει απειλες εναντιον ενος αλλου κομματος, οχι γιατι ειναι κινδυνος για την δημοκρατια, αλλα για το κομμα του και την ομοδα εξουσιας. Αυτη ειναι η αληθεια, τα υπολοιπα ειναι μωρολογιες που προσβαλουν τους πολιτες, που υποτιθεται οτι απευθυνεστε σε αυτους ως μεσο υπευθυνης ενημερωσης και παιδειας που ειναι το συμαντικο.

Ανδρικοπουλος Θεοδωρος

>>> Βλέπε σχόλια για αυτό το άρθρο της Καθημερινής -και άλλα παρόμοια- στο Jungle Report 6.4.2014.

Η αριστερά αλληθωρίζει *

Από antistachef

Άρθρο του Θέμη Τζήμα στο TVXS 4.4.2014:

Να πάρει η αριστερά πάνω της την υπόθεση

Η αριστερά και δη η αντιπολίτευση εκδηλώνει μια ορισμένη αμηχανία απέναντι στην ουσία των όσων εξιστορεί στο περιβόητο βίντεο ο Μπαλτάκος, δηλαδή την ωμή και αντισυνταγματική συναλλαγή εκτελεστικής και δικαστικής λειτουργίας στο πλαίσιο πολιτικών, συστημικών επιδιώξεων.

Έχοντας απολέσει την πολιτική ηγεμονία φοβάται προφανώς ότι αν επιμείνει σε αυτό το σημείο που είναι και το σοβαρότερο, θα κατηγορηθεί ότι υπερασπίζεται τη ΧΑ. Πρόκειται για λάθος της που κινδυνεύει να της κοστίσει, στο βαθμό που οι ναζιστές θα φανούν θύματα και αντισυστημικοί. Επιμένει έτσι στο σημαντικό αλλά δευτερεύον ζήτημα ότι το περιβάλλον Σαμαρά είχε επαφές με τη ΧΑ, γεγονός σοβαρότατο αλλά και γνωστό.

Ίσως δεν έχει γίνει πραγματικά αντιληπτή η σοβαρότητα των εξελίξεων. Δεν πρόκειται για ένα ακόμα συμβάν της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας. Είναι το πλήρες ξεμπρόστιασμα ενός εγκληματικού καθεστώτος που δρα εις βάρος μιας σχεδόν καταρρέουσας δημοκρατίας.

10 εκατομμύρια κορόιδα *

Χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς από τους δουλέμπορους

Από το blog Παρακάτω 28.3.2014:

Καλά ε; Τέτοια αποφασιστικότητα, τέτοια πυγμή από πλευράς κυβέρνησης και ΤΑΙΠΕΔ δεν έχουμε ματαδεί!!! Τον «στίψανε» τον όμιλο Λάτση… Τι έδωσες κύριε για το Ελληνικό; 430 εκατομμύρια ευρώ; Δεν μας κάνουν… Δώσε καλύτερη προσφορά και τάχιστα, γιατί αλλιώς… Και τι να κάνει και αυτός, άβγαλτος στην πιάτσα επιχειρηματίας είναι, χθεσινός δηλαδή και αμέσως υπέβαλε προσφορά για 915 εκατομμύρια ευρώ ήτοι αυξημένη από την προηγούμενη κατά 112,79% ή 485 εκατομμύρια!!! Αυτό πάει να πει πυγμή…

Αλλά η χαρά μας διαρκεί πολύ λίγο γιατί αρχίζουν τα εύλογα ερωτηματικά… Πρώτον, ποιος κορόιδευε έναν λαό ολόκληρο διαδίδοντας ότι η αρχική προσφορά του ομίλου Λάτση ήταν για 430 εκατομμύρια ευρώ; Γιατί η ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ γράφει ότι η προσφορά είναι βελτιωμένη κατά 25%... Επομένως η αρχική προσφορά δεν ήταν 430 εκ. ευρώ… Δεύτερον, τι δεν καταλαβαίνουμε από την καλοσύνη του ομίλου Λάτση να αναλάβει αυτός και τα έργα υποδομής που θα κόστιζαν 1,25 δισεκατομμύρια ευρώ; Δεν είναι λογικό τα έργα αυτά να είναι υποχρέωση του οποιουδήποτε επενδυτή; Ή στην Ελλάδα η κυβέρνηση ψάχνει για επενδυτές του τύπου, σας φτιάχνουμε και το έργο και ελάτε να το πάρετε; Θέλουν να μας τρελάνουν τελείως; Δεν τους φθάνουν όλα τα άλλα βασανιστήρια που κάνουν στον λαό αυτό;

Ελληνική Δημοκρακρακρατία

Η πραγματική συντεχνία *

Από το Unfollow 1.4.2014:

«Να ηττηθεί το συντεχνιακό κράτος» κραύγαζε το πρωτοσέλιδο της Καθημερινής την Κυριακή 30 Μάρτη, αναφερόμενο στο υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο, με τη γνωστή έπαρση μιας εφημερίδας που έχει φορτωθεί το ιερό χρέος της τζιχάντ υπέρ του «υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού»…

Και αναρωτιέται κανείς: ποιες είναι αυτές οι συντεχνίες, ποιο είναι το κράτος τους και με ποιο τρόπο κυριαρχούν μέχρι τώρα; Δηλαδή, όπως συνάγεται από την εφημερίδα, ως τώρα, συμπεριλαμβανομένων των τελευταίων τεσσάρων μνημονιακών ετών, τη χώρα την κυβερνούν οι φαρμακοποιοί που διεκδικούν να μην μπορεί κανείς να παίρνει φάρμακα μαζί με τις καραμέλες (και κατά συνέπεια σαν τις καραμέλες), οι κτηνοτρόφοι που παραδόξως θεωρούν ότι έχει νόημα να διατηρήσουμε τη διάκριση ανάμεσα στο φρέσκο γάλα και το φρέσκο βούτυρο, οι μακροχρόνια άνεργοι που εάν έβρισκαν δουλειά (πόσοι άραγε;) μπορούσαν να πληρωθούν μισθό με τις τριετίες της προϋπηρεσίας τους, το σύνολο των μισθωτών που θα δουν το ασφαλιστικό σύστημα να καταρρέει επειδή μειώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί που θα μπορούν να απολύονται ανά πάσα στιγμή, λ.χ. επειδή έπιασαν το γιο του πρωθυπουργού να αντιγράφει (αν και αυτό γινόταν και πριν θεσμοθετήσει η Βουλή την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ).

Ψήφο στη Τρόικα! *

Από το άρθρο "Να υπερασπιστούν τις μεταρρυθμίσεις" της Καθημερινής 28.3.2014:

Γράφει ο αναγνώστης XT:

Egw tha psifiza tin TROIKA, an eitane komma.
Eseis ??

Απαντά ο αναγνώστης Βεβαίως Βεβαίως:

Η Τρόικα δεν χρειάζεται την ψήφο κανενός.
Είναι στην εξουσία είτε την ψηφίζεις, είτε όχι.
Πρόκειται για την εκσυγχρονισμένη μορφή της δημοκρατίας που αναδιαρθρώθηκε ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του παγκοσμιοποιημένου ανταγωνισμού.
Η ψήφος είναι μια αναχρονιστική τυπικότητα που παραμένει για διακοσμητικούς λόγους, όπως ας πούμε το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας..

Ο Βεβαίως Βεβαίως σχολιάζει στο ίδιο άρθρο: 

'Ετσι λοιπόν: Το γιουρούσι πρέπει να ενταθεί!
Η Καθημερινή και τα λοιπά "μέσα" προσφέρουν το απαιτούμενο παραμύθιασμα προς την αγέλη, με τη νεφελώδη απειλή κάποιου λύκου που θα βάλει το μαντρί σε "περιπέτειες" αν διακοπεί η "εκσυγχρονιστική" πορεία προς τη ζητιανοποίηση χώρας και λαού.
Έτσι όπως πάμε, σύντομα στις "αναγκαίες μεταρρυθμίσεις" θα δούμε να μας πλασάρετε και την επαναφορά των δουλοπάροικων -με κάποιο καλόηχημο όνομα φυσικά, και "για να μη χάσουμε το τραίνο της ανάπτυξης", "για χάρη του ανταγωνισμού", "για προσέλκυση επενδυτών" κλπ. κλπ.

Το αποσμητικό *

Του Γιάννη Ιωάννου

Άρθρο του Πέτρου Αργυρίου στο blog Agriazwa 23.3.2014: 

Ο Σταύρος Θεοδωράκης ως αποσμητικό

Είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης ανθρωπιστής;
Πολλοί ανοήτως θα σπεύσουν να πουν ναι: Είναι καλός άνθρωπος.
Καλά είναι και τα ραδίκια.
Μονάχα που αυτά κάνουν καλό στην υγεία.
Ο Θεοδωράκης πάλι όχι.
Ο Θεοδωράκης έχει το προσόν του άοσμου ανθρώπου.
Δε βρωμάει και δεν μοσχοβολάει.
Δεν ερεθίζει.
Φοράει το εγώ του σαν αποσμητικό.
Έτσι μπορεί και πλησιάζει τα θύματα του.
Κάποτε αυτά ήταν μόνο τηλεοπτικά.
Άνθρωποι με ιστορίες που εμπιστεύονταν την ψυχή τους στο Θεοδωράκη. Και αυτός τους περνούσε με γυαλόχαρτο και τους έκανε έπιπλα να στολίζουν την εκπομπή του.
Γιατί στην εκπομπή του δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές. Υπάρχει μονάχα ο Πρωταγωνιστής: Ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Ζήτω η Ελλάς!

Νόμιζα ότι η πιο χαρακτηριστική φωτογραφία της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα είναι αυτή:

12.02.2012, Σύνταγμα: Φρουρός των ΜΑΤ μόλις ψέκασε τον Μανώλη Γλέζο στο πρόσωπο

Αλλά μάλλον υπάρχουν και χειρότερα:

Στρατιωτική παρέλαση 25.03.2014: Οι ηγέτες της δημοκρατίας προστατεύονται από την αγάπη του δήμου.

Φαίνεται ότι στον εορτασμό της Επανάστασης του 1821 ταιριάζει πλέον η παρακάτω εικόνα:

Υπόλογοι έναντι της Ιστορίας *

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Υπόλογοι έναντι της Ιστορίας" της Καθημερινής 23.3.2014:

Κατεπείγον πολυνομοσχέδιο: Ιδιοφυής εφεύρεση των αρχών του 21ου αιώνα στην Ελλάδα (έχει λάβει σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, αλλά μου διαφεύγει ο αριθμός), με την οποία αποφασίζονται, προωθούνται, ψηφίζονται και τίθενται σε εφαρμογή δεκάδες μέτρα και σταθμά, καθένα από τα οποία θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης διαβούλευσης.
Επειδή όμως σχεδόν κανένα από τα μέτρα δεν θα περνούσε μόνο του, τα κάνουμε πακέτο, τα τυλίγουμε με διπλή στρώση κομματικής πειθαρχίας, βάζουμε για γλάσο τον κίνδυνο των πρόωρων εκλογών και για κερασάκια τα μερικά δισεκατομμύρια ευρώ που προσδοκούμε από τους μεγαλόψυχους δανειστές μας, και τα σερβίρουμε στο κοινοβούλιο όπως είναι, μεταξύ 12
και 1 τη νύχτα. Αν η πρώτη δόση δεν επαρκέσει, μπορούμε να την επαναλάβουμε, με ολόφρεσκα υλικά και νέο περιτύλιγμα, μετά από μερικούς μήνες.
Το ιδιοφυές έγκειται στο γεγονός ότι αυτοί που τα ψηφίζουν δεν χρειάζεται να τα διαβάσουν διότι δεν τους αφορούν: τον λογαριασμό θα τονπληρώνουν επ' αόριστον όλοι οι άλλοι, οι εκτός αιθούσης, και οι απόγονοί τους.
Ας σημειωθεί ότι για να φτάσουμε στο μεγάλο αυτό επίτευγμα της δημοκρατίας χρειάσθηκε μια ιστορική επανάσταση και κάπου διακόσια χρόνια αγώνων.

Κεντυρίων 

Παρασιτολογία *

Από το Ποντίκι

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κείμενα του Γιάνη Βαρουφάκη, από το Protagon 18.3.2014:

Φίλε Σταύρο

Έκπληκτος με την απόφασή σου να φτιάξεις κόμμα, περίμενα αρκετές μέρες προτού καταγράψω τις πρώτες σκέψεις για το εγχείρημά σου. Χρειάζονταν αυτές οι μέρες για να μπορέσω να διαχωρίσω τις σκέψεις αυτές από τις μνήμες και τα συναισθήματα που έχω συνδέσει με σένα – από εκείνη την συνέντευξη που μου είχες πρωτοπάρει για το πανεπιστήμιο (στην οποία σε «φόρτωσα» με την αγανάκτησή μου με αυτά που ζούσα), τα πρώτα βήματα στο protagon, τις περιπέτειες με την άγκυρα στην Αίγινα... Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά, κατέληξα ότι ο μόνος τρόπος να γράψω για το Ποτάμι σου ήταν υπό τη μορφή προσωπικής επιστολής. Και μιας εμείς δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε από τους αναγνώστες μας, αποφάσισα να την αναρτήσω απ ευθείας στο protagon, αντί να σου τη στείλω με email.

Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι, παρόλο που εξεπλάγην, η έκπληξη ήταν ευχάριστη. Ένα κόμμα που δεν αποτελεί φράξια, spin off, ή δεκανίκι κατεστημένου κόμματος, είναι θείο δώρο στο αποτελματωμένο πολιτικό σκηνικό, το οποίο έχει απόλυτη ανάγκη να μετεξελιχθεί στο επόμενο στάδιό του. Όπως στη φύση, έτσι και στην πολιτική, η εξέλιξη έρχεται μόνο μέσα από τις απρόβλεπτες «μεταλλάξεις» που διακόπτουν και διαταράσσουν τη διαδικασία «προσαρμογής». Το Ποτάμι σου είναι μια τέτοια μετάλλαξη. Έχουμε άμεση ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερων τέτοιων μεταλλάξεων, ελπίζοντας ότι κάποια από αυτές θα «πιάσει» και πως τα αποτελέσματά της θα είναι καλύτερα για τον τόπο.

Ο αντικομμουνισμός βαράει κατακέφαλα *

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη "Καλύτερα πεντακοσάρικο παρά ουτοπία" στη Καθημερινή 19.3.2014: 

Δεν βρισκω καθολου "λαικιστικο" το "μποναμά" Σαμαρά. Είναι εξαιρετικα σημαντικο να διατηρηθεί η κυβερνηση σταθεροτητας στην χώρα. Εστω και αν αυτό σημαινει "εξαγορά" ψηφων μεσω καποιων μικρων επιδομάτων προς την κοινωνια. Χιλιες φορες να πανε 2-3 δισεκατομυρια επιδομάτων προς εξαγορά ψηφων, παρα να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ελλαδα να γινει Ουκρανια/Τουρκια/Βενεζουελα/Αργεντινη ή Αιγυπτος σε 6 μήνες. Γιατι αν βγουν οι κουμουνιστες να ειστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ ότι η Ελλαδα θα βγει εκτος ελεγχου. Τοσο από την ανικανοτητα των συριζαιων κυβερνωντων, οσο και από τα ξενα κεντρα που θα βαλουν το χερακι τους να ανατρεψουν τους κουμουνιστες κανοντας τη χωρα μπαχαλο. Δεν θελουμε ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ μια τετοια εξελιξη.
Θελουμε την υπαρχουσα κυβερνηση, σταθερη. Εστω και αν αυτό σημαινει να λαικισει δινοντας καποια προεκλογικα επιδόματα.

Λυσεις για την Ελλαδα

Η μέγκενη κοινωνικής μηχανικής *

Του Γιάννη Ιωάννου

Από ένα άρθρο του Σταύρου Λυγερού στο Real.gr 21.10.2013:

Στη μέγκενη «κοινωνικής μηχανικής» οι μικρομεσαίοι

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στις αγορές όσο το χρέος είναι μη βιώσιμο. Η Ελλάδα συνεχίζει να αξιολογείται στην κατηγορία «σκουπίδια» από τις τρεις εταιρείες πιστοληπτικής διαβάθμισης. Στη μάλλον απίθανη περίπτωση που οι αγορές δεχθούν να μας δανείσουν, θα ζητήσουν απαγορευτικά επιτόκια 6%-7%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα η Ελλάδα θα παραμείνει για πολλά ακόμα χρόνια στα «μηχανήματα», θα είναι εξαρτημένη από δανειακές συμβάσεις και τα συνακόλουθα μνημόνια.

Εκτός αυτού, σε ένα οικονομικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, υπερφορολόγηση, έλλειψη τραπεζικού δανεισμού, γραφειοκρατία και υψηλό κόστος ενέργειας δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν σημαντικές άμεσες ξένες επενδύσεις παραγωγικού χαρακτήρα. Οι μόνοι που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα είναι κεφάλαια υψηλού ρίσκου. Αυτά έχουν ήδη αρχίσει να μπαίνουν στην ελληνική οικονομία, κυρίως στον τραπεζικό τομέα.

Με άλλα λόγια, όσοι επενδύσουν κατά κανόνα θα επενδύσουν για να αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές δημόσιες επιχειρήσεις και δημόσια περιουσία, ιδιωτικές επιχειρήσεις που ασφυκτιούν από την έλλειψη ρευστότητας, ιδιωτική περιουσία που ξεπουλιέται επειδή οι ιδιοκτήτες, λόγω συρρίκνωσης των εισοδημάτων τους, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα αυξημένα φορολογικά βάρη και, βεβαίως, τα «κόκκινα» δάνεια από τις τράπεζες.

Στην πραγματικότητα, καταλύεται βίαια ο μικροϊδιοκτητικός χαρακτήρας της ελληνικής οικονομίας. Αυτό ισχύει και για την κατανομή της ακίνητης περιουσίας, αλλά και για τον επιχειρηματικό χάρτη. Η μικρομεσαία θάλασσα, που αποτελεί τον κορμό της ελληνικής κοινωνίας, χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Ακόμα και όσοι καταφέρουν να κρατήσουν το κεφάλι τους έξω από το νερό, θα επιβιώσουν σε ένα πολύ χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.

Με δεδομένη τη σύμπραξη των αρχουσών ελίτ σ’ αυτό το πείραμα «κοινωνικής μηχανικής», το κρίσιμο ερώτημα ήταν και παραμένει πολιτικό: Η ελληνική κοινωνία θα αποδεχθεί μέχρι τέλους τη μοίρα που της επιφυλάσσουν ή θα εξεγερθεί;

H δυναμική των συνειδητοποιήσεων *

Του Γιάννη Ιωάννου

Άρθρο του Χρήστου Γιανναρά στη Καθημερινή 16.03.2014:

Aκαταμάχητη η δυναμική των συνειδητοποιήσεων


Στέρηση ζωής, ασύγκριτα πιο καταστροφική από την ανέχεια, είναι η αδιάκοπη, μονόδρομη ενασχόληση με τα εγκλήματα των κομματικών και τις πομπές τους. Mέρα-νύχτα, νύχτα-μέρα, «ειδήσεις»: Παζαρέματα με την τρόικα, ποσοστά ανεργίας, εξωφρενικά δισεκατομμύρια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δείχτες μείωσης των εισοδημάτων, δείχτες αύξησης των τιμών στα τρόφιμα – μια ατέρμονη δίνη, καθημερινά, εφιαλτικών συντελεστών του αδιεξόδου. «Γίνεται εσπέρα, γίνεται πρωί, ημέρα καμία»: ίδιος ζόφος και τυραννική παραζάλη.

Pημάζει τη ζωή μας η «είδηση», ζούμε το τίποτα μεταποιημένο σε εντυπώσεις. Kαι αυτουργός της μεταποίησης, η τηλεόραση. Kάποτε την κοινωνία της πληροφορίας την υπηρετούσε ο Tύπος, ο γραπτός λόγος αξίωνε εντιμότητα, γνώση, σπουδή, ήθος – οι άνθρωποι είχαν κριτήρια να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα, τον υπεύθυνο λόγο από τον παραπλανητικό και δόλιο. O σχολιασμός της πληροφορίας γινόταν πρόσωπο-με-πρόσωπο, στη γνώμη ή στην άποψη ζυγιζόταν η ευφυΐα, η ευθυκρισία, η ειλικρίνεια.

Ιλισσός

Το κόμμα του lifestyle απέκτησε και τον ύμνο του!

Γυναίκες μόνες, ετών εβδομήντα *

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, αντιγράφω από το Βήμα 8.3.2014 ένα κείμενο της Μαργαρίτας Μανσόλα:

Γυναίκες μόνες, ετών εβδομήντα. Αθήνα, 2014

Τις βλέπεις να προχωράνε.  Άλλες μόνες, βαμμένες στα μαύρα από πάνω μέχρι κάτω, σημάδι αναφοράς στον σύντροφο που έφυγε κι ας μην ήταν διαλεγμένος από καρδιά μα από ανάγκη. Με τα χρόνια έμαθαν να αγαπούν τη συντροφιά στο ζεσταμένο σεντόνι, τη γκρίνια στο τραπέζι, ακόμα ακόμα αυτή τους την υποταγή . Τώρα τιμούν την απουσία , όπως της πρέπει κι οπως έχουν μάθει.

Άλλες δυο - δυο, στο σούπερ μάρκετ, στην εκκλησία, στο πάρκο. Η ομοιότητα στα μάτια, αδιάψευστη μαρτυρία  της μεταξύ τους σχέσης, περιορίζεται  ακριβώς εκεί, αφήνοντας όλα τ’άλλα παραδομένα στην ανεξέλεγκτη μεταμόρφωση του χρόνου. Κοιτάζοντας όμως τα μάτια της νεότερης, μπορείς  να μαντέψεις ακριβώς το  βλέμμα του τότε ίδιο με το τώρα, αναλλοίωτο μέσα στα χρόνια που περνώντας έβαλαν τη μια στο ρόλο της άλλης: Η κόρη αυστηρή, μαλώνει , νουθετεί, φροντίζει, η μάνα υπακούει υπομονετικά. Την αγαπά, Εχει την ανάγκη της.  Η νεότερη εκδοχή του ίδιου ρόλου.

Ευρωλιγουρα *

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Ανάγκη θάρρους για μεταρρυθμίσεις" της Καθημερινής 6.3.2014:

Αυτη η "Ευρωλιγουρα" με εξοργιζει, με θυμωνει. Απο που προηλθε το ονομα "Ευρωπη", ολοι το γνωριζουμε, αλλα καποιοι ομιλουν σαν να μη γνωριζουν το στοιχειωδες της ιστοριας του ονοματος και συνεχως μας υπενθυμιζουν να γινουμε Ευρωπη. Να γινουμε Ευρωπη ως προς την ιστορια, εμεις τους "βαφτισαμε" και σε εμας οφειλουν το όνομά τους. Αν δεν τους αρεσει, μπορουν να το αλλαξουν, αλλα εγω να γινω ευρωλιγουρης και να τρεχω σαν φτωχος συγγενης και να κανω επικυψεις και να θαυμαζω τα εργα τους, δεν εχω αναγκη να το κανω ποτε, οχι απο μια ανοητη υπεριφανεια, γιατι δεν δεχομαι την οποια ανωτεροτητα μπορει να εχουν στον τεχνολογικο και οργανωτικο τομεα, που βεβαιως και την εχουν, αλλα πρωτα θα ματιγωσω μεχρι πτωσεως τον κουτοπονηρο πολιτικο που δεν με αφηνει να ξεδιπλωσω τις δυναμεις μου τις ιδιωτικες ως πολιτης και μου βαζει συνεχως εμποδια και που μου ερχεται με βλεμμα αγιου στη συνεχεια να μου αρπαξει την ψηφο και αφου τα καταφερει, μετατρεπεται σε Δεσποτης μου.
Αυτη η λεξη "μεταρυθμιση" εχει γινει υπογλωσσιο και εχει λιωσει, χωρις θεαματικο αποτελεσμα. Με το υπαρχον συστημα, απο το συνταγμα, μεχρι τον απλο νομο και τα ιδια προσωπα που το μονο που γνωριζουν, ειναι να μας πουλαν δημοκρατια εως και νταβατζηλικη, θα αναστηθει η λεξη μεταρυθμιση απο τον ταφο της και θα τους παρει στα ποδια για την ασελγεια τους.
Για να απαλλαγει η χωρα, χρειαζεται Επανασταση Συνειδησεων και οχι κριτικη μονο. Για να γινει επανασταση συνειδησεων, οφειλουν καποιοι να ξυπνησουν τις συνειδησεις, που φωλιαζει η συνεισηση και στον πιο απλο πολιτη. Οποιος τολμησει να το κανει, τον περιμενει ο κατω κοσμος με διαφορες μεθοδους.

Ανδρικοπουλος Θεοδωρος 

Ποταμίσια έμπνευση

Τι άραγε συμβολίζει το εμπορικό σήμα του νέου προϊόντος -συγγνώμη, το έμβλημα του νέου πολιτικού κινήματος- που ξεπρόβαλε ξαφνικά από τη megaλη χορωδία των Πρετέντερς?

Δείχνει μήπως ένα ορθάνοιχτο στόμα που αερολογεί ή ρεύεται?

Υποδηλώνει άραγε τη γονιμότητα σαν σπερματοζωάρια που ορμούν στο ωάριο?

Ή μήπως πρόκειται για το σήμα του ευρώ [ € ] που διαλύεται στις 3 γραμμές του [ C= ]?

Όποιος και να είναι ο βαθύτερος συμβολισμός, η ομοιότητα με κάποιο άλλο πρόσφατο υπόδειγμα γραφιστικής δεινότητας δείχνει ότι ο ποταμίσιος καλλιτέχνης είχε περιορισμένη έμπνευση.

Ίσως φταίει η τσικουδιά στο Αλάτσι...

Premeditated murder

Cartoon by Yannis Ioannou

Greek professor of economics Yanis Varoufakis writes in his blog today:

• There are 10 million Greeks living in Greece (and falling fast due to migration), ‘organised’ in around 2,8 million households that have a ‘relationship’ with the Tax Office. Of those 2,8 million households, 2,3 million have a debt to the Tax Office that they cannot service.
• 1 million households cannot pay their electricity bill in full, forcing the electricity company to ‘extend and pretend’, thus ensuring that 1 million homes live in fear of darkness at night while the electricity company is insolvent.
• Of the 3 million people constituting Greece’s labour force, 1,3 million are jobless.
• Of the 1,3 million jobless only 10% receive unemployment benefits. The rest must fend for themselves.
• Of those who work in the private sector 500 thousand have not been paid for more than three months.
• Contractors who work for the public sector are paid up to 24 months after they provided the service and pre-paid sales tax to the Tax Office.
• Half of the businesses still in operation throughout the country are seriously in arrears vis-à-vis their (compulsory) contributions to their employees’ pension and social security fund.

The policies that have created, sustained and deepened that situation are still imposed on the country. Yet  it is all too obvious that, instead of curing the 'patient', they intensify the illness with no signs of recovery in sight, other than official hot air.
WHY?
What is the reason of insisting upon a therapy that clearly makes more harm than good?
Could any doctor continue applying the same catastrophic medication for years without being accused of criminal negligence -if not premeditated murder?

Το προσχεδιασμένο μέλλον

Newsweek τεύχος 26.11.1990 (ευρωπαϊκή έκδοση)

Το 2001 παρουσίασα σε ένα παλιό blog μου κάποιο ρεπορτάζ δημοσιευμένο στην ευρωπαϊκή έκδοση του περιοδικού Newsweek στις 26 Νοεμβρίου 1990.Το ρεπορτάζ με τίτλο "Η Ευρώπη το Έτος 2000" συντάχθηκε όταν ακόμη υπήρχε η Σοβιετική Ένωση με ηγέτη τον μοιραίο Γκορμπατσόφ. Εκείνη την εποχή  ο δυτικός τύπος παρουσίαζε τον Γιέλτσιν σαν άχρηστο μεθύστακα (μη γνωρίζοντας ότι λίγο αργότερα θα έπρεπε να τον προβάλλουν ως υπερασπιστή της δημοκρατίας), η Γιουγκοσλαβία ευημερούσε ενιαία και ειρηνική υπό τον Μιλόσεβιτς, ο δε Σαντάμ αποτελούσε μια βολική ασπίδα της "δημοκρατικής" Δύσης κατά του Χομεϊνί.

Όταν γράφτηκε το συγκεκριμένο άρθρο κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί τη κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας με συνοπτικές διαδικασίες και την αιματηρή διάλυση της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας υπό τους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Ή μάλλον σχεδόν κανείς: Για παράδειγμα, το παλιό ρεπορτάζ του Newsweek παρουσιάζει ένα χάρτη της τέως Γιουγκοσλαβίας που διαφέρει ελάχιστα από τη σημερινή κατάσταση. Εκεί βλέπουμε αποτυπωμένες μερικές εντυπωσιακές προφητείες, όπως π.χ. ότι το μικρό Μαυροβούνιο θα γίνει ανεξάρτητο κράτος (όπως και συνέβη 16 χρόνια αργότερα), ή ότι η Σερβία θα χάσει το Κόσοβο (εθνικό λίκνο των Σέρβων). Μερικές ατέλειες όπως η απουσία της ανεξάρτητης Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της μακεδονικής κρατικής οντότητας δεν μειώνουν την ευστοχία των άλλων προβλέψεων. Όσο για την υποτιθέμενη ενσωμάτωση του Κοσόβου στην Αλβανία ίσως χρειάζεται να περιμένουμε λίγο.

Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας σε πρόβλεψη του 1990.

Εξίσου εντυπωσιακή είναι η ακρίβεια των προβλέψεων για την Ανατολική Ευρώπη. Στον σχετικό χάρτη βλέπουμε τη σημερινή επέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκής Κοινότητας το 1990) προς το Ανατολικό Μπλοκ, και μερικές σοβιετικές δημοκρατίες ως ανεξάρτητα κράτη, όπως τις Βαλτικές Χώρες, τη Μολδαβία, ή  τη Γεωργία. Αξίζει να σημειωθεί η παρουσία της "Δυτικής Ουκρανίας" στον χάρτη του 1990, 24 χρόνια πριν από τον τρέχοντα "αυθόρμητο" ξεσηκωμό στη χώρα της τηλεκατευθυνόμενης "Πορτοκαλί Επανάστασης".  Κι εδώ ίσως χρειάζεται να περιμένουμε λίγο μέχρι να επαληθευτεί ο χρησμός του Newsweek.

[κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση]

Πραγματικά είναι να θαυμάζει κανείς τις μαντικές ικανότητες των δημοσιογράφων του Newsweek το 1990. Εκτός αν αυτή η εντυπωσιακή διορατικότητά τους οφείλεται στο ότι απλά έτυχε να ανακαλύψουν στοιχεία από κάποιο μακρόπνοο στρατηγικό σχέδιο. Ένα σχέδιο κάποιων που με μεγάλη υπομονή και επιμονή διαμορφώνουν σιγά-σιγά τον κόσμο στα μέτρα τους, απλώνοντας τη δυστυχία μαζί με τη κυριαρχία τους, με προπέτασμα καπνού την "αυτοδιάθεση των λαών", τη "δημοκρατία", και όλα τα παρεμφερή νανουρίσματα που συγκινούν τους εύπιστους με βραχεία μνήμη.

Το να βλέπεις τον σημερινό χάρτη της Ευρώπης σχεδιασμένο από το 1990 ίσως θα έπρεπε να απασχολήσει όσους ταυτίζουν την πραγματικότητα με τη τηλεοπτική εκδοχή της. Γιατί κάποτε πρέπει επιτέλους να ενώσουμε τις κουκίδες που θεωρούμε μεμονωμένα "φυσικά" γεγονότα και να διακρίνουμε την εικόνα που σχηματίζουν...

Κρετινολογίες *

Από το Ποντίκι

Σχόλιο αναγνώστη στο άρθρο "Εξωφρενική διαστρέβλωση της πραγματικότητας" του Στέφανου Κασιμάτη στη Καθημερινή 19.2.2014, όπου ο εκλεκτός παπαρογράφος απορρίπτει την άποψη ότι στην Ελλάδα εκτυλίσσεται μια "ανθρωπιστική κρίση".

Δεν αναμένεται ότι ένας κρετίνος μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει να αποτρέπεις οικοδόμο να σου φιλήσει τα χέρια, με δάκρυα στα μάτια, επειδή του επανασύνδεσες το ρεύμα. Δεν αναμένεται ότι ένας κρετίνος μπορεί να αντιληφθεί το βάθος του βλέμματος, με ό,τι αυτό καταμαρτυρά, του ανθρώπου που στήνεται στην ουρά για το ταπεράκι του συσσίτιου.
Δεν αναμένεται ότι τα πουλημένα μεγάφωνα της προδοσίας θα κάνουν σημαία τους τα αλισβερίσια των τραπεζιτών, τα θαλασσοδάνεια προς χρεωκοπημένα ΜΜΕ, την μόνιμη αναβολή εισφοράς από τα διαφημιστικά έσοδα, την κάλυψη φοροφυγάδων, την διάλυση της υγειονομικής περίθαλψης από τον διανοητικά καθυστερημένο νευρασθενή, το λαθρεμπόριο καυσίμων, την πώληση κοινωφελών δικτύων, τα όργια των ΜΚΟ κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.
Αλλά αυτό που δεν αναμένεται με τίποτε -και πρέπει να αποτραπεί οπωσδήποτε- είναι η αποκάλυψη της κρυψώνας όλων αυτών, όταν στον αέρα της κατεχόμενης χώρας ακουστεί το "ως εδώ και μη παρέκει!". Σας εκλιπαρούμε να μας αφήσετε να γευτούμε όλη την άγρια χαρά του κυνηγιού. Μέχρι τότε, υγιαίνετε· σας θέλουμε ροδαλούς και καλοζωισμένους.
Στο μεταξύ, οι συστημικοί ηλίθιοι νομίζουν ότι, οι μελλοντικοί κυνηγοί εντάσσονται στον ΣΥΡΙΖΑ: κοντόφθαλμοι και ευρισκόμενοι σε πλήρη πανικό, διαβάζουν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και όχι τα ποσοστά όσων "δεν ξέρουν", "δεν απαντούν". Ξεχνούν δε εντελώς, τα ποσοστά όσων κλείνουν το τηλέφωνο (αν δεν τους το έχουν κόψει ακόμη), τα οποία δεν εμφανίζονται πουθενά. Ακόμη.

κώστας

Οι ιμπεριαλιστές επιστρέφουν *

Του Θέμη Τζήμα στο TVXS 20.2.2014:

Οι ιμπεριαλιστές επιστρέφουν στους τόπους του εγκλήματος. 

Από τη Συρία και το εν εξελίξει έγκλημα της διάλυσης μιας χώρας διά του πολέμου μέσω αντιπροσώπων έως τη σινο- ιαπωνική αντίθεση και από τον Αρκτικό Κύκλο έως την Ουκρανία και τη νέα επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος - πολύ βιαιότερη είναι η αλήθεια σε σχέση με τις «πορτοκαλί επαναστάσεις»- οι αντίπαλοι ιμπεριαλισμοί εντείνονται και ξαναγυρνούν σε τόπους που έβαψαν στο αίμα δεκαετίες πριν.

Με περίπου 16 νεκρούς διαδηλωτές και 10 αστυνομικούς, οι κυβερνήσεις της ΕΕ - μεταξύ των οποίων βεβαίως και η ελληνική σε ρόλο κομπάρσου προεδρεύοντος - κατέληξαν ότι δεν καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται αλλά μόνο από αυτήν της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς. Η πρόσκληση σε ένοπλη διαδήλωση από ακροδεξιά οργάνωση τύπου Χρυσής Αυγής αναγορεύεται εμμέσως πλην σαφώς σε ανθρώπινο, δημοκρατικό δικαίωμα.

Είδα το πρωτογενές πλεόνασμα! *

Του Γιάννη Παντελάκη στο Protagon 18.2.2014:

Είδα το πρωτογενές πλεόνασμα! Με τα μάτια μου. Βρέθηκα χθες το πρωί δίπλα του, σχεδόν το αγγιξα. Δεν είχε την μορφή ρευστού, δεν είδα πολλά εκατομμύρια ευρώ δηλαδή. Ειχε τη μορφή μερικών σκαμμένων προσώπων που ειχαν στηθεί σε μια μεγάλη ουρά. Ήταν σ' ένα κεντρικό υποκατάστημα του ΙΚΑ. Έτυχε να βρεθώ εκεί. Άκουσα τα σχόλιά τους.

Όλοι αυτοί που σχημάτιζαν μια μεγάλη αλυσίδα ανθρώπων, ήταν συνταξιούχοι σε αναμονή. Πρόκειται για μια σχετικά καινούργια κατηγορία ανθρώπων, που λέγονται «υποψήφιοι συνταξιούχοι». Δεν ειναι εργαζόμενοι, δεν ειναι συνταξιούχοι. Είναι κάτι ενδιάμεσο. Συμπληρώνουν τα ένσημα για να συνταξιοδοτηθούν, αλλά αυτό δεν τους μετατρέπει σε συνταξιούχους. Αλλά σ αυτή την ενδιάμεση κατηγορία.

Μια λίβρα σάρκας *

Ο Αλ Πατσίνο στον Έμπορο της Βενετίας (2004)
Το έργο παίζεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα χωρίς την Πόρτσια.

Του Νίκου Ξυδάκη στη Καθημερινή 18.2.2014:

Δωράκια εφάπαξ από μια λίβρα σάρκας

Το ψυχόδραμα που υφαίνεται γύρω από το πρωτογενές πλεόνασμα δείχνει πολλά για τις πρωτογενείς ασθένειες της ελληνικής πολιτικής σκηνής, μάλιστα σε συνάφεια και με την ανοχή της ευρωπαϊκής αυθεντίας που τάχατες επιτηρεί.

Κατ’ αρχάς, η παραγωγή του πλεονάσματος είναι μαγική και σαδιστική: το πλεόνασμα δεν προκύπτει απλώς με περιστολή των δημοσίων δαπανών, εύλογη σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά κυρίως με καταστολή των δημοσίων επενδύσεων, με υπερφορολόγηση των εντίμων φορολογουμένων και με πάγωμα των ληξιπρόθεσμων απαιτητών πληρωμών του κράτους προς τους πολίτες. Πλην της εύλογης εξοικονόμησης, όλες οι άλλες δράσεις δολοφονούν την οικονομία. Η επιτηρούσα διά της τρόικας Ευρώπη αποδέχεται μεθοδολογικά αυτόν τον μαγικό τοκετό· διαφωνεί μόνο ως προς το νούμερο και ανησυχεί μήπως η εμφάνιση πλεονάσματος επιφέρει χαλάρωση της δημοσιονομικής μέγγενης. Εξ ου και οι μικρόψυχες ενστάσεις των Βρυξελλών σχετικά με το ύψος του πλεονάσματος.

Βοήθεια, ληστές!

Η απόφαση παρουσιάζεται σε στυλ "Αποφασίζομεν και διατάσσομεν", όπως συνηθιζόταν πριν 40 χρόνια -επί δικτατορίας- και όπως συνηθίζεται τους τελευταίους 40 μήνες -επί 'δημοκρατίας'.
Λέει πολύ απλά ότι κάποιος τράβηξε αυθαίρετα μια γραμμή στον χρόνο (31 Αυγούστου 2013), και ότι όσοι είναι από τη μια μεριά της είναι τυχεροί ενώ από την άλλη άτυχοι.
Είναι άγνωστο γιατί αυτή η γραμμή είναι στη συγκεκριμένη ημερομηνία, όπως και γιατί η διαφορά οικονομικών προνομίων μεταξύ των δύο πλευρών της είναι τόσο μεγάλη όσο γράφουν οι εφημερίδες.

Εγώ υπέβαλα την αίτησή μου μία μόλις ημέρα μετά το αυθαίρετο όριο, έχοντας συμπληρώσει 35.46 χρόνια υπηρεσίας.
Δεν ξέρω τι πρέπει να αισθάνομαι πιο πολύ, άτυχος ή μαλάκας που δεν το έσκασα νωρίτερα όπως άλλοι.
Επειδή δεν θέλω να είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο, είμαι διατεθειμένος να προσβάλω την όποια απόφαση δημιουργεί αυθαίρετα δύο κατηγορίες υπαλλήλων με μεγάλη ανισότητα προνομίων, η οποία έχει μια αδικαιολόγητη ημερολογιακή βάση ασύνδετη με τα χρόνια υπηρεσίας -τουτέστι με το συνολικό ύψος των πολυετών κρατήσεων από τον μισθό των κορόιδων.
Ας μου συγχωρεθεί η άγνοια νομικής ορολογίας στην παρουσίαση του σκεπτικού μου:

• Επειδή θεωρώ απαράδεκτη και ζημιογόνο την αυθαίρετη χρονική διάκριση οικονομικών δικαιωμάτων και την επακόλουθη άνιση υποτίμηση των αποταμιεύσεών μου που εμπιστεύτηκα στο κράτος επί 35 χρόνια για τα γεράματα,
• επειδή θεωρώ ότι το κράτος έχει αναλάβει συγκεκριμένες υποχρεώσεις για αυτή την φάση της ζωής μου, έναντι των οποίων παρακρατούσε σημαντικό μέρος του μισθού μου επί πολλά χρόνια σαν ασφαλιστής μου,
• επειδή θεωρώ ότι αυτές οι υποχρεώσεις του κράτους είναι τουλάχιστον ισάξιες με τις υποχρεώσεις προς τους άλλους 'δανειστές' του, αλλιώς δημιουργούν αδικαιολόγητη και δυσανάλογη ανισότητα, 
• επειδή θεωρώ απαράδεκτο το συστηματικό κούρεμα του μισθού μου -πριν- και της σύνταξής μου -τώρα- προκειμένου να ικανοποιηθεί προνομιακά μια συγκεκριμένη ομάδα πιστωτών του δημοσίου σε βάρος άλλων σαν εμένα που 'δάνειζαν' ανελλιπώς κάθε μήνα ένα ποσό στο δημόσιο εξοφλητέο στο μέλλον ως σύνταξη,
• επειδή θεωρώ ότι πρέπει επιτέλους να υπάρξει μια ομαδική αντίδραση στην αύξουσα αφαίμαξη των εργαζομένων υπό το πρόσχημα προβλημάτων για τα οποία δεν έχουν απολύτως καμία ευθύνη, 
• επειδή θεωρώ ότι υπάρχουν και πολλοί άλλοι σαν εμένα που ασπάζονται τα παραπάνω "επειδή", καθώς και πολλά άλλα που παραλείπω εδώ για οικονομία,

δηλώνω ότι σκοπεύω να επιδιώξω δικαστικά τερματισμό αυτής της άνισης μεταχείρισης των ασφαλιστικών αποταμιεύσεών μου και της αθέτησης των ανειλημμένων υποχρεώσεων του κράτους, το οποίο με εξαπάτησε παρακρατώντας επί πολλά χρόνια μέρος του μισθού μου έναντι απολαβών που τώρα αρνείται να καταβάλει επειδή θεωρεί ότι προηγούνται οι υποχρεώσεις προς τους θεσμικούς δανειστές του, και

αναζητώ άλλους ομοιοπαθείς για συλλογική αντίδραση σε αυτή τη ληστεία, με συντονισμό από ειδικούς πρόθυμους να αναλάβουν το νομικό μέρος της υπόθεσης.

Αν ενδιαφέρεστε, διαδώστε αυτό το μήνυμα και επικοινωνήστε μαζί μου για τα περαιτέρω:

Θάνος Ν. Στασινόπουλος, delaxo@gmail.com.

Πες πες, μπορεί να γίνει!

"Την πεποίθησή του για την επαναφορά της Ελλάδας σε αναπτυξιακή πορεία υπογράμμισε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γεώργιος Προβόπουλος μιλώντας σε εκδήλωση στο Λονδίνο. «Οι θυσίες πλέον αποδίδουν καρπούς. Είμαι αισιόδοξος ότι η επαναφορά της Ελλάδας στην ανάπτυξη –το Grecovery- είναι καθ’ οδόν», υπογράμμισε ο διοικητής της ΤτΕ."

"Αισιόδοξος για την πορεία της ελληνικής οικονομίας εμφανίστηκε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος, μιλώντας στην τηλεοπτική υπηρεσία των Financial Times κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λονδίνο, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι «τα χειρότερα τελείωσαν». "

Είναι η ίδια είδηση γραμμένη από διαφορετικές πένες?
Όχι! Απέχουν ένα χρόνο: Η πρώτη είναι πρόσφατη από τον Φεβρουάριο 2014, ενώ η δεύτερη είναι ένα χρόνο νωρίτερα, από τον Ιανουάριο του 2013.

Φαίνεται ότι λόγω λιτότητας ξαναχρησιμοποιεί παλιές ομιλίες του για να μην πληρώνει κειμενογράφους...