Διαβάζοντας αυτό το άρθρο του Σωτήρη Νίκα στη Καθημερινή 10.10.2012 έκανα μερικές σκέψεις που παραθέτω στο τέλος:
ΔΝΤ: Παραδέχεται ότι έπεσε «έξω» στις προβλέψεις του για την Ελλάδα
Ο κακός υπολογισμός των επιπτώσεων από τα δημοσιονομικά μέτρα ο λόγος των λανθασμένων προβλέψεων.
Δραματικά «έξω» παραδέχεται ότι έπεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στις προβλέψεις του για την οικονομική δραστηριότητα της Ελλάδας - και όχι μόνο - κατά την διετία 2010-2011. Στην περίπτωση της Ελλάδας το Ταμείο «αστόχησε» στους υπολογισμούς του κατά 8,9 ποσοστιαίες μονάδες συνολικά για τα δύο χρόνια.
Δηλαδή, ενώ αρχικά εκτιμούσε ότι η ύφεση στην Ελλάδα θα ήταν 2% το 2010, τελικά κατέληξε να είναι 4,9% (απόκλιση 2,9 ποσοστιαίων μονάδων). Για το 2011, η αρχική εκτίμηση του Ταμείου ήταν ότι η οικονομική δραστηριότητα θα συρρικνωθεί μόλις κατά 1,1%. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ χειρότερη. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 7,1% πέρυσι (απόκλιση 6 ποσοστιαίων μονάδων).
Η αιτία για αυτές τις λανθασμένες προβλέψεις έχει τη ρίζα της στον κακό υπολογισμό των επιπτώσεων που έχουν σε μία οικονομία η λήψη σκληρών δημοσιονομικών μέτρων. Επί της ουσίας, το Ταμείο προχώρησε σε μία αυτοκριτική κατά τη διάρκεια της χθεσινής παρουσίασης των προβλέψεών του για την παγκόσμια οικονομία στο Τόκιο.
Η επισήμανση αυτή έχει γίνει από τον επικεφαλής οικονομολόγο του Ταμείου, κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ. Ουσιαστικά το ΔΝΤ προσπαθεί στην έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία να εξηγήσει γιατί οι προβλέψεις του για την ανάπτυξη, ιδιαίτερα στις χώρες που εφαρμόζουν Μνημόνια, αποδείχτηκαν τόσο λανθασμένες στην πορεία με τρανότερο παράδειγμα την Ελλάδα.
Ο κ. Μπλανσάρ αναλύει στοιχεία από 28 χώρες σχετικά με τις προβλέψεις για την ανάπτυξη και το πραγματικό αποτέλεσμα τα έτη 2010-2011. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Ταμείο και οι κυβερνήσεις υποτιμούσαν σταθερά την επίπτωση που έχουν τα μέτρα λιτότητας στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας.
Το βασικό στοιχείο που χρησιμοποιεί το Ταμείο και συνεπώς οι κυβερνήσεις ονομάζεται δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής. Πρόκειται για έναν αριθμό με βάση τον οποίο υπολογίζεται κατά πόσο θα μειωθεί το ΑΕΠ μιας χώρας αν ληφθούν δημοσιονομικά μέτρα συγκεκριμένου ύψους. Σύμφωνα με το ΔΝΤ ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής που χρησιμοποιείται στις περισσότερες προβλέψεις είναι το 0,5.
Δηλαδή, αν ληφθούν μέτρα λιτότητας 1 δισ. ευρώ, προβλέπεται ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 500 εκ. ευρώ. Ομως σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, ο πραγματικός δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι στην τελικά από 0,9-1,7. Δηλαδή ανάλογα με την περίπτωση η λήψη μέτρων λιτότητας ύψους 1 δισ. ευρώ μείωσε το ΑΕΠ από 900 εκ. ευρώ μέχρι 1,7 δισ. ευρώ. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ του τι πίστευε το ΔΝΤ ότι συμβαίνει με τα μέτρα λιτότητας και του τι πραγματικά γίνεται, εξηγεί και το γιατί έπεσε «έξω» στις προβλέψεις του για την Ελλάδα.
*********
Μετά από αυτή τη τεχνοκρατική παρουσίαση της αποτυχίας, βρίσκω εύλογα τα εξής συμπεράσματα:
ΔΝΤ: Παραδέχεται ότι έπεσε «έξω» στις προβλέψεις του για την Ελλάδα
Ο κακός υπολογισμός των επιπτώσεων από τα δημοσιονομικά μέτρα ο λόγος των λανθασμένων προβλέψεων.
Δραματικά «έξω» παραδέχεται ότι έπεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στις προβλέψεις του για την οικονομική δραστηριότητα της Ελλάδας - και όχι μόνο - κατά την διετία 2010-2011. Στην περίπτωση της Ελλάδας το Ταμείο «αστόχησε» στους υπολογισμούς του κατά 8,9 ποσοστιαίες μονάδες συνολικά για τα δύο χρόνια.
Δηλαδή, ενώ αρχικά εκτιμούσε ότι η ύφεση στην Ελλάδα θα ήταν 2% το 2010, τελικά κατέληξε να είναι 4,9% (απόκλιση 2,9 ποσοστιαίων μονάδων). Για το 2011, η αρχική εκτίμηση του Ταμείου ήταν ότι η οικονομική δραστηριότητα θα συρρικνωθεί μόλις κατά 1,1%. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ χειρότερη. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 7,1% πέρυσι (απόκλιση 6 ποσοστιαίων μονάδων).
Η αιτία για αυτές τις λανθασμένες προβλέψεις έχει τη ρίζα της στον κακό υπολογισμό των επιπτώσεων που έχουν σε μία οικονομία η λήψη σκληρών δημοσιονομικών μέτρων. Επί της ουσίας, το Ταμείο προχώρησε σε μία αυτοκριτική κατά τη διάρκεια της χθεσινής παρουσίασης των προβλέψεών του για την παγκόσμια οικονομία στο Τόκιο.
Η επισήμανση αυτή έχει γίνει από τον επικεφαλής οικονομολόγο του Ταμείου, κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ. Ουσιαστικά το ΔΝΤ προσπαθεί στην έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία να εξηγήσει γιατί οι προβλέψεις του για την ανάπτυξη, ιδιαίτερα στις χώρες που εφαρμόζουν Μνημόνια, αποδείχτηκαν τόσο λανθασμένες στην πορεία με τρανότερο παράδειγμα την Ελλάδα.
Ο κ. Μπλανσάρ αναλύει στοιχεία από 28 χώρες σχετικά με τις προβλέψεις για την ανάπτυξη και το πραγματικό αποτέλεσμα τα έτη 2010-2011. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Ταμείο και οι κυβερνήσεις υποτιμούσαν σταθερά την επίπτωση που έχουν τα μέτρα λιτότητας στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας.
Το βασικό στοιχείο που χρησιμοποιεί το Ταμείο και συνεπώς οι κυβερνήσεις ονομάζεται δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής. Πρόκειται για έναν αριθμό με βάση τον οποίο υπολογίζεται κατά πόσο θα μειωθεί το ΑΕΠ μιας χώρας αν ληφθούν δημοσιονομικά μέτρα συγκεκριμένου ύψους. Σύμφωνα με το ΔΝΤ ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής που χρησιμοποιείται στις περισσότερες προβλέψεις είναι το 0,5.
Δηλαδή, αν ληφθούν μέτρα λιτότητας 1 δισ. ευρώ, προβλέπεται ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 500 εκ. ευρώ. Ομως σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, ο πραγματικός δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι στην τελικά από 0,9-1,7. Δηλαδή ανάλογα με την περίπτωση η λήψη μέτρων λιτότητας ύψους 1 δισ. ευρώ μείωσε το ΑΕΠ από 900 εκ. ευρώ μέχρι 1,7 δισ. ευρώ. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ του τι πίστευε το ΔΝΤ ότι συμβαίνει με τα μέτρα λιτότητας και του τι πραγματικά γίνεται, εξηγεί και το γιατί έπεσε «έξω» στις προβλέψεις του για την Ελλάδα.
*********
Μετά από αυτή τη τεχνοκρατική παρουσίαση της αποτυχίας, βρίσκω εύλογα τα εξής συμπεράσματα:
- Για τους αγάδες που κουμαντάρουν τις ζωές μας, οι άνθρωποι και είναι άψυχοι αριθμοί και πίνακες, διαγράμματα και στατιστικές. Οι κοινωνίες είναι ένα είδος εικονικής πραγματικότητας σαν αυτή που δείχνουν οι πίνακες στα χρηματιστήρια όπου ο πλούτος ή η φτώχια, η ευημερία ή η εξαθλίωση, η χαρά ή το πένθος, δεν είναι παρά σκέτοι αριθμοί που αλλάζουν ασταμάτητα.
- Η Ελλάδα είναι πραγματικά ένα εργαστήριο όπου κάποιοι ειδικοί κάνουν πειράματα με βάση διάφορες θεωρίες, από τα οποία άλλα πετυχαίνουν και άλλα όχι. Τα πειραματόζωα είναι απλά μέσα -και θύματα- της επιστημονικής έρευνας, η οποία γίνεται χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις για τους 'επιστήμονες' στην προστατευτική γυάλα τους.
- Η αποτυχία της πολιτικής λιτότητας που ήταν μια απλή υποψία από "κακοπροαίρετους γκρινιάρηδες που φοβούνται τον εκσυγχρονισμό", έχει πλέον γίνει επίσημη ομολογία από τους πομπώδεις εμπνευστές της. Αδιαφορώντας για αυτή την πραγματικότητα, στη χώρα μας αυτές τις μέρες γίνονται τα μύρια-όσα για να προωθηθεί το εκρηκτικό πακέτο των περικοπών ύψους 13 δισ. (συγκριτικά, οι ετήσιες δαπάνες για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου είναι 19 δισ.). Με βάση τις ανωτέρω διαπιστώσεις του ΔΝΤ, το πλήγμα στο ΑΕΠ θα είναι τουλάχιστον ισόποσο, επιταχύνοντας την ανεξέλεγκτη πορεία προς τη διάλυση της οικονομίας, χωρίς μάλιστα να προτείνεται κάποιο σχέδιο ανάπτυξης για φρένο.
ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΑΣΥΣΤΟΛΑ!
Κι εμείς εξακολουθούμε να τους παίρνουμε στα σοβαρά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου