H χώρα έχει περάσει πόλεμο και έχει ηττηθεί. Ο πόλεμος διεξαγόταν υπόκωφα, όσο διογκωνόταν το χρέος· η επίσημη κήρυξη του πολέμου, η διαπίστωση του χρέους δηλαδή, βρήκε τη χώρα απαράσκευη και την ηγεσία της πανικόβλητη. Σήμερα, μετά περίπου τρία χρόνια χαρακωμάτων και βομβαρδισμών, βρισκόμαστε ενώπιον μιας ιστορικής ήττας με δυσβάστακτες απώλειες: το εθνικό προϊόν έχει συρρικνωθεί κατά το ένα τέταρτο, η ύφεση καλπάζει, οι νέοι μεταναστεύουν.
Πόλεμος λοιπόν. Με μάχες που δεν δόθηκαν καν. Το χρέος τύλιξε σιωπηλά σαν βρόχος τη χώρα και την έπνιξε. Πόλεμος χωρίς ορατό εχθρό, χωρίς ορατό πεδίο μάχης· άρα χωρίς σκοπό ικανό να συνενώσει και να συνεγείρει τον λαό, τις ανόμοιες ομάδες του, σε αγώνα υπέρ του κοινού καλού, υπέρ βωμών και εστιών. Ο χειρότερος πόλεμος: ο καλυμμένος, ο βουβός· οδηγεί σε υποδούλωση χωρίς αγώνα. Επιπλέον, αυτός ο πόλεμος διαιρεί αντί να ενώνει, χωρίζει, κερματίζει και τυφλώνει, στρέφει όλους εναντίον όλων, αχρηστεύοντας ζωτικές δυνάμεις και εξουδετερώνοντας λανθάνοντα δυναμικά, απογοητεύοντας τις νεότερες γενιές, ποτίζοντάς τες ηττοπάθεια.
[απόσπασμα από άρθρο του Νίκου Ξυδάκη στη Καθημερινή 15.9.2012]
Πόλεμος λοιπόν. Με μάχες που δεν δόθηκαν καν. Το χρέος τύλιξε σιωπηλά σαν βρόχος τη χώρα και την έπνιξε. Πόλεμος χωρίς ορατό εχθρό, χωρίς ορατό πεδίο μάχης· άρα χωρίς σκοπό ικανό να συνενώσει και να συνεγείρει τον λαό, τις ανόμοιες ομάδες του, σε αγώνα υπέρ του κοινού καλού, υπέρ βωμών και εστιών. Ο χειρότερος πόλεμος: ο καλυμμένος, ο βουβός· οδηγεί σε υποδούλωση χωρίς αγώνα. Επιπλέον, αυτός ο πόλεμος διαιρεί αντί να ενώνει, χωρίζει, κερματίζει και τυφλώνει, στρέφει όλους εναντίον όλων, αχρηστεύοντας ζωτικές δυνάμεις και εξουδετερώνοντας λανθάνοντα δυναμικά, απογοητεύοντας τις νεότερες γενιές, ποτίζοντάς τες ηττοπάθεια.
[απόσπασμα από άρθρο του Νίκου Ξυδάκη στη Καθημερινή 15.9.2012]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου