Ανακάλυψα ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο "Οι 'μαζί τα φάγαμε' και το πλυντήριο της Βουλής" των Ελλήνων" στο blog Έρμιππος 29.3.2011.
Παρουσιάζει ένα εύγλωττο δείγμα της εικονικής νομιμότητας που μας τυλίγει όλο και περισσότερο για την προστασία των μεγαλοπαρανόμων.
Εδώ παραθέτω μόνο τον επίλογο του άρθρου:
...
Με άλλα λόγια, με τον Ν.3849/2010 διασφαλίσθηκε η ποινική ασυλία κάθε αξιοπρεπούς απατεώνα και σιγουρεύθηκαν τα κλεμμένα, όπου και σε όποια μορφή κι αν βρίσκονται.
Το άρθρο 10 του πρόσφατου 3932/2011 είναι, όπως είπαμε, απλά το κερασάκι στην τούρτα. Καλύπτει την περίοδο των 10 μηνών που πέρασαν από τον Μάιο του 2010, -διότι δεν μπορεί, ο πειρασμός είναι ίδιον του ανθρώπου και όλο και κάτι πονηρό θα έγινε στο μεταξύ-, και δίνει την ευχέρεια στο δικαστικό συμβούλιο, συνεκτιμώντας όλες τις περιστάσεις να απαλλάσσει πρόχειρα κάθε κατηγορούμενο, προλαμβάνοντας την ποινικοποίηση της πολιτικής μας ζωής και διασφαλίζοντας την τόσο απαραίτητη, κατά Παπαχελά και Πρετεντέρη, εθνική συνεννόηση, που δεν είναι τίποτε άλλο από την ομερτά των αντίπαλων μαφιόζικων ομάδων.
Ας κάτσουμε λοιπόν ήσυχοι στα σπίτια μας και ας περιμένουμε υπομονετικά την σωτηρία μας.
Όπου νάναι έρχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου