Οι επόμενες εκλογές ότ-αν γίνουν (βλέπε εδώ ένα πονηρό ενδεχόμενο) θα δικαιώσουν τις προβλέψεις Σαμαρά: Θα χρειαστούν και άλλες αμέσως μετά.
Ο λόγος είναι ότι το εκλογικό σώμα -όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις- γνωρίζει πολύ καλά ΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ, αλλά είναι διστακτικό και πολυδιασπασμένο στο ΤΙ ΘΕΛΕΙ. Το "Όχι στον παλαιοκομματισμό" των σιαμαίων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ είναι βροντερό, αλλά οι εναλλακτικές προτάσεις είναι κατακερματισμένες ανάμεσα σε διάφορα παλιά και νέα πολιτικά σχήματα.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι το 'Όχι' στο πρασινογάλαζο δίδυμο σημαίνει "Όχι στο ευρώ". Μάλιστα κάποιες πονηρές εγκεφαλοπλύστρες που ταυτίζουν τη σπέκουλα της Ευρωζώνης με την ευρωπαϊκή ιδέα μας λένε ότι σημαίνει και "Όχι στην Ευρώπη".
Μπούρδες! Οι χατζηαβάτηδες που έχουμε στον σβέρκο αδυνατούν να καταλάβουν ότι το θεμελιώδες ζήτημα σήμερα δεν είναι "ευρώ ή όχι". Είναι αν θα συνεχίσουμε να έχουμε την ίδια κλίκα στην εξουσία ή όχι. Όσο επιμένουν να συνδέουν τον άθλιο θίασό τους με το ευρώ τόσο το μετατρέπουν σε 'παράπλευρη απώλεια', προκαλώντας σε πολλούς ανακλαστικά του τύπου "αφού οι λωποδύτες ταυτίζονται με το ευρώ, ας πάνε στα σκουπίδια μαζί".
Στην ουσία οι επικείμενες εκλογές θα είναι απλά η πρώτη πράξη της συνέχειας, με πρωταρχικό θέμα όχι το ευρώ και τα συναφή, αλλά την απαλλαγή από τη δικομματική μαφία του παρελθόντος, αφού η ίδια αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει το αναπόφευκτο και να αποσυρθεί μόνη της.
Πέρα από την πτώση των δύο απροσάρμοστων τυραννόσαυρων της Μεταπολίτευσης και ένα ξεκαθάρισμα της απήχησης των νέων παρατάξεων, η πολυδιάσπαση της ψήφου δεν θα επιτρέψει τη μακροβιότητα του νέου κυβερνητικού σχήματος. Έτσι σύντομα θα έρθει η δεύτερη πράξη υπό μορφή νέων εκλογών. Μετά την εκτόπιση της παλαιοκομματικής σαπίλας, αυτές θα έχουν πλέον ως κύριο ερώτημα την πορεία της χώρας στο μέλλον σε ένα εντελώς νέο πολιτικό τοπίο. Τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για 'αναδιάρθρωση' και 'εκσυγχρονισμό' της Ελλάδας χωρίς να παίζουμε με τις λέξεις όπως τώρα.
Και οι δύο πράξεις θα είναι ιδιαίτερο ενδιαφέρουσες, έχοντας βέβαια ως προϋπόθεση ότι οι αδίστακτες βδέλλες και οι ξένοι κηδεμόνες τους δεν θα επιχειρήσουν να παρατείνουν τη ζωή τους "λόγω εκτάκτων συνθηκών".
Ο λόγος είναι ότι το εκλογικό σώμα -όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις- γνωρίζει πολύ καλά ΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ, αλλά είναι διστακτικό και πολυδιασπασμένο στο ΤΙ ΘΕΛΕΙ. Το "Όχι στον παλαιοκομματισμό" των σιαμαίων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ είναι βροντερό, αλλά οι εναλλακτικές προτάσεις είναι κατακερματισμένες ανάμεσα σε διάφορα παλιά και νέα πολιτικά σχήματα.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι το 'Όχι' στο πρασινογάλαζο δίδυμο σημαίνει "Όχι στο ευρώ". Μάλιστα κάποιες πονηρές εγκεφαλοπλύστρες που ταυτίζουν τη σπέκουλα της Ευρωζώνης με την ευρωπαϊκή ιδέα μας λένε ότι σημαίνει και "Όχι στην Ευρώπη".
Μπούρδες! Οι χατζηαβάτηδες που έχουμε στον σβέρκο αδυνατούν να καταλάβουν ότι το θεμελιώδες ζήτημα σήμερα δεν είναι "ευρώ ή όχι". Είναι αν θα συνεχίσουμε να έχουμε την ίδια κλίκα στην εξουσία ή όχι. Όσο επιμένουν να συνδέουν τον άθλιο θίασό τους με το ευρώ τόσο το μετατρέπουν σε 'παράπλευρη απώλεια', προκαλώντας σε πολλούς ανακλαστικά του τύπου "αφού οι λωποδύτες ταυτίζονται με το ευρώ, ας πάνε στα σκουπίδια μαζί".
Στην ουσία οι επικείμενες εκλογές θα είναι απλά η πρώτη πράξη της συνέχειας, με πρωταρχικό θέμα όχι το ευρώ και τα συναφή, αλλά την απαλλαγή από τη δικομματική μαφία του παρελθόντος, αφού η ίδια αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει το αναπόφευκτο και να αποσυρθεί μόνη της.
Πέρα από την πτώση των δύο απροσάρμοστων τυραννόσαυρων της Μεταπολίτευσης και ένα ξεκαθάρισμα της απήχησης των νέων παρατάξεων, η πολυδιάσπαση της ψήφου δεν θα επιτρέψει τη μακροβιότητα του νέου κυβερνητικού σχήματος. Έτσι σύντομα θα έρθει η δεύτερη πράξη υπό μορφή νέων εκλογών. Μετά την εκτόπιση της παλαιοκομματικής σαπίλας, αυτές θα έχουν πλέον ως κύριο ερώτημα την πορεία της χώρας στο μέλλον σε ένα εντελώς νέο πολιτικό τοπίο. Τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για 'αναδιάρθρωση' και 'εκσυγχρονισμό' της Ελλάδας χωρίς να παίζουμε με τις λέξεις όπως τώρα.
Και οι δύο πράξεις θα είναι ιδιαίτερο ενδιαφέρουσες, έχοντας βέβαια ως προϋπόθεση ότι οι αδίστακτες βδέλλες και οι ξένοι κηδεμόνες τους δεν θα επιχειρήσουν να παρατείνουν τη ζωή τους "λόγω εκτάκτων συνθηκών".
Eκτιμώ και εγώ ότι η φάση αυτή είναι μεταβατική. Οι δύο παρατάξεις (μία κεντροδεξιά και μία κεντροαριστερά) θα επαναδομηθούν σε βάθος μερικών ετών.
ΑπάντησηΔιαγραφή