Διαπιστώσεις *

Από σχόλιο του αναγνώστη alex σε άρθρο της Καθημερινής 22.9.2012:

...Κατ αρχήν τα προβλήματα είναι πολιτικά δεν είναι οικονομικά.
Γιατί έχεις μια δεδομένη οικονομική κατάσταση (στην οποία παρεμπιπτώντως μας έφεραν πασοκ και νδ...αυτοί ακριβώς που υποτίθεται ότι θα μας σώσουν και που στη πραγματικότητα μας χώνουν καθημερινά όλο και πςερισσότερο στο βούρκο), αλλά για την επίλυσή της χρειάζονται συγκεκριμένες πολιτικές και πολιτική βούληση.
Τη μόνη βούληση που βλέπω τα τελευταία 5 χρόνια είναι να πληρώνουν μονίμως τα γνωστά υποζύγια.
Μέχρι στιγμής (και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) το 90% των βαρών το έχουν σηκώσει οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Την ίδια στιγμή η φοροδιαφυγή των ελεύθερων επαγγελματιών βγάζει μάτια (12 δις το χρόνο έχουν υπολογιστεί), η εκκλησία εξακολουθεί να είναι στο απυρόβλητο, τα καρτέλ των σουπερμαρκετ ζουν και βασιλεύουν και πληρώνουμε τρόφιμα 700% πάνω από το κόστος παραγωγής, σκάνδαλα στις τράπεζες (βλέπε proton) και αντί να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται πληρώνουμε εμείς για να τις ξεχρεώσουμε), σκάνδαλα υπουργών του πασοκ και της νδ, το λαθρεμπόριο στο πετρέλαιο που ξεκινά από τα διυλισδτήρια της χωρας δεν αντιμετωπίζεται στη ρίζα του και αντ αυτού πληρώνει πάλι ο λαος με την εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης-κίνησης (γιατί προς θεού, δεν πρέπει να αγγίξουμε τους επιχειρηματίες μας).

ΜΜΕ τύπου σκαι αντί να υποχρεωθούν να πληρώσουν όσα χρωστούν για τη χρήση των δημόσιων συχνοτήτων μας το παίζουν και ελεήμονες και φυσικά ουδεμία διαπραγμάτευση με τη τρόικα, όχι μόνο τώρα αλλά από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε αυτή η ιστορία.
Πέραν αυτού παραγνωρίζεις το γεγονός (γιατί δεν σε συμφέρει) ότι όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι αυτή δεν είναι η ενδεδειγμένη πολιτική διεξόδου από τη κρίση, αφήνεις ασχολίαστο το γεγονός ότι το ΔΝΤ ζήτησε από τη πορτογαλία να μην παίρνει τόσο σκληρά μέτρα λιτότητας (τη στιγμή που τα δικά μας είναι πολύ αγριότερα).
Τελος, όσο για το πόσα αντέχει η οικονομία σου αυτό εξαρτάται από το πόσο διατεθιμένη είναι η κυβέρνηση να βρει άλλες πηγές εσόδων, σαν κι αυτές που ανέφερα πιο πάνω.
Προφανώς δεν είναι και τόσο.
Ακόμη, επειδή μιλάς για ανταγωνιστική οικονομία, πέραν τις συμπίεσης των μισθών στα 300 το μήνα, αλλά μέτρα δεν μποορύν να παρθούν;
Και αν το πρόβλημα είναι μισθοί, γιατί η γειτονική βουλγαρία εξακολουθεί να μην έχει ανταγωνιστική οικονομία, όπως είπε και ο πρόεδρός της σε συνέντευξη στον τσίμα;