Germany, a safe haven for money laundering *

Deutsche Welle 30.10.2012:

Money laundering as an organized crime is increasingly becoming a problem in Germany, says a new report by the Federal Criminal Police Office (BKA). But fighting money launderers has proven to be difficult.
About 13,000 cases of suspected money laundering were reported last year; in half of the cases, authorities later confirmed their initial suspicions.

That's a record high since 1993, when Germany's Anti-Money Laundering Act came into effect. From then on, banks had to report large transactions to the Federal Financial Supervisory Authority (BaFin).
According to the BKA's report, transactions from Italy, Russia, Ukraine and Belarus caught the investigators' attention. In addition to real estate agents, restaurant and amusement arcade owners, it appears to have also become common among individuals, to allow criminals to use their bank accounts for money laundering purposes.

[full article in English]

Καταλαβαινόμαστε τώρα

Πολιτικός διάλογος στην ελληνική τηλεόραση.

[Προσοχή! Εμφανίζονται ναζιστικοί χαιρετισμοί]

Παραμύθια των κουρσάρων

Το video αναφέρεται στην αρπαγή αποταμιεύσεων με το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου. Παραδόξως το κούρεμα αυτό δεν προκάλεσε γενικό ξεσηκωμό, ακριβώς όπως λίγα χρόνια νωρίτερα δεν έφερε ξεσηκωμό η διάσωση ιδιωτικών τραπεζών με δημόσια δισεκατομμύρια που φορτώθηκαν ως φόροι στο πόπολο. Και στις δύο περιπτώσεις η αρπαγή δικαιολογήθηκε με μεγάλη μαεστρία ως "μόνη λύση για τη σωτηρία της οικονομίας από τη κρίση" κ.λπ. κ.λπ.

Αφού λοιπόν οι αρχιμαφιόζοι είδαν την έλλειψη ουσιαστικής αντίδρασης στη μαζική ληστεία, δεν είναι καθόλου περίεργη η τωρινή αρπαγή των καταθέσεων στη Κύπρο, έχοντας παραμερίσει το 'δύστροπο' κυπριακό κοινοβούλιο που προς στιγμήν τόλμησε να έχει αντιρρήσεις. Διότι ως γνωστόν υπέρτατη ανάγκη είναι η διάσωση τραπεζών και πιστωτών, έστω κι αν αυτό σημαίνει καταστροφή κοινωνιών και χωρών.

Φυσικά έπεται συνέχεια. Η 'κρίση' είναι πολύ βολικό πρόσχημα, ειδικά αν την πλασσάρεις στην υπνωτισμένη πλέμπα σαν φυσικό και όχι ανθρωπογενές φαινόμενο...

[θενκς Michalis]

Τα χρήματα της εκδρομής *

Μια διαφορετική είδηση που αισθάνομαι την ανάγκη να αναδημοσιεύσω από το TVXS 29.3.2013:


Μαθητές στην Πάτρα, αντί να πάνε πενταήμερη εκδρομή, έδωσαν τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει για να στηρίξουν οικονομικά μαθητή άλλου σχολείου που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Σύμφωνα με το thebest.gr, μαθητές της Γ’ τάξης του λυκείου των Δεμενίκων πριν από  λίγες ημέρες πληροφορήθηκαν μέσω  mail, που έστειλε προς όλα τα σχολεία της περιοχής η διεύθυνση του 11ου Γυμνασίου της Πάτρας,  για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει μαθητής του συγκεκριμένου σχολείου.

Πρόκειται για μαθητή ο οποίος πάσχει από ινομύωμα εγκεφάλου και χρειάζεται οικονομική ενίσχυση για την ιατρική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αμέσως μόλις  οι μαθητές της Γ’ Λυκείου των Δεμενίκων πληροφορήθηκαν για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο μαθητής του 11ου Γυμνασίου, έλαβαν την απόφαση, όλα τα χρήματα που έχουν συγκεντρώσει για την πραγματοποίηση της πενταήμερης εκδρομής τους, να τα διαθέσουν για τις ανάγκες της νοσηλείας και πραγματοποίησης της εγχείρησης.

Σήμερα Αντιπροσωπεία των μαθητών του Λυκείου Δεμενίκων θα επισκεφθεί στο Νοσοκομείου τον μικρό μαθητή και θα παραδώσει τα χρήματα που προορίζονταν για την εκδρομή.

*********
Νεότερη είδηση: 
"Επιχειρηματίας συγκινήθηκε απο την πράξη των μαθητών των Δεμενίκων και τους επέστρεψε τα χρήματα της πενταήμερης"

Μαζί μόνο στις ζημιές *

Του Γιάννη Ιωάννου

Ένα σχόλιο αναγνώστη που απαντά σε πρόσφατη μανδραβέλεια τοξίνη στη Καθημερινή 28.3.2013, θέτοντας ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα:

Ως μισθωτός του ιδιωτικού τομέα, οφείλω να ομολογήσω ότι με... συγκινεί αφάνταστα το ενδιαφέρον του αρθρογράφου για τα δεινά μου.
Μόνο που ενθυμούμαι τον ίδιο όπως και πολλούς ομοιδεάτες του, να επιχειρηματολογούν στα όρια της λογικής για την ανάγκη η Οικονομία μας να επανακτήσει την ανταγωνιστικότητα της, η οποία καταβαραθρώθηκε εξαιτίας του υψηλού μισθολογικού κόστους και κάπως έτσι φτάσαμε στο να έχουν ισοπεδωθεί μισθοί και εργασιακά δικαιώματα.
Η θεωρία του κοινωνικού αυτοματισμού σε μια πολύ "προχώ" έκδοχή.
Αφού καταδικάσαμε 1.500.000 (και βάλε) νεοέλληνες στην ανεργία και επιχειρήσαμε, μάλλον ανεπιτυχώς, να τους στρέψουμε εναντίον όσων είχαν μια δουλειά (στο Δημόσιο ή την ελεύθερη αγορά) με τα καινοφανή και έωλα επιχειρήματα της ανταγωνιστικότητας, τώρα ρίχνουμε στο τραπέζι την ευθύνη του καταθέτη, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω πρέπει να... εντρυφήσει στα χρηματοοικονομικά για να αποφασίσει ποια τράπεζα πληροί τις προυποθέσεις να "φιλοξενήσει" τους κόπους μια ζωής.
Ερχομαι στη θέση του καταθέτη λοιπόν και ερωτώ: αν θεωρηθώ συνυπεύθυνος για τα "φάλτσα" μιας τράπεζας, δεν θα πρέπει αναλόγως να είμαι και συμμέτοχος στα (όποια) κέρδη της;
Το "πείραμα της Κύπρου", είναι μάλλον πιο βαθύ απ' όσο φαίνεται και το γεωπολιτικό παίγνιο πολύ σύνθετο, πράγματα που εμείς οι κοινοί θνητοί αδυνατούμε ακόμα και να φανταστούμε.
Πολλά πράγματα δεν είναι όπως τα παρουσιάζετε και το ξέρετε καλά εσείς οι ίδιοι. Προσπαθήστε τουλάχιστον να μην βιάζετε τη λογική μας!

Σχολίασε ο/η ΚΑΘ' ΕΞΙΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΣ | 00:42:01, Μάρτιος 29th, 2013

Διχοτομημένη και πτωχευμένη *

Ένα κείμενο που μου έστειλε ο φίλος Αγις Μ. Παπαδόπουλος:


25η Μαρτιου 2013, Λευκωσία

Νύχτωσε πάλι, βαριά κυλούν οι ώρες στην πόλη που τώρα πια εκτός από διχοτομημένη είναι και πτωχευμένη, ενώ απ την Ανατολή δεν προμηνύεται ξημέρωμα.

Δὲν εἶναι ἀγέρας τοῦτος τοῦ Βαγιοῦ
δὲν εἶναι τῆς Ἀνάστασης
μὰ εἶναι τῆς φωτιᾶς καὶ τοῦ καπνοῦ
τῆς ζωῆς τῆς ἄχαρης.
Κάτω ἀπ᾿ τὴ γέρικη συκομουριὰ
στεγνὸς ὁ ἀγέρας γύρισε
ὀσμίζουνταν παντοῦ φλουριὰ
καὶ μᾶς ἐπούλησε.

Πώς το ‘γραφε ο Μαρξ; Είμαστε τα υποκείμενα της Ιστορίας.
Φθαρμένη φράση, αλλά η Ιστορία δεν είναι αφηρημένη' αφορά τον τόπο και το χρόνο. Αναλύεται διανοητικά, αλλά αποτυπώνεται με τις αισθήσεις.
Κι ίσως τελικά ο "κρατικός", μικρασιάτης Σεφέρης  να αποτύπωσε καλύτερα από τους αναλυτές το βάρος της ιστορίας στην Κύπρο.
Η Ιστορία δείχνει ότι οι συγκρούσεις με ταξικό χαρακτήρα μετατρέπονται όχι σε εθνικούς πολέμους, αλλά σε εμφύλιες συρράξεις, καταστροφικές.
Όταν, όμως, το πρόβλημα γίνεται ευρύτερο, όταν το κοινωνικό σύνολο συναισθανθεί ότι τίθεται εν κινδύνω το θεμελιώδες στοιχείο αυτοπροσδιορισμού του, (το Έθνος, η Πατρίδα), τότε το ταξικό και το εθνικό συμπίπτουν. Κάποιες φορές αυτό γίνεται σχεδόν ακαριαία (Οκτώβρης του 1940) κάποιες φορές απαιτείται χρόνος και πρόδρομες θυσίες (Επανάσταση του '21)
Αλλά, ο λαός παραμένει το υποκείμενο της Ιστορίας, με ή χωρίς την περίφημα αντικειμενική ιστορική νομοτέλεια.

Βρεθήκαμε γυμνοὶ πάνω στὴν ἁλαφρόπετρα
κοιτάζοντας τὰ ἀναδυόμενα νησιὰ
κοιτάζοντας τὰ κόκκινα νησιὰ νὰ βυθίζουν
στὸν ὕπνο τους, τὸν ὕπνο μας
Ἐδῶ βρεθήκαμε γυμνοὶ κρατώντας
τὴ ζυγαριὰ ποὺ βάραινε κατὰ τὸ μέρος τῆς ἀδικίας.

ΕΟΚΑ Γ'

Καθημερινή 27.3.2013

Αυτή την περίεργη είδηση γεννά μερικά ερωτήματα:

• Αν πούμε ότι οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, τότε πώς γίνεται να επεμβαίνουν ξένοι αλεξιπτωτιστές?
• Το ίδιο ερώτημα ισχύει αν θεωρήσουμε ότι έχουν δημόσιο χαρακτήρα λόγω της στρατηγικής σημασίας τους.
• Άραγε τι παραπάνω έκαναν οι Βρετανοί αποικιοκράτες πριν το 1960?
• Τελικά μήπως χρειάζεται μια ΕΟΚΑ Γ'?

Μάχες που χάθηκαν χωρίς να δοθούν *

Petros Karadjias/Associated Press

Του Τάσου Παππά, στην Εφημερίδα των Συντακτών 26.3.2013:

Δέκα συμπεράσματα για τον κατήφορο της Ενωμένης Ευρώπης προς το νεοφιλελευθερισμό και την κυριαρχία του Βορρά αλλά και για τις διαπραγματεύσεις που δεν έγιναν από τους Ελληνες και τους Κύπριους πολιτικούς

Η εξέλιξη που πήρε η κυπριακή υπόθεση προσφέρεται για την εξαγωγή ορισμένων συμπερασμάτων σχετικά με την πορεία της Ευρώπης, τον ρόλο των εθνικών κυβερνήσεων, την αξία που έχουν στην πολιτική το σχέδιο, η προετοιμασία, οι συμμαχίες, καθώς και το πόσο βλαπτική μπορεί να αποδειχθεί η σύγχυση ανάμεσα στις επιθυμίες και την πραγματικότητα.

1) Η Ευρώπη που οραματίστηκαν οι σχεδιαστές του εγχειρήματος και στο οποίο πίστεψαν οι λαοί της δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη που χτίζεται εδώ και αρκετά χρόνια από τις κυρίαρχες δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού υπό την ηγεμονία της Γερμανίας. Η Ευρώπη της μαζικής ανεργίας στον Νότο, της λιτότητας, της ρευστοποίησης των αξιών, της αποδόμησης του κοινωνικού κράτους, με άλλα λόγια μια Ευρώπη όπου η αλληλεγγύη είναι μια έννοια εξορισμένη, η δημοκρατία έχει εκφυλιστεί σε μια διαδικασία διευθετήσεων πίσω από κλειστές πόρτες, οι εκβιασμοί των δυνατών στους αδύνατους είναι ο κανόνας και η κοινωνική συνοχή θεωρείται εμπόδιο στην απρόσκοπτη ανάπτυξη της αγοράς, δεν μπορεί να έχει μέλλον.

Ισλανδία και Κύπρος *

Ένα άρθρο του Kώστα Λαπαβίτσα που δημοσιεύτηκε στο blog του στις 19.3.2013:


“Η επιλογή που δόθηκε στην κυπριακή κυβέρνηση είναι απαράδεκτη και καταστροφική”

Η κρίση της Κύπρου είναι, όπως ήταν και η κρίση της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας, κυρίως τραπεζική κρίση. Η ‘λύση’ που προωθείται από την τρόικα στην Κύπρο όμως, είναι σαφώς χειρότερη από τις άλλες δύο. Απειλεί να καταστρέψει την κυπριακή οικονομία και να αναζωπυρώσει την κρίση του ευρώ.

Το πρόβλημα και στις τρεις αυτές χώρες προήλθε από το χρεοκοπημένο τραπεζικό σύστημα, καθώς ο δημόσιος τομέας έχει σχετικά χαμηλό χρέος και δεν ευθύνεται για την κρίση. Η οικονομική καταστροφή προήλθε από τις τράπεζες, αλλά το βάρος καλείται να το σηκώσει το δημόσιο και η κοινωνία συνολικά. 

Όλοι βρώμικοι? *

Γειτονικοί τίτλοι ειδήσεων στη Καθημερινή 25.3.2013

Ένα σχόλιο του αναγνώστη NikKarailiev στο άρθρο "Cyprus: The Sum of All FUBAR" του Paul Krugman που δίνει μια άλλη διάσταση στα περί "βρώμικων λογαριασμών" στη Κύπρο:


Our company was established in Cyprus in 2002 and has been dealing in international trading of frozen foods since then. We were lured in the country by the advertized political and economic stability, ease of setting up and running business, low corporate tax (currently 10%)... It was a great marketing campaign launched by the Cyprus government and it worked on us.

We worked hard and grew our turnover from a modest 10 mln per year when we started to almost 200 mln EUR in 2012; we created jobs, used local services, paid rents, paid our taxes...

Our company is neither a depositor, nor hiding money in an offshore haven; the shareholders chose to keep the accumulated profits in the company and not to take out dividends, as Cyprus banks would not grant credit.

I am shocked to hear that the government, which has been taxing us for 10 years, wants to confiscate a percentage of the money we were unlucky to have in the company accounts when they closed the banks. These are not our money or deposits, but money customers from all over the world paid to us and expecting to receive deliveries of goods against. These are money we need to use to pay to our suppliers, to the transport companies that we hire , to our employees, to the Cyprus telecommunication and electricity authority and even as taxes to the same government that wants to confiscate it.

March 21, 2013 at 9:28 p.m.

Ο Δαβίδ, ο Γολιάθ και άλλα παραμύθια *

Του Γιάννη Ιωάννου

Σχόλιο του shin0bi san στο TVXS 25.3.2013:


Ξεκινώντας το διάβασμα νόμιζα ότι διάβαζα άρθρο του Pretender. Τελειώνοντας το άρθρο βρήκα όλα τα επιχειρήματα των συστημικών παπαγάλων συγκεντρωμένα σ'ενα άρθρο. Μπράβο κύριε Κούλογλου.

Ο μικρός που δεν πρέπει να αντιμιλάει, που πρέπει οπωσδήποτε να έχει 434 εναλλακτικά σχέδια για να πάει στη μάχη, που φυσικά ζούσε υπερβολικά πάνω από τις δυνατότητές του βασισμένος σ'ενα πλασματικό μοντέλο ευμάρειας που εφαρμόστηκε ΜΟΝΟ στη χώρα του (γιατί όλοι οι άλλοι είναι ενάρετοι, ξέρουν τι κάνουν και ήρθαν τώρα να τον συνετίσουν). Τι μου θυμίζουν όλα αυτά;;;; Και συνεχίζω... Βασιζόταν στους κακούς μαφιόζους Ρώσους που ξεπλένουν και έχουν τα λεφτά τους στην Κύπρο. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι Ρώσοι δεν μπορούν να ξεπλύνουν χρήμα σε καμία άλλη χώρα, ούτε να έχουν λογαριασμούς σε οφσόρ στα Μάρσαλ ούτε να καλύπτουν τα ίχνη τους γιατί είναι χαζοί και πάνω απ'ολα κοΥμμουνισταί. Ενώ με όλους τους υπόλοιπους μαφιόζους που διακινούν μαύρο χρήμα δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Η Miesens που έχει μιζώσει μέχρι και εξωγήινους είναι πρότυπο λειτουργίας.

Ρεσιτάλ υποκρισίας *

Δύο ειδήσεις πλάι-πλάι στη Καθημερινή 25.3.2013:


Handelsblatt: Μαύρο χρήμα το 40% των κεφαλαίων από Ρωσία προς Κύπρο
H εφημερίδα επικαλείται ενημέρωση που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Επιτροπή Οικονομικών του γερμανικού Κοινοβουλίου

Μαύρο χρήμα ή προϊόν ξεπλύματος αφορά το 40% της κίνησης κεφαλαίων από την Ρωσία προς την Κύπρο, σύμφωνα με τον επικεφαλής της γερμανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Γκέρχαρντ Σίντλερ, αναφέρει η οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt», επικαλούμενη κεκλεισμένων των θυρών ενημέρωση που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Επιτροπή Οικονομικών του γερμανικού Κοινοβουλίου.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο κ. Σίντλερ δήλωσε προς τους βουλευτές ότι υψηλά ποσά «ρωσικού μαύρου χρήματος» έχουν εισρεύσει στις κυπριακές τράπεζες και επισήμανε ότι το 2012 έφυγαν από την Ρωσία περί τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων μεγάλο μέρος κατέληξε στην Κύπρο. Το σύνολο των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες, κατά τον ίδιο, φθάνει περίπου τα 20 δισεκατομμύρια, ποσό υψηλότερο, όπως ανέφερε, από το ΑΕΠ της χώρας. Ο ίδιος πάντως διευκρίνισε ότι το ποσό αυτό δεν είναι στο σύνολό του μαύρο χρήμα, αλλά ένα «σημαντικό ποσοστό θα έπρεπε να αποδοθεί σε μαύρο χρήμα».

To ευρώ κάνει τη δουλειά του *

Ένα ενδιαφέρον άρθρο από το blog ΤοΜέτωπο 26.6.2012 (μετάφραση Σ.Ε. από τη Guardian):

To ευρώ κάνει τη δουλειά για την οποία είχε ακριβώς σχεδιαστεί. *


Η ιδέα ότι το ευρώ έχει “αποτύχει” είναι επικίνδυνα αφελής. Το ευρώ κάνει ακριβώς ό,τι είχε προβλέψει και είχε σχεδιάσει ο δημιουργός του – και το πλουσιότατο 1% που το υιοθέτησε.

Ο δημιουργός είναι ο Ρόμπερτ Μάντελ, οικονομολόγος του Πανεπιστημίου του Σικάγου. Ο αρχιτέκτονας των “οικονομικών της προσφοράς” είναι τώρα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια , αλλά τον γνώριζα μέσω των σχέσεών του με τον καθηγητή μου στο Σικάγο, Μίλτον Φρίντμαν, πολύ πριν η έρευνα του Μάντελ για τα νομίσματα και τις ισοτιμίες οδηγήσουν στο σχέδιο για την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση και το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.
Τότε ο Μάντελ ενδιαφερόταν περισσότερο για τη διαρρύθμιση του μπάνιου του. Ο καθηγητής Μάντελ που είχε ένα Νόμπελ και μια αρχαία βίλα στην Τοσκάνη, μου είπε μαινόμενος:

"Δεν μου επιτρέπουν ούτε μια τουαλέτα να φτιάξω. Υπάρχουν κανονισμοί που μου λένε να μην έχω τουαλέτα σ' αυτό το χώρο. Μπορείς να το φανταστείς;"
Βεβαίως και δεν μπορώ. Όμως δεν έχω μια αρχαία ιταλική βίλα, συνεπώς δεν μπορώ να φανταστώ την απογοήτευση που προκαλούν οι κρατικοί κανονισμοί για την τοποθέτηση ουροδοχείων σε τέτοια κτίρια.

Μεροληπτικές υστερίες

Αυτές τις μέρες που πολιορκείται η Κύπρος από τα Waffen SS Οικονομικής Αρετής, ακούμε συχνά μομφές για το "υπερτροφικό μέγεθος" του τραπεζικού τομέα της. Το παραπάνω διάγραμμα δείχνει ότι ο ισχυρισμός αυτός προδίδει μια μονομανία και δεν σχετίζεται με την πραγματικότητα. Στο διάγραμμα φαίνεται το μέγεθος του τραπεζικού συστήματος διαφόρων χωρών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Προέρχεται από τη μελέτη "The Banking System in Cyprus: Time to Rethink the Business Model?" του Κωνσταντίνου Στεφάνου, η οποία περιέχει και άλλα στοιχεία.

Είναι ενδιαφέρουσα η σύμπτωση μεγέθους Κύπρου, Ιρλανδίας και Μάλτας, παρόλο που ο Herr Schäuble έχει εκφράσει τη δυσφορία του αποκλειστικά για την πρώτη. Προφανώς το Λουξεμβούργο του έχει διαφύγει εντελώς...

"Απολειφάδια δοσιλογισμού" *

Ένα σχόλιο αναγνώστη που απαντά σε σχόλιο άλλου στη Καθημερινή 23.3.2013:

@ Γιωργος Κυριακιδης

"Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι μας φταίνε οι Γερμανοί. Αυτοί φταίνε που χρεωκόπησε η Ελλάδα με το τεράστιο, γραφειοκρατικό και διεφθαρμένο δημόσιο; αυτοί φταίνε για τις Ιρλανδικές και Κυπριακές τράπεζες; γιατί αναφέρουμε συνέχεια οτι οι Γερμανοί αποφασίζουν για όλα;"

Δεν μπορειτε η δεν θελετε να καταλαβετε;

Αυτοι δεν υπαγορευσαν ενα μνημονιο που δηθεν θα επετρεπε την επιστροφη στις αγορες το 2012; Ειμαστε στο 2013 μακρυτερα εκτος αγορων με απιστευτη υφεση και ανεργια και εσεις ρωτατε σε τι μας φταινε; Ομολογησε το ιδιο το ΔΝΤ οτι εγιναν λαθος εκτιμησεις στο προγραμμα προσαρμογης στο οποιο επεμειναν ΚΑΙ οι Γερμανοι και ρωτατε σε τι μας φταινε;

Επεβαλαν ενα PSI χωρις να σκεφτουν ουτε να νoιαστουν για τις επιπτωσεις που θα ειχε σε ομολογιουχους, συμπεριλαμβανομενων των Κυπριακων τραπεζων και ρωτατε σε τι φταινε για την χρεωκοπια τους;

Εχει υποκαταστησει ο Σοιμπλε αρχες, θεσμους, συνθηκες, διαδικασιες και 'τρεχουν' αυτος και η Μερκελ σχεδον μονοι τους την ΕΕ, παραμεριζοντας και Μπαροζο και Ρομπαι (πια ουτε αποφασεις συνοδων κορυφης δεν λαμβανουν υπ οψιν, πχ αποφαση για απευθειας ανακεφαλαιοποιηση τραπεζων απο ESM) και ευρωκοινοβουλιο και εσεις αναρωτιεστε γιατι αναφερουμε οτι εκεινοι αποφασιζουν για ολα; Εδω δυσανασχετουν χωρες που δεν εχουν προβλημα με ολα αυτα και εσεις αναρωτιεστε ακομη;

Οσο για την κατακλειδα του σχολιου σας "Κι όταν ζητάς αλληλεγγύη, πρέπει να δίνεις και κάτι, όχι μόνο να παίρνεις" ακριβως αυτο ισχυει για την Γερμανια: οταν της χαριστηκαν δικα της χρεη 'πηρε', τωρα που ειναι η ωρα ομως της ανταποδωσης αρνειται να 'δωσει'.

Αντε γιατι κουραστηκαμε με τα απολειφαδια του κατοχικου δοσιλογισμου....

Σχολίασε ο/η LCK | 13:22:18, Μάρτιος 24th, 2013

Προσωπική αλληλογραφία *

Όστρακο εξορίας

Από το blog Έρμιππος 5.3.2013:


Έγραψα πριν λίγο καιρό, -τον Δεκέμβριο του 2012 συγκεκριμένα-. ένα μικρό σημείωμα σε κάποιον από τους σχετικά επώνυμους των ημερών μας, που παρακολουθώ καιρό τώρα και εκτιμώ. Πήρα την ακόλουθη απάντηση:

///Αναρωτιέμαι πώς να απαντήσω, αν μπορώ να πω κάτι που να βοηθήσει. 
Εχω δει πολλούς καλούς πολίτες σαν εσάς να ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα, γεωγραφικά και ηθικά. Ελπίζω να μην το κάνουν, αλλά πως να το ζητήσεις αυτό;
Καλό βράδυ///

Αισθάνθηκα την ανάγκη να συνεχίσω τον ιδιότυπο διάλογο και επέμεινα με το παρακάτω σύντομο κείμενο. Ήταν η ειλικρινής μου άποψη μου για τα πράγματα και την παραθέτω εδώ αυτούσια, χωρίς καμία αλλαγή, έτσι όπως ακριβώς γράφτηκε.

Η Κύπρος, το ευρώ, το ψωμί και το παντεσπάνι *

Άρθρο του Παναγιώτη Μαυροειδή στο aristeroblog 20.3.2013:


Το 1978, ήμουν μαθητής,  άρον άρον μεταφερμένος στην Αθήνα, σε απόλυτη φτώχεια, αλλά  και μέλος της ΚΝΕ,  με αλαζονική  σιγουριά για το μέλλον. Δούλευα εκείνο το καλοκαίρι σε μια από τις πρώτες  εταιρείες πληροφορικής, όταν  διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη πως ένα από τα  αφεντικά της εταιρείας διάβαζε το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ και ήταν  οπαδός ή μέλος του ΚΚΕ. Όταν ξεθάρρεψα και τον ρώτησα ‘’μα πως συμβιβάζονται αυτά;’’, πήρα μια απάντηση έτοιμη από καιρό. Ίσως επειδή η ερώτηση ήταν συχνή... ‘’Γιατί όχι αγαπητέ; Είναι θέμα αρχών. Γιατί άλλοι να τρώνε ψωμί και άλλοι παντεσπάνι; Παρότι εγώ προσωπικά μάλλον έχω συνηθίσει στο παντεσπάνι, θα ήθελα αυτό να μοιράζεται. Φυσικά,  τότε πια,  δε θα είναι ακριβώς  παντεσπάνι, αλλά σίγουρα θα είναι ένα γλυκό ψωμί για όλους’’.

Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η απάντηση. Η απλή της διατύπωση, με ωραία λόγια,  στερέωνε τη δική μου επιλογή για κομμουνιστική στράτευση. Αλλά και κάτι παραπάνω: Αφού ακόμη και το αφεντικό που είχε συνηθίσει στο παντεσπάνι, διάλεγε για λόγους αρχών τον κομμουνισμό, εγώ, που μετά βίας μοιραζόμουν το ψωμί με τα αδέρφια μου, σίγουρα θα είχα εκατό λόγους παραπάνω, να βαδίσω τον ίδιο δρόμο. Όχι μόνο για λόγους αρχών, αλλά και από ανάγκη.

Τα κυπριακά μυστήρια

Ομολογώ ότι δεν κατέχω από οικονομικά. Αρκετοί όροι και σχέσεις στην οικονομική αρθρογραφία των ημερών μου αφήνουν απορίες. Πιστεύω ωστόσο ότι μπορώ να εκτιμήσω απλές αριθμητικές σχέσεις, όπως π.χ. ότι το 1.8 είναι το 1/10 του 18. Λόγω αυτής της σπάνιας ικανότητάς μου, με έχει προβληματίσει το κόστος της σωτηρίας της Κύπρου -η οποία μη ξεχνάμε μεταφράζεται κυρίως σε διάσωση των τραπεζών της και όχι σε κάλυψη κρατικών ελλειμμάτων ή εμπορικού ισοζυγίου όπως στο Ελλαδιστάν.

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο (σπουδαίο εργαλείο το Google!) βρήκα μια σειρά από νούμερα που μου φαίνονται περίεργα. Είναι οι εκτιμήσεις για το κόστος της διάσωσης που μεγαλώνει όσο περνά ο καιρός. Να κάποια δείγματα από τη σχετική ειδησεογραφία σε χρονολογική σειρά:

Η βασίλισσα είναι γυμνή *

Από το blog old-boy 19.3.2013:

Να πω ότι δεν είμαι μπερδεμένος, ψέμματα θα είναι: πόσο κακό είναι να πάρεις τα λεφτά από τους μεγαλοκαταθέτες; Μήπως τελικά είναι ο κομμουνισμός το ανώτατο στάδιο του προτεσταντισμού; Και δεν έχω καταλάβει, ισχύει ή δεν ισχύει πως το κούρεμα και στις καταθέσεις κάτω από τα 100.000 ευρώ το ζήτησαν οι ίδιοι οι Κύπριοι εκπρόσωποι, προκειμένου να μην είναι υπέρογκο το κούρεμα στις καταθέσεις πάνω από τα εκατό χιλιάρικα;

Από την άλλη, το πιο σημαντικό απ' όλα μου φαίνεται πως κάποιος επιτέλους φώναξε πως η βασίλισσα Τίνα είναι γυμνή. Τι κι αν αυτός ο κάποιος έχει, όπως η Κύπρος, μέγεθος μικρού παιδιού; Η βασίλισσα περιέφερε τη γύμνια της τα τελευταία χρόνια ολοένα και πιο προκλητικά, κι έπρεπε να προσποιούμαστε πως δεν τη βλέπουμε, έπρεπε να δεχτούμε πως, ναι, τα φοράει τα ρούχα της όλα, πως είναι μονόδρομος να τα φοράει, πως το να αποκαλύψεις τη γύμνια της ισοδυναμεί με καταστροφή.

Ζούμε το τέλος της ευρωζώνης; *

Άρθρο του Αντώνη Καρακούση στο Βήμα 19.3.2013:

Η κυπριακή περιπλοκή - αναπάντεχη πιθανώς για τους υπερόπτες γερμανούς - είναι φανερή πια διά γυμνού οφθαλμού.

Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο πίστευαν ότι θα ξεμπέρδευαν στα γρήγορα, σε ένα τριήμερο, με την Κύπρο, δεν υπολόγιζαν τις αντιδράσεις, πολιτικές και οικονομικές, παρ' ότι είχαν εμπειρίες από την προηγούμενη εμμονή τους για τη συμμετοχή των ιδιωτών στο κούρεμα του ελληνικού χρέους.

Όπως όλοι θυμούνται από την εμμονή του Σόιμπλε και συνολικά των γερμανών διαχύθηκε η κρίση χρέους σε όλη την ευρωζώνη.

Τότε η Γερμανία ήθελε να τιμωρήσει εκείνους που είχαν πάρει ρίσκο και χρηματοδοτούσαν αφειδώς υπερχρεωμένες οικονομίες, τώρα θέλουν να τιμωρήσουν εκείνους που μεταφέρουν κεφάλαια και πλούτο σε φορολογικούς παραδείσους.

Από το παλλαϊκό ΟΧΙ της Κύπρου

Μερικές φωτογραφίες γύρω από τη Κυπριακή Βουλή την ώρα της συζήτησης για το κούρεμα:

Κόσμος κάθε ηλικίας, πολύ πυκνός για να πλησιάσω στην Βουλή.

Πολλά αυτοσχέδια πλακάτ, ελάχιστα πανώ, πολλές ευρωπαϊκές σημαίες -κάμποσες ρώσικες!

[φωτογραφίες με κινητό]

«Αυτά δε γίνονται» *

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Θέμη Τζήμα στο TVXS 18.3.2013:

Στις σύγχρονες δυτικές οικονομίες και στην ευρωζώνη εν προκειμένω, “το δημόσιο χρέος δεν κουρεύεται, διότι κάτι τέτοιο σημαίνει χρεοκοπία και καταστροφή. Ο ιδιωτικός τραπεζικός τομέας δεν κρατικοποιείται. Οι καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ είναι εγγυημένες και δε δεσμεύονται. Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει. Το ευρώ είναι μη αναστρέψιμο. Τα χειρότερα είναι πίσω μας.”

Πόσες φορές στο διάστημα αυτής της κρίσης τοποθετήθηκαν με απόλυτες βεβαιότητες οι αρμόδιοι και οι “γνωρίζοντες”, αποκλείοντας ως καταστροφική κάθε μία από τις παραπάνω εξελίξεις όπως και πολλές άλλες, μόνο και μόνο για να τις υιοθετήσουν αργότερα;

Είτε επρόκειτο για αρχικά αναγκαίες και επωφελείς πολιτικές έστω ανακούφισης της κρίσης, που υιοθετήθηκαν όμως πολύ αργά και ημιτελώς, είτε για εντελώς αστήριχτες και μυωπικές προβλέψεις ως προς την εξέλιξη της κρίσης, οι δηλώσεις των Ευρωπαίων ηγετών και λοιπών αξιωματούχων θα μπορούσαν και θα έπρεπε να αποτελούν νεκροταφεία της πορείας τους στο δημόσιο βίο.

Και χωρίς, και όλες *

Μια ιστορία-σχόλιο του αναγνώστη Hyperion στην εφημερίδα Φιλελεύθερος 17.3.2013:

Η αίτηση της Κύπρου να ενταχθεί στο μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης θυμίζει λίγο πολύ την ιστορία μιας γυναίκας-μάνας που σε δεινή οικονομική κατάσταση και απελπισμένη αποφασίζει να βγει στο κλαρί. Η φίλη μας λοιπόν η που***α, βλέποντας και τις υπόλοιπες φίλες της (Ελλάδα κλπ) που ήδη είχαν γίνει που**ες ξεκίνησε να θέτει κάποιους όρους, π.χ. δεν δέχεται να την γ*** χωρίς προφυλακτικό, δεν δέχεται να τον πάρει από πίσω, κλπ.. Τρεις από τις φίλες της (η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία) δεχθήκανε να τις γ** αλλά με προφυλακτικό και πληρωθήκανε. Η άλλη φίλης της (η κολλητή της η Ελλάδα) που έπρεπε να βγάλει περισσότερα δέχτηκε να τον πάρει και από πίσω, αλλά με προφυλακτικό. Η φίλη μας όμως (η Κύπρος), που στην αρχή πήγε και να το παίξει συνοδός πολυτελείας, δεν έβρισκε κανένα πελάτη για καιρό. Ή μάλλον υπήρχε ένας κακός πελάτης (ΤΡΟΙΚΑ) και αυτή δεν του καθόταν. Με τον καιρό όμως η φίλη μας έγινε ακόμη πιο απελπισμένη οικονομικά και αποφάσισε τελικά να ενδώσει στον κακό πελάτη. Όμως τώρα ο κακός πελάτης της δίνει λιγότερα και παράλληλα αύξησε τις απαιτήσεις του. Της λέει με μόνο τόσα ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ προφυλακτικό ΚΑΙ από ΟΛΕΣ τις τρύπες Ή τίποτα. Η που**α φίλη μας τελικά υποκύπτει και ικανοποιεί τις ορέξεις του. Περιττό να πούμε ότι η φίλης μας δεν απόλαυσε καθόλου το ανελέητο γ**ήσι που δέχτηκε σχεδόν τζάμπα. Το πιο σημαντικό όμως είναι η φίλη μας να μην υποστεί και τις πιο τραγικές συνέπειες αυτής της πράξης. Δηλαδή ελπίζω να μην της λάχει κάποια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή η προσβολή από κάποιο θανάσιμο αφροδίσιο νόσημα (σύφιλη/AIDS/ηπατίτιδα κλπ).

Η καταστροφή που έγινε απαραίτητη

Στην αρχή το κούρεμα των καταθέσεων ήταν "καταστροφικό".

Όμως μια βδομάδα αργότερα το "καταστροφικό" έγινε απαραίτητο για να μη "καταρρεύσει η οικονομία":

Τάδε έφη ο Νομπελίστας και Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Οικονομίας Χριστόφορος Πισσαρίδης. Νομπελίστας είναι, ότι θέλει λέει. Κι εμείς κοιτάμε την βεβαιότητα των ειδικών να πηγαινοέρχεται όπως η μπάλα στο τέννις.

Μια τέτοια αμφιγνωμία δεν είναι ασυνήθιστη: Και ο δικός μας πολυδιαφημισμένος σουπερστάρ Παπαδήμος (χωρίς Νόμπελ αυτός, αλλά κοτζάμ αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) έλεγε τον Σεπτέμβριο 2010 ότι θεωρεί "απίθανη την αναδιάρθρωση χρέους της χώρας μας" και ότι θα βγούμε στις αγορές το 2011. Λίγο μετά έγινε ο πρωθυπουργός της αναδιάρθρωσης. Στις αγορές δεν έχουμε βγει ακόμη...

Χίλιες και μία κρίσεις *

Αποσπάσματα του άρθρου "Η άγνωστη εξέγερση της Σλοβενίας" στο TVXS 17.3.2013. 
Αφιερώνονται σε όσους πιστεύουν ότι η Τρόικα είναι ένας Αη-Βασίλης που φροντίζει τα καλά παιδιά.

.........
Εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο, η κυβέρνηση δίνει ρεσιτάλ καταστροφολογικών δηλώσεων: η Σλοβενία είναι στα όρια της χρεωκοπίας, ο τραπεζικός τομέας λυγίζει από ένα κολοσσιαίο χρέος, τα δημοσιονομικά χτυπάνε κόκκινο. Ωστόσο, κανένας οικονομικός δείκτης δεν επαληθεύει αυτόν τον πανικό. «Το δημόσιο χρέος της Σλοβενίας δεν ξεπερνά το 44% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ), συγκριτικά με το 87% που είναι ο μέσος όρος των χωρών της Ευρωζώνης. Η ανεργία μετά βίας αγγίζει το 8% του ενεργού πληθυσμού. Ο ετήσιος πληθωρισμός είναι κάτω από 3%. Το μόνο που εκτοξεύθηκε είναι το δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο έφτασε το 6% του ΑΕΠ. Θα έλεγα ότι μάλλον τοποθετούμαστε στον καλό μέσο ευρωπαϊκό όρο, παρά στο χείλος του γκρεμού», μας αναλύει ο οικονομολόγος Ντούσαν Κόβατς, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα.

Eurogroup Therapy

Eurogroup Therapy

Φυσικά για το καλό μας!

Πινόκιο και Κύπρος *

Αποσπάσματα από είδηση στο Βήμα 11.2.2013 (λίγες μέρες πριν τις προεδρικές εκλογές της Κύπρου και τις "ξεκάθαρες και κατηγορηματικές" διαβεβαιώσεις Αναστασιάδη):


Εγγραφο που μοιράστηκε σε αξιωματούχους της ΕΕ ενόψει της συνεδρίασης του Eurogroup και εξετάζει το ενδεχόμενο επιβολής «κουρέματος» σε καταθέτες στην Κύπρο και κατόχους κυπριακών επικαλείται σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Financial Times.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το έγγραφο προκρίνει δραστική μείωση του τραπεζικού τομέα της Κύπρου ως μία από τις πιθανές λύσεις για τη διάσωσή της.

Η λύση που αναφέρεται προβλέπει απώλειες στις μη ασφαλισμένες καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες, καθώς και στους επενδυτές-κατόχους κυπριακών ομολόγων.

"ξεκάθαρον και κατηγορηματικόν" *

«Θέλω με τον πλέον ξεκάθαρον και κατηγορηματικόν τρόπον να δεσμευτώ και δεσμεύομαι προς τους Κυπρίους συμπατριώτες μας αλλά και τους ξένους επενδυτές, αλλά και ταυτόχρονα να στείλω σαφέστατα μηνύματα προς όλους τους αποδέκτες στο εξωτερικόν ότι δεν πρόκειται –και το υπογραμμίζω- ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο Μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων».

[Νίκος Αναστασιάδης, δήλωση πριν τις προεδρικές εκλογές, 12/2/2013]

Ίδιοι θύτες, άλλα θύματα

Η γυναίκα μου είναι από τη Μολδαβία, όπου έζησε την απαλλαγή από τον σοβιετικό ζυγό και τη μέθη της ελευθερίας (από την οποία δεν έχει συνέλθει ακόμη η χώρα).

Ακούγοντας τις ειδήσεις για την ευρωληστεία στις κυπριακές τράπεζες, μου είπε ότι το να χάσεις 7-10% δεν είναι και τόσο σπουδαίο μπροστά στο 100% που έχασαν εκατομμύρια σοβιετικών με τη κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της ΕΣΣΔ.

Μου εξήγησε για παράδειγμα ότι οι γονείς της είχαν αποταμιεύσει μετά από χρόνια δουλειάς κάπου 7,000 ρούβλια, με τα οποία μπορούσες τότε να αγοράσεις ένα διαμέρισμα και ένα αυτοκίνητο. Με τη κατάρρευση τα έχασαν όλα.

Μου είπε και για ένα θείο της που παλιά ήταν αλκοολικός αλλά κατάφερε να το κόψει. Μετά την ανάνηψη ζούσε για χρόνια ξοδεύοντας ελάχιστα για τον εαυτό του και αποταμιεύοντας όσο μπορούσε περισσότερα. Η εμφάνισή του θύμιζε ζητιάνο, όμως στη τράπεζα είχε μαζέψει πολλά λεφτά -πάνω από 40,000 ρούβλια. Με τον θρίαμβο της δημοκρατίας, όλο αυτό το προϊόν πολυετούς στέρησης εξατμίστηκε. Ο θείος ξανάγινε αλκοολικός και σύντομα πέθανε.

Νομίζω ότι αν θέλει κανείς να προβλέψει τη συνέχεια της ευρωκρίσης, δεν έχει παρά να δει τις αλλαγές στην Ανατολική Ευρώπη πριν 20 χρόνια. Ίδιοι θύτες, άλλα θύματα...

Πάνω απ'όλα την πούγκα σας *

Σχόλιο του αναγνώστη Α.Οδηγητής στη κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος 16.3.2013:

Τoν καιρό που ψηφίζατε Αναστασιάδη για πρόεδρο ήσασταν ωραίοι... Όταν διόρισε στο πιο κρίσιμο υπουργείο τον Σαρρή που κατηγορήθηκε εις διπλούν για ομοφυλοφυλία και παιδεραστία πάλι σκάσατε γιατί σκεφτήκατε πάνω απ'όλα την πούγκα σας... τώρα που την εφάετε ούλλην τι παραπονιέστε;;;; Επιβήτορα θέλατε;;; Επιβήτορα πήρατε... τζιαι για κακή σας τύχη... τα παίρνει όλα και όλους ανεξαιρέτως ;) Καλά να περάσετε ττοππουζοκυπραίοι!!!

Σωτηρία & Αρμαγεδδών! *

Άρθρο της Ζέζας Ζήκου στη Καθημερινή 15.3.2013:

Οι τρεις τελευταίες κυβερνήσεις δεν είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε λύσεις που είχαν υπέρ και κατά για την κοινωνία, είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στη σωτηρία και την καταστροφή της πατρίδας. Ετσι μας έλεγαν, τουλάχιστον. Σε όλους τους τόνους και με τη μέγιστη δυνατή δραματικότητα. Τρία χρόνια τώρα, όποια απόφαση παίρνουν, την παίρνουν για να αποφύγει η χώρα τον Αρμαγεδδώνα της ολοκληρωτικής καταστροφής και την έξοδο από το ευρώ. Ωστόσο, σε κάθε επανάληψη της φράσης περί πατρίδας που σώθηκε, αντιστοιχούσαν μερικές δεκάδες μαγαζιά που έκλειναν, μερικές εκατοντάδες θέσεις εργασίας που χάνονταν, μερικές χιλιάδες συμπολίτες μας που έβλεπαν ότι αυτό που τους συνέβαινε μόνο σωτηρία δεν συνιστούσε. Προς Θεού, δεν εξετάζω αν οι εναλλακτικές θα είχαν χειρότερες ή καλύτερες συνέπειες. Συγκρίνω αυτό που συνέβη με τον τρόπο που προπαγανδίστηκε: Σωτηρία εναντίον Αρμαγεδδώνα. Ετσι, στη μία πλευρά του διλήμματος, η λέξη «σωτηρία», έχοντας ζωή όσο η εκταμίευση της κάθε δόσης (οπότε και η διασωσμένη χώρα έπρεπε να ξανασωθεί), ανταλλασσόταν κάθε φορά με νεότερη σωτηρία. Επίσης, ακόμη και αν υποτεθεί πως όντως χάρη σε αυτήν αποφεύγαμε μια πιο βίαιη κατάρρευση, «κουρεύονταν» από την έννοια της σωτηρίας όσοι πολίτες με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, αντί να σωθούν, καταστρέφονταν.

Αυτός που έφτυσε τις "Άγιες Εκκλησίες" *

Μια τρίλεπτη εξήγηση του προέδρου της Ισλανδίας για το πώς η χώρα του ξέφυγε από τους καρχαρίες.
Με υπότιτλους.

Μέσα ή έξω από τα κάγκελα?

Με ενθουσίασε αυτή η φωτογραφία μόλις την είδα στη Καθημερινή, όμως αμέσως πάγωσα με το ερώτημα:
Ποιός είναι μέσα και ποιός έξω από τα κάγκελα?

9 στους 10 *

Σχόλιο αναγνώστη στη Καθημερινή 10.3.2013:

Έχει κανείς την εντύπωση ότι 9 στους 10 αναγνώστες κάτωθεν πιστεύουν πραγματικά ότι ό,τι έγινε (και ό,τι πήγε στραβά) στη χώρα συνέβει γιατί έγιναν λάθος ενέργειες, πάρθηκαν λάθος αποφάσεις, έγιναν παρανομίες σε τοπικό εθνικό επίπεδο....

... δηλαδή ανεξαρτήτως του τι γίνεται στο κόσμο.

Που σημαίνει ότι 9 στους 10 αναγνώστες κάτωθεν πιστεύουν πραγματικά ότι εάν π.χ. βάλουμε εμείς τα δυνατά μας και στρώσουμε την κατάσταση (π.χ. και-καλά ψηφίσουμε μια ικανή κυβέρνηση που θα κάνει τις σωστές κινήσεις, η δικαιοσύνη αποφασίσει να δουλέψει, ο δημόσιος τομέας σοβαρευτεί κτλ.).

Νομίζω ήρθε η ώρα να ξυπνίσει αυτός ο λαός και να μυρίσει τον καφέ.

ΔΕΝ εξαρτάται από το κάνει, τι δεν κάνει, τι σκέφτεται και το τι δεν σκέφτεται, το πόσα κλέβει και πόσα αφήνει ο μέσος Έλληνας το αν θα πάει καλά το κράτος αυτό ή όχι.

Πόσες γενοκτονίες και σφαγές και καταστροφές πρέπει να περάσει ο Έλληνας για να κατανοήσθει σε ποια θέση βρίσκεται και τι του αναλογεί και το ότι ελάχιστα εώς τιποτα μπορεί να κάνει - εφόσον οι αποφάσεις παίρνονται σε άλλα επίπεδα στα οποία οι επιθυμίες των λαών ποσώς έχουν επίπτωση.

Σχολίασε ο/η Νίκος² | 12:03:06, Μάρτιος 12th, 2013

Στα πρόθυρα ανατροπών *

Άρθρο του Νίκου Ξυδάκη στη Καθημερινή 12.3.2013:

Κάτι έχει αλλάξει. Το νιώθεις στον αέρα, το αντιλαμβάνεσαι στην κίνηση των ανθρώπων στον δρόμο, στις συναλλαγές στα μαγαζιά, το νιώθεις στις συνομιλίες με ανθρώπους προερχόμενους από ποικίλες τάξεις και επαγγέλματα. Στο τυπικό «πώς πάνε τα πράγματα» η συνέχεια της συζήτησης δεν είναι μια πρόβλεψη, αλλά κατ’ αρχάς η πανθομολογούμενη διαπίστωση πως «έτσι δεν πάει άλλο». Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι ξέρει πώς είναι το αλλιώς, εντούτοις όλοι συμφωνούν ότι έτσι δεν πάει, δεν οδηγεί πουθενά. Και πολλοί τείνουν να αποδεχθούν ότι οποιαδήποτε άλλη πορεία είναι προτιμότερη έναντι της ακολουθούμενης.

Το πιο ουσιαστικό στοιχείο όμως, σε αυτή τη διάχυτη αίσθηση αλλαγής κλίματος, είναι ότι πολλοί Ελληνες περνούν βαθμηδόν από το στάδιο της ατομικής διάσωσης με κάθε τρόπο, στο στάδιο της επίγνωσης ότι κάτι πρέπει να γίνει από κοινού, συλλογικά· κι αυτό το κάτι να είναι ριζικό, άμεσο και δραστικό, προκειμένου να ανακοπεί η καταστροφή. Πολλοί, ακόμη και όσοι δεν έχουν πληγωθεί βαριά από την κρίση, αναγνωρίζουν την ανάγκη μιας ριζικά άλλης προσέγγισης των προβλημάτων και των προκλήσεων· η τριετής εμπειρία υποδεικνύει ότι οι συμβατικοί τρόποι όχι μόνο δεν επιλύουν αλλά καταστρέφουν όλο και βαθύτερα.

Επιβολή Δημοκρατίας *

Από το blog Γαλαξιάρχης 10.3.2013:


Σκηνές από μία ομιλία. Εικόνες ενός εμφυλίου στη γέννησή του.

Αποσπάσματα της σημερινής ομιλίας του βουλευτή Νέας Δημοκρατίας, Μάκη Βορίδη, στη Λάρισα.

«Όποιος μιλήσει με επιστήμονες θα του πουν πως οι αυτοκτονίες προκαλούνται όταν το γενικότερο περιβάλλον στο οποίο ζούμε έχει τα χαρακτηριστικά της κατάθλιψης. Αυτό το κλίμα διαμορφώνεται από τα ΜΜΕ και όχι από την οικονομική κατάσταση της χώρας».

«Σήμερα ξεδοντιάζουμε την πολιτική βία της αριστεράς. Τώρα ανακαταλάβαμε τα κτίρια τους και περιορίζουμε τα φαινόμενα της βίας με αστυνομική επάρκεια. Αφαιρούμε το βασικό τους εργαλείο για να εμπεδωθεί η ελευθερία στη χώρα. Επιβάλουμε την ορθή λειτουργία της δημοκρατίας».

«Λέμε λοιπόν την αλήθεια και ετοιμαζόμαστε για την μεγάλη, την πραγματική μάχη. Η παράταξή μας κράτησε αυτή τη χώρα στον ελεύθερο δυτικό κόσμο και δεν επέτρεψε να γίνει σοβιετικό καθεστώς. Κερδίσαμε τη μάχη αλλά χάσαμε τον πόλεμο των ιδεών. Ανεχτήκαμε για πολύ καιρό ιδέες που ήταν ξένες για τον Έλληνα. Θα την κερδίσουμε όμως αυτή την μεγάλη μάχη γιατί αυτή είναι η μοίρα της παράταξής μας».

Συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος:
«Οι Έλληνες δεν δύνανται να πιστεύουν εις τον κομμουνισμόν»

Λεφτά υπάρχουν! *

Διαδήλωση στην Πορτογαλία τον περασμένο Σεπτέμβρη

Από το blog Στη Χώρα της Λήθης 10.3.2013:

Μην κάνετε όρεξη, Δεν είμαστε εμείς. Είναι οι Πορτογάλοι.
Που, προφανώς, δεν γιόρταζαν τις Αποκριές το Σάββατο.
Διότι αυτοί δεν έχουν άλλο λίπος.
Ούτε τους φταίνε μονίμως οι άλλοι.
Ούτε βλέπουν τον Σουλεϊμάν.
Ούτε ζούσαν στην "ισχυρή Ελλάδα" του Σημίτη με δανεικά. Φτωχοί ήταν τότε, φτωχότεροι τώρα.
Αποφάσισαν, όμως, ότι ανέχτηκαν πολλά.
Και πλημμύρισαν τους δρόμους των πόλεών τους.
Τραγουδώντας το τραγούδι της Επανάστασης των Γαρυφάλων κατά του δικτάτορα Σαλαζάρ,
“Γκράντολα, πόλη σκοτεινή,
Γη της αδελφοσύνης,
Ο λαός είναι αυτός που προστάζει”
Κι επειδή ήταν πολλοί, δεν τους άγγιξε κανείς.

Η Πρόκληση της Εναλλακτικής Πορείας *

Ποτέ δεν συμπάθησα την ΠΑΣΟΚική παπαρολογία, ωστόσο μερικά σημεία αυτού του κειμένου που βρήκα στο TVXS τράβηξαν την προσοχή μου. Πρόκειται για εισήγηση του Γεράσιμου Αρσένη (!), στη διημερίδα «Έξοδος από την κρίση: Η Πρόκληση της Εναλλακτικής Πορείας» στις 8-9 Μαρτίου 2013.



Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2007 δεν έχει ολοκληρώσει την πορεία της. Δεν έχει τα χαρακτηριστικά της συνήθους κυκλικής διακύμανσης που μπορεί να αντιμετωπισθεί με ένα κατάλληλο μείγμα νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής.

Με καθυστέρηση, αρχίζει να γίνεται κατανοητό ότι πρόκειται περί μιας βαθειάς συστημικής κρίσης που συγκλονίζει τα θεμέλια του διεθνούς καπιταλισμού. Κεντρικό ρόλο στην εμφάνιση αυτής της κρίσης, έπαιξε το δίδυμο της εγγενούς «χρηματοπιστωτικής αστάθειας» και της ασύμμετρης προσαρμογής στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών των χωρών.

Πράγματι, η ανεξέλεγκτη δράση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος οδήγησε στη χρηματιστηριακή φούσκα, ενώ ο διαχωρισμός σε (σχεδόν) μόνιμα πλεονασματικές ή ελλειμματικές χώρες οδήγησε σε μια μη βιώσιμη υπερχρέωση.

Η Βενεζουέλα του Τσάβεζ *

Ένα ενημερωτικό σχόλιο του αναγνώστη Theodoros Papadopoulos για την Βενεζουέλα του Τσάβεζ στο TVXS 8.3.2013:

ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΑΧΛΑΜΑΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ...
ή αλλιώς
'Ακόμα και νεκρός θα ειναι ο εφιαλτης των νεο-αποικιοκρατων και των μουλάδων της Αγοράς'.
ή αλλιώς
'Θέλει και ερωτημα γιατι λυσαξανε οι ελιτ, ντοπιες και ξένες, και γιατι κλαίει με μαύρο δάκρυ ο λαός?'

Ας μιλήσουμε με νούμερα.

ΦΤΩΧΕΙΑ
Πριν από την κυβέρνηση Τσάβες, το 1998, το 21% του πληθυσμού ήταν υποσιτισμένα Σήμερα: 5%.
1990 - υποσιτισμός παιδιών 7,7% - Σήμερα είναι στο 2,9%.
Η φτώχεια έχει μειωθεί από 70,8% (1996) στο 21% (2010).
Η ακραία φτώχεια μειώθηκε από 40% (1996) στο πολύ χαμηλό επίπεδο για Λατινική Αμςρική του 7,3% (2010).
Περίπου 20 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ωφεληθεί από προγράμματα κατά της φτώχειας, που ονομάζεται "Misiones" (Έως τώρα, 2,1 εκατομμύρια ηλικιωμένοι έχουν λάβει σύνταξη γήρατος - δηλαδή το 66% του αντιστοιχου ηλικιωμε΄νου πληθυσμού, ενώ μόνο 387.000 συνταξιοδοτήθηκαν προ-Τσαβες.

"Λαμπατέρ με το δέρμα τους" *

Ένα σύντομο ντοκυμαντέρ του Κωνσταντίνου Γεωργούση με θέμα τη Χρυσή Αυγή για το βρετανικό Channel 4.
Τα 'καλαμπούρια' κάποιων μελών της οργάνωσης είναι ανατριχιαστικά...

Εδώ μια εισαγωγή στο ντοκυμαντέρ από τον δημιουργό του στην ιστοσελίδα του Channel 4.

[dank Ger]

Ο θρήνος για τον Τσάβεζ *

Μια μπηχτή για το κουτόχορτο των ΜΜΕ από τον αναγνώστη Zafer Odličanović στο TVXS 7.3.2013, με αφορμή τον παλλαϊκό θρήνο στην Βενεζουέλα μετά τον θάνατο του Τσάβεζ:


Η δικτατορία αναγκάζει εκατομμύρια κόσμου να συνοδέψουν το φέρετρο του Τσάβες στους δρόμους. Το πλήθος αποτελείται από μέλη του κόμματος και κόσμο που από φόβο δεν έχει άλλη επιλογή παρά να συμμετάσχει. Στις γύρω πολυκατοικίες βρίσκονται ακροβολισμένοι ελεύθεροι σκοπευτές, οι οποίοι πυροβολούν οποιονδήποτε δεν κλαίει αρκετά.

(Αν η είδηση ήταν από τη Β. Κορέα, τη Συρία, θα τα πιστεύατε κιόλας).

Μα τι είναι οι "αγορές"; *

Μερικά σχόλια αναγνωστών στο άρθρο "Δημοκρατία και αγορές" του Αλέξη Παπαχελά στη Καθημερινή 27.2.2013:


μα, τι είναι τελικά αυτοί οι "αγορές", τίποτα θεϊικά δημιουργήματα, τίποτα φυσικά φαινόμενα όπως ο μετεωρίτης που έπεσε τις προάλλες;
Και αντιδράει η Ελλάδα και η Ιταλία αντιδράσουν ενώ οι αγορές δεν βάλουν νερό στο κρασί τους;
Ας αλλάξει τότε η κυριαρχία των αγορών, διότι τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν έχει γίνει συμμάζεμα άλλα η συστηματική καταστροφή της οικονομίας
Αλλά αυτά που θέλουν οι "Ελίτ" αλλιώς και η αφρόκρεμα της διαφθοράς, και στην Ευρώπη και εδών είναι η διατήριση του στατους κβο γι αυτός ανα πάσα θυσίας.
Οι αλλαγές και το συμμάζεμα είναι για τους ηλίθιους από κάτω

Σχολίασε ο/η arnoub | 08:50:19, Μάρτιος 3rd, 2013

Δυτικότερα της Βουλγαρίας... *

Ένα άρθρο από το blog Cynical 2.3.2013 που αφιερώνεται στους λάτρεις της ανάπτυξης:


Θες οι απανωτές συγκρίσεις με τους μισθούς, που, ελέω κρίσης, όλο και πληθαίνουν, θες τα ωραία κορίτσια που ήρθαν και ζωντάνεψαν τις μουντές και άνευρες γωνιές της Βόρειας Ελλάδας, θες οι ψημένες απ' τη δουλειά, γυναίκες που ανέλαβαν τη φροντίδα των παππούδων και γιαγιάδων μας, η Βουλγαρία εδώ και δυο δεκαετίες έγινε με τον ένα ή άλλο τρόπο μέρος της καθημερινότητάς μας. Μιας καθημερινότητας, όμως, που όσο πάει και πλησιάζει προς αυτήν από την οποία τα ωραία κορίτσια και οι ψημένες γυναίκες πάσχισαν να ξεφύγουν.

[πλήρες άρθρο]

Επιτύμβιες σάχλες-ξανά

Ο θάνατος δύο σπουδαστών από μονοξείδιο του άνθρακα προκάλεσε ένα σχόλιο του Θάνου Τζήμερου στο Twitter:

Οι βροχή αντιδράσεων που προκάλεσε άμεσα αυτή η εξυπνάδα-ξανά ανάγκασαν τον εμπνευστή της να την εξηγήσει -ή τουλάχιστον να επιχειρήσει κάτι τέτοιο- με άλλη εξυπνάδα-ξανά.

Από τις φωτιές που άναψε η άστοχη σάχλα, σημειώνω τούτη: